قلب زهرا در سینه زهرای دیگر می‌تپد

جام جم آنلاین: والدین دختر 16 ساله‌ای که در پی حادثه رانندگی دچار مرگ مغزی شده بود، اعضای بدن او را در اقدامی خداپسندانه به چهار بیمار نیازمند اهدا کردند.

 


به گزارش جام‌جم، اولین روز زمستان امسال دختر 16 ساله‌ای به نام زهرا توانا و دوستش رقیه وقتی از دبیرستان دخترانه شهید اکبری در ملک‌آباد شهرستان ساوجبلاغ بیرون آمدند، به سمت حاشیه جاده رفتند تا در آن سوی جاده با سوار شدن به خودرویی به خانه‌هایشان بروند.
 
آنها دستان یکدیگر را گرفته بودند و با شادی در حال عبور از کنار جاده بودند که ناگهان یک خودروی پیکان وانت که سرعت بالایی داشت با آنها تصادف کرد و صدای خنده‌های دختران دانش‌آموز به یکباره خاموش شد.

راننده با ترس و وحشت از خودرو پیاده و با پیکر غرق به خون هر دو دختر دانش‌آموز مواجه شد. آن دو به کمک مردم، به بیمارستان انتقال یافتند.
 
رقیه صدمه کمتری دیده بود و زنده ماند اما زهرا با مرگ دست و پنجه نرم می‌کرد تا این که پزشکان به خانواده‌اش گفتند او دچار مرگ مغزی شده است.

خانواده زهرا مرگ او را باور نمی‌کردند تا مسوولان مدرسه شهید اکبری با والدین او به گفت‌و‌گو پرداختند تا آنها را راضی کنند با اهدای اعضای بدن دخترشان، به افراد دیگری زندگی ببخشند.

تلاش آنها به ثمر نشست و والدین او در اوج ایثار، اجازه دادند تا اعضای بدن دخترشان اهدا شود و به این ترتیب به پنج بیمار نیازمند زندگی دوباره هدیه کردند.
 
با خاطرات دخترم زندگی می کنم


در این ارتباط با مادر فداکار زهرا به گفت‌وگو پرداختیم که می‌خوانید.
 
کی متوجه تصادف زهرا شدید؟
 
روز اول دی بود. ظهر پس از تعطیلی مدرسه زهرا به خانه نیامد. نگران او بودم که فردی با خانه‌مان تماس گرفت و خبر داد که او زخمی شده است. با شنیدن این خبر، سراسیمه به سمت مدرسه‌اش به راه افتادم و متوجه شدم او را به بیمارستان منتقل کرده‌اند. همراه یکی از همسایه‌ها خود را به بیمارستان رساندم.
 
پزشکان در مورد وضعیت زهرا چه نظری داشتند؟
 
او روی تخت بیمارستان بود. با التماس از پزشکان می‌خواستم تنها دخترم را نجات دهند. آنها می‌گفتند تمام تلاش‌های خود را به کار می‌گیرند اما باید یک شبانه روز صبر کنیم.
 
چطور متوجه مرگ مغزی دخترتان شدید؟
 
48 ساعت از وقوع حادثه گذشت، اما دخترم همچنان بی‌هوش بود. فقط دعا می‌کردم و از خدا می‌خواستم او را دوباره به من بازگرداند. اما پزشکان گفتند دیگر امیدی برای نجات او نیست و بهتر است اعضای بدنش را اهدا کنید.
 
چرا اعضای بدن دختر 16 ساله‌تان را اهدا کردید؟
 
اوایل تمایلی برای این کار نداشتم و امیدوار بودم او زنده بماند. اما وقتی خانم راستگو معلم مدرسه دخترم با من صحبت کرد و گفت برای شادی روح زهرا این ایثار را انجام دهید، چند روزی فرصت خواستم تا من و همسرم در این باره فکر کنیم. در این مدت وقتی به یاد حرف‌های دخترم افتادم که می‌گفت چقدر خوب است انسان اعضای بدنش را اهدا کند و همیشه وصیت می‌کرد این کار را برایش انجام دهیم، تصمیم گرفتیم اعضای بدن او را اهدا کنیم.
 
از این که اعضای بدن زهرا را اهدا کردید چه احساسی دارید؟
 
خیلی خوشحالم. دو کلیه، کبد و قلب او به بیماران نیازمند اهدا شده است. قلب دختر مهربانم در سینه یک زهرای 13 ساله می‌تپد. خیلی دوست دارم او را ببینم و در آغوش بگیرم. از همه افراد دریافت‌کننده عضو بخصوص زهرایی که قلب دخترم در سینه اوست، می‌خواهم همیشه برای فرزندم قرآن و فاتحه بخوانند. دخترم درسخوان و عاشق نماز خواندن بود. او می‌خواست امسال در المپیاد زبان برترین فرد شود، اما...
 
زهرا چرا دوست داشت اعضای بدنش را اهدا کنند؟
 
وقتی در روزنامه‌ها می‌خواند که دختران و پسران کوچولو به خاطر بیماری در آرزوی دریافت اعضا هستند یا در تلویزیون بیماران نیازمند را می‌دید خیلی ناراحت می‌شد و گریه می‌کرد. او می‌خواست اعضای بدنش را اهدا کنیم تا خواهر و برادر ایرانی بیمارش زنده بمانند. از 2 ماه پیش مدام این حرف‌ها را تکرار می‌کرد. اکنون به آرزویش رسیده و خیلی خوشحال هستم.
 
زهرا چه آرزویی داشت؟
 
او سال دوم رشته ریاضی بود و علاقه زیادی به پزشکی داشت. همیشه می‌گفت دوست دارم پزشک شوم و بیماران نیازمند را رایگان درمان کنم. آرزو داشت با اولین حقوقش من و پدرش را به کربلا بفرستد. درست است که او برای همیشه از ما دور شده، اما خاطراتش همیشه با ماست.

+182
رأی دهید
-100

greentree - تهران - ایران
امیدوارم دخترت در اون دنیا که من بش معتقدم به سعادت برسه و بهشت رو ببینه
جمعه 16 دي 1390 - 02:56
RADAR GORIZ - هامبورگ - آلمان
روحش شاد.
جمعه 16 دي 1390 - 03:02
mosibat - حوادث - انگلستان
آخی خدا بیا مرزتش
جمعه 16 دي 1390 - 03:45
hossein87 - ایران - ایران
خداوند به این عزیزان صبر بده. واقعا دردناکه. روحش شاد.
جمعه 16 دي 1390 - 03:55
bita tehrani - ونکوور - کانادا
عزیزم....چه کار قشنگی کردند این پدر و مادر من دست هر دو شما عزیزان را می‌بوسم.روح زهرای عزیز شاد.
جمعه 16 دي 1390 - 04:28
Taxi 777 - زوریخ - سویس
واقعاً ناراحت کننده است ارزوی صبر و شکیبایی برای خانواده داغدارش دارم و روحش قرین رحمت باشد. اهدای اعضای بدن ثوابی است بسیار ارزنده برادرزاده من بیماری عضله ای داشت وقلبش ضعیف شد تا جایی که مدت ٩ ماه در بیمارستان منتظر قلب اهدایی بود تا اینکه یک روز تلفن زدند که قلبی براش محیا شده اما طفلک فقط ١ هفته بعد از بیوند قلب زنده موند انشاالله جای همه رفته کانمان بهشت باشد
جمعه 16 دي 1390 - 04:44
salomeh_f - ساکرامنتو - آمریکا
خدایا........چقدر اینجور وقت‌ها از زندگی‌ کردن بیزار میشم...گاهی‌ چقدر زندگی‌ دردناکه.
جمعه 16 دي 1390 - 05:34
nostalgic - کالیفرنیا - آمریکا
معلومه که خانوادش آدم‌های ساده‌ای هستند و متأسفانه پیوندِ اعضا در ایران بیشتر تجارتِ تا کارِ خیر،خیلی‌ از این مرگِ مغزی‌ها بیمارانی هستند که فقط در کما هستند و احتیاج به زمان دارند که هوشیار بشند.این هم میتونه یکی‌ از اون موارد باشه
جمعه 16 دي 1390 - 05:45
پروشات - تهران - ایران
taxi 777. براد زاده شما حتما عمرش به دنیا نبوده ! خدا ایشالا روحش را شاد کند. خیلی ناراحت شدم بعد از این همه انتظار....
جمعه 16 دي 1390 - 08:58
nushin-alman - برونسچویگ - آلمان
خیلی‌ سخته در اون شرایط به فکر‌ اهدای اعضای عزیز از دست رفتت باشی‌،امیدوارم که عزیزانم همیشه زنده باشند، ولی‌ وقتی‌ عزیزی از دست میره و امیدی برای زندگی‌ کردنش نیست، بهترین کار اهدای عضو.واقعا ممنون از این همه فداکاری
جمعه 16 دي 1390 - 09:04
mahsa222 - مالمو - سوئد
خدا به مادر و پدرش صبر بده خیلی‌ سخته مرگ فرزندو دیدن .روحش شاد. چه پدر و مادر فهمیدای خیلی‌‌ها نمیتونین قبول کنن که اعضای بدن فرزندشنو اهدا کنن .
جمعه 16 دي 1390 - 09:16
benika - برن - سوئیس
خیلی‌ کار خوبیه من هم کارت اهدا عضو دارم که اگه زمانی‌ برام اتفاقی‌ بیفته حتما تا جای که می‌شه از عضوهای بدنم برای بیماران استفاده کنند
جمعه 16 دي 1390 - 10:07
Pesar shoja - سیدنی - استرالیا
سلام بر تمام هم وطمأن کلم.من عضو جدید این سایتم . درود بر این مادر
جمعه 16 دي 1390 - 10:08
**KHorshid** - ایران - ایران
واقعا ناراحت کننده است خدا صبر بده فقط به خانوادش روح زهرای عزیز هم شاد
جمعه 16 دي 1390 - 10:22
PARVANE1 - برنموث - انگلستان
زهرا همیشه زنده هست.
جمعه 16 دي 1390 - 11:01
m.noor - شارجه - امارات
با درود.روحش شاد و درود بی‌ پایان به آن خانواده داغدار .بعضی‌ وقتا از عزرایل خیلی‌ عصبانی‌ میشم چرا جون .... مثل همین مفتخور‌های که کارشان رسد کردن ایرانیان است و پول مفت می‌گیرن تا فقط کامنت بگذارن و ما رو عصبانی‌ کنند نمی‌گیره .شاید اینها رو زنده نگاه داشته که ماها کلکشان رو بکنیم.م.ن
جمعه 16 دي 1390 - 10:45
faghat khoda - شمال - lنگلستان
با عرض تسلیت خدمت این خانواده محترم .باشه که غم آخر این خانواده باشد و صبر عظیمی‌ از خداوند متعأل خواستارم. روح این دختر عزیز شاد........
جمعه 16 دي 1390 - 12:09
rashmo - هلسینکی - فنلاند
بسیار کار زیبا و پسن دیده‌ای انجام دادن. امیدوارم که روحش در آرامش باشه.
جمعه 16 دي 1390 - 12:24
پروشات - تهران - ایران
nostalgic. وقتش نیست یک کم عینک بد بینی تونو برارید این چشماتون یک کم هوا بخوره. شما که از ته دنیا همه چیز کشورتون رو زیر سوال میبرید. ما نخواهیم شماها راجع به کشور ما نظر بدین کیو باید ببینم. خسته شدیم از این همه افترا اه
جمعه 16 دي 1390 - 12:46
rashmo - هلسینکی - فنلاند
بسیار کار زیبا و پسن دیده‌ای انجام دادن. امیدوارم که روحش در آرامش باشه.
جمعه 16 دي 1390 - 12:27
janan - تهران - ایران
روحش شاد!
جمعه 16 دي 1390 - 13:32
Saajan - تورکو - فنلاند
خیلی سخته خدا به خانواده اش صبر بده .
جمعه 16 دي 1390 - 14:11
3reza3 - راندرز - دانمارک
روحش شاد
جمعه 16 دي 1390 - 14:48
cheraghe-rah - تهران - ایران
nostaligic. از اون سر دنیا چطوری تو کمسیون پزشکی های ایران شرکت میکنی! یعنی اینقدر دیدن یک همچین از خودگذشتگی های باورش براتون سخته؟؟؟؟ فکر میکنید ایرونی های تو ایرون هم مثل شما سر هر چیز چورتکه میندازن؟ یعنی ما دکتر باسواد و با وجدان تو ایران کم داریم؟؟؟ یعنی شما بیشتر فرف بین کما و مرگ مغزی رو میدونید؟؟؟؟
جمعه 16 دي 1390 - 14:52
mira - لندن - انگستان
زهرا جان روحت شاد و خدواند به خانوادی بزرگوارت صبر و سلامتی عطا کند باشد که همگی‌ راهروی این بزرگوارن باشن ،روحت شاد، روحت شاد‌ای فرشتی جوان.
جمعه 16 دي 1390 - 16:50
awareh - ونلو - هلند
روحش شاد، ازدست دادن ۱ عزیز برای هر انسانی‌ سخت است ،ولی‌ کار این مادر عزیز یک قدرت بزرگ است که امیدوارم یک فرهنگ بشه بین همه ما ایرانیان.
جمعه 16 دي 1390 - 17:01
shayan21 - دبی - امارات
روحش شاد ویادش گرامی
جمعه 16 دي 1390 - 20:30
leila leila - گوتنبرگ - سوئد
nostaligic. آبروی ایران ایرانی‌ رو تا این حد بردن کجاش قشنگ که به این راحتی‌ وصله میچسبونید؟
جمعه 16 دي 1390 - 22:00
acemeace - کلن - آلمان
من واقعا این خانواده و خصوصا مادر را ستایش می کنم ولی با توجه به اشتباهات و حتی جنایتهایی که توسط برخی پزشکان صورت می گیره حاضر نیستم چنین کاری رو بکنم شاید این دختر واقعا مرگ مغزی نداشته و یا بعد از زمان خاصی دوباره به هوش می آمد
شنبه 17 دي 1390 - 07:51
gol andam - ژنو - سویس
دستان این پدر و مادر را از راهی‌ دور بوسه باران می‌کنم ،،،زهرای شما زنده است درون کودکانی که شما و زهرای عزیز زندگی‌ رو به آنها هدیه کردین،،،روحش شاد
شنبه 17 دي 1390 - 14:36
cheraghe-rah - تهران - ایران
acemeace. خیلی هم مهم نیست که اعضا تو اهدا کنی چون اگه بقیه اعضات هم بخواد مثل مخت کار کنه که به درد کسی نمی خوره
شنبه 17 دي 1390 - 15:01
areyan90 - تبریز - ایران
روح زاهراجان شاد امابیشترین فداکاری را والدین زهرا انجام داده اند انشاالله خدا صبرشان بدهد چون بااین بزرگواری جان انسانی رانجات داداند اونهم تواین زمونه
یکشنبه 18 دي 1390 - 12:39
mobareze khamoosh - پردیس - ایران
cheraghe rah,laila laila ,nostalgic دوست عزیز نمیدونم شما چه تحصیلاتی دارین اما من خودم در تیمِ پیوندِ اعضا در یکی‌ از معتبر‌ترین بیمارستان‌های ایران بودم و شما درست میگید متأسفانه
یکشنبه 18 دي 1390 - 16:39
Dionysos - پارسی - فرانسه
cheraghe-rah - تهران - ایران، مزدور سابری تو خسته نشدی بسکه مهمل نوشتی؟ تو مخ و افسارت رو به رهبر معتادت اهدا کردی بسیجی!
دوشنبه 19 دي 1390 - 07:49
afaren - دبى - امارات متحده
زهرا جان روحت شادامیدوارم صبر عظیمى به بدر ومادر کرامیت عطا کنه
‌سه شنبه 20 دي 1390 - 16:36
نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.