پاسخ به اتهام رئیس جمهور: آقای دکتر! لطفاً فرافکنی نکنید

عصرایران - همان طور که پیش بینی می شد ، سرانجام رئیس جمهور درباره التهابات بازار ارز و سکه وارد میدان شد و با انداختن تقصیرها به گردن رسانه ها و مخالفان دولت ، دولتش را منزه کرد و غائله را ختم به خیر نمود!

این در حالی است که رسانه ها ، در آشفته بازار ارز و سکه ، تعیین کننده قیمت نبودند بلکه صرفاً بر اساس ماهیت کاری خود ، قیمت های موجود را اطلاع رسانی می کردند و همان گونه که در یکی دو روز اخیر به طور منظم کاهش قیمت ها را به اطلاع عموم می می رسانند در ایام صعود بها نیز قیمت های جدید را بر اساس آنچه در بازار بود بازتاب می دادند و لاغیر.

اما رییس جمهور محترم طوری سخن گفته است که گویا اول ، رسانه ها قیمت ها را اعلام می کردند و بعد بازار بر اساس آن عمل می کرد! گو این که تاجران و کارکشتگان بازار ارز و طلا که از زیرک ترین های بازار هستند سر رشته کار و سرمایه خود را به دست چند خبرنگار داده بودند تا آنها برایشان تصمیم بگیرند!

تهمت دست داشتن رسانه ها در التهابات بازار ارز و سکه در حالی است که عمده خبرنگاران و روزنامه نگاران معیشتی در حد کارمندان معمولی دارند و هرگر آنقدر سرمایه دار نیستند که انبوهی از ارز و سکه داشته باشند و بخواهند در راستای منافع شان در بازار دستکاری کنند ؛ که اگر هم بخواهند نمی توانند.

وانگهی به فرض پذیرش ادعای غیر منصفانه رئیس جمهور ، باید گفت که این چه اقتصاد سست عنصر و بی بنیاد دولت ساخته ایست که با چند خبر چند رسانه "کن فیکون" می شود و در عرض 15 - 10 روز ارزش پول ملی کشورش یک سوم کاهش می یابد؟!

راستی اگر چند تا سایت و خبرگزاری می توانند این قدر معجزه کنند ، چرا رسانه های پرشمار دولتی از جمله خبرگزاری های دولتی مانند ایرنا و ایسنا و روزنامه دولت (ایران) و ده ها روزنامه و سایت دولتی یا دولت محور نتوانستند کاری از پیش ببرند و بازار را آرام کنند؟

از این گذشته مروری بر آرشیو رسانه های دولتی از جمله ایرنا و ایسنا حاکی از آن است که این رسانه ها نیز همانند بقیه رسانه های غیر دولتی اقدام به اطلاع رسانی در خصوص آخرین وضعیت بازار می کردند که البته بخشی از کاری حرفه ای شان به عنوان رسانه بوده است.

انداختن تقصیرها بر گردن مخالفان دولت نیز نمی تواند توجیه کننده  بی تدبیری دولت در بازار ارز و سکه باشد، مخالفانی که نه شورای پول و اعتبار و تعیین نرخ سود بانکی دستشان است ، نه وزارت دارایی و سایر وزارتخانه های اقتصادی ، نه بانک مرکزی و سایر بانک ها و نه هیچ اهرم قدرت دیگری که بتوانند بر دولتی که همه امکانات اقتصادی را در دست دارد مقابله کنند.

واقعاً اگر مخالفان دولت این قدر عرضه دارند که با دستان خالی بر دولت زره پوش غالب آیند ، انصاف این است که دولت به نفع آنها کنار برود و کار را به قوی تر از خود بسپارد!

نکته جالب توجه اینجاست که دولت بعد از سکوتی معنا دار ، وقتی وارد عرصه شد و با افزایش نرخ سود بانکی سعی در تعادل بخشی به بازار کرد ، این اتفاق افتاد و در عرض چند ساعت حباب قیمت ها تا حد زیادی ترکید و این سوال پیش آمد که اگر دولت می توانست این کار را انجام دهد چرا تا کنون وارد عمل نشده و با تأخیر خود التهابات اقتصادی و تشویش اذهان عمومی را دامن می زد؟ آیا مثلاً اگر رئیس جمهور یک هفته پیش با نرخ جدید سود بانکی موافقت می کرد دلار به بالای 2000 تومان می رسید یا سکه رکورد یک میلیون را می زد؟! پس این همه تأخیر چرا؟ آیا اراده ای ویژه در کار بوده است؟

آیا کوتاهی از طرف رئیس جمهور نبود که مصوبه شورای پول و اعتبار مبنی بر افزایش نرخ سود بانکی را وتو می کرد یا مقصر مقامات دولتی مانند معاون اقتصادی معاون اول رئیس جمهور نبودند که از بیخ و بن منکر چنان مصوبه ای بودند و مانند رئیس جمهور تقصیرها را متوجه رسانه ها می کردند که مصوبه را خوب متوجه نشده اند؟! آیا مقصر معاون اقتصادی معاون اول بود که اعلام کرد افزایش سود بانکی منتفی است یا رسانه هایی که حرف های او را منتشر کردند؟

واقعاً چطور است که وقتی قیمتها بالا می رود ، تقصیر رسانه ها و مخالفان دولت است و آقایان و خانم های مسوول معصوم و بی گناهند ولی وقتی قیمت ها می شکند ، محصول درایت و مدیریت رئیس جمهور و دولتش؟!