بررسی روزنامه‌های تهران؛ چهارشنبه ۲۳ آذر

صفحه اول شرق

روزنامه های چهارشنبه صبح تهران در عنوان های اصلی خود گزارش تخلفات مجلس را که در مجلس قرائت شد با اهمیت دیده و در مقالاتی به بی قانونی دولت انتقاد کرده اند. ادامه تحلیل ها درباره اهمیت هواپیمای بی سرنشین آمریکایی و مضحک خواندن درخواست رییس جمهوری این کشور برای بازگرداندن این هواپیما از جمله دیگر مطالب این روزنامه هاست که در عین حال خبرهائی از اجلاس اوپک در وین دارند و با نقل جمله ای از معاون اول رییس جمهور که گفته در ایران فقیر نداریم در ستون های تحلیلی و طنز خود بدان پرداخته اند.

به یاد پهپاد و افتخاراتش

 "هواپیمای جاسوسی آمریکا جز مایملک ایران است" به نقل از وزیر دفاع تیتر اول روزنامه جمهوریاسلامی است، ابتکار همین گزارش را با عنوان "پاسخ تند ایران به درخواست عجیب اوباما" منعکس کرده، جام جم نوشته "پاسخ ایران به درخواست مضحک اوباما" و شرق نوشته "اوج دیپلماسی پهپاد".

کیهان در سرمقاله خود با اشاره به طرح آمریکا برای تشدید فشارها بر ایران نوشته آنچه آمریکایی ها عملا می بینند با آنچه محاسبه کرده بودند کاملا متفاوت و بلکه در تضاد کامل است. ایران به جای آنکه منفعل شود فعال تر شده، به جای آنکه بترسد رفتار تهاجمی در پیش گرفته و به جای آنکه به مذاکره روی بیاورد تصمیم گرفته که سیبیل آمریکا را در منطقه و فرامنطقه دود بدهد. اکنون اتفاقی که رخ داده این است که تنها فایده فشارهای اخیر آمریکا بر ایران برای این کشور این بوده که ایران نه همه بلکه مختصری از امکانات نظامی، اطلاعاتی، سیاسی، حقوقی، رسانه ای و دیپلماتیک خود را برای تدارک دوران بی سابقه ای از فشار بر آمریکا فعال کند.

این روزنامه در تشریح قدرت نمائی ایران نوشته در گام نخست ایران سعی کرد با یک سیلی محکم شروع کند. به زمین نشاندن هواپیمای بدون سرنشین RQ-۱۷۰ ضربه ای آنچنان کاری به دولت آمریکاست که بدون شک سال های طولانی طول خواهد کشید تا حتی سازمان سیا به عمق آن پی ببرد. پس از حدود یک هفته، واکنش دولتمردان آمریکایی همچنان حاکی از شوک و بهتی علاج ناپذیر است. کمترین نتیجه این عملیات اطلاعاتی بزرگ این است که سیا مجبور خواهد بود در تمام روش های جمع آوری فنی خود در ایران به طور کامل بازنگری کند و این در یک تخمین کاملا حداقلی یعنی دود شدن و به هوا رفتن میلیاردها دلار سرمایه.

صفحه اول ابتکار

به نوشته کیهان موضوع شکار پهپاد آمریکایی تنها زمانی به درستی درک و تحلیل می شود که در چارچوب بسته بزرگ ایران برای پاسخ به آمریکا نگریسته شود. این یک اقدام منفرد نیست بلکه آغازی از یک سلسله اقدام است که آمریکایی ها تصور برخی گزینه های آن را هم نمی توانند بکنند همچنانکه هرگز فکر نمی کردند ایران هواپیمای فوق مدرن و رادارگریز آنها را سالم بر زمین بنشاند. گام های بعدی مسلما از این هم سهمگین تر خواهد بود. دولت آمریکا بازی را شروع کرده که توان خروج سهل و آسان از آن را نخواهد داشت.

مهدی عباسی در سرمقاله مردم سالاری نوشته این روزها عرصه دیپلماسی کشور، روزهای حساسی را سپری می کند. به خصوص آنکه مدتی است فشارهای روانی آمریکا علیه ایران، رنگ و بوی جدی تری به خود گرفته و عملا این جنگ روانی با ادعای طرح ترور سفیر عربستان در واشنگتن وارد فاز جدیدی شد. اما بحث اساسی در ادامه فعالیت ها و جوسازی های آمریکا و همراهانش در اتحادیه اروپا، این است که چه میزان دستگاه دیپلماسی کشور توانسته از ظرفیت های بین المللی برای خنثی سازی این فشارها و تلا ش های غرب برای پروژه ایران هراسی استفاده کند؟

به نوشته این مقاله اگر به ماجرای تسخیر چند ساعته سفارت انگلیس در تهران توجه کنیم،علی رغم عذرخواهی وزارت امور خارجه ایران و مصاحبه های مختلف وزیر امور خارجه مبنی بر جلوگیری از تکرار چنین اتفاقاتی و همچنین حضور فرمانده نیروی انتظامی در سفارت انگلیس و تامین امنیت سفارتخانه، اما دولت انگلیس به صورت جدی در عرصه بین المللی و به خصوص در اتحادیه اروپا وارد عمل شد و در جهت محکومیت ایران هرگونه تلا شی را صورت داد. ۲۵ سفارتخانه اتحادیه اروپا در تهران را در اقدامی هماهنگ فعال کرد تا بازدید هایی از باغ قلهک و سفارتخانه انگلیس صورت دهند، شورای امنیت و سازمان ملل را نیز به صورت جدی تحت فشار برای واکنش قرار داد.

مردم سالاری در نهایت نوشته باید دستگاه دیپلماسی به صورت جدی تر وارد عمل شود، توجه جهانیان به کنوانسیون های بین المللی در حفظ مرزهای هر کشور است. اینکه واکنش های بین المللی مان در حد یک نامه اعتراضی به سازمان ملل یا احضار سفارتخانه سوئیس و افغانستان بسنده شود، نمی تواند جوابگوی اقدامات دیپلماتیک در عرصه بین المللی باشد. عرصه دیپلماسی بهره گیری از فرصت ها برای حفظ منافع ملی است، اما در روزهایی که آمریکا و اتحادیه اروپا می کوشند موج های جدیدی علیه ایران در عرصه بین المللی به راه بیندازند، تصور نمی شود بتوان نمره قابل قبولی به دستگاه دیپلماسی کشورمان داد.

گزارش مجلس از تخلفات دولت

فاضل موسوی در مقاله ای در شرق درباره گزارش دیوان محاسبات کشور که نشان می دهد دولت دو سوم احکام بودجه را رعایت نکرده نوشته مجموعه کارشناسی حرفه‌ای در بدنه دولت نیست که عمق مشکلاتی که به واسطه عدم رعایت تقویم بودجه به وجود می‌آید را ببیند. بدنه کارشناسی که باید تورم را پیش‌بینی کرده و برای آن راه‌حل پیدا کند و از بدبینی‌ها بکاهد، بدنه‌ای که بتواند مشکلات را ببیند و از آن مهم‌تر جرات اعلام آنها را داشته باشد. جرات داشته باشد تا بگوید مثلا فلان تصمیم خلق‌الساعه دولت نباید انجام شود چون تبعات ناخوشایندی برای کشور دارد. چنین مجموعه‌ای در دولت وجود ندارد یا خود را نشان نمی‌دهد و اگر هم باشد ما آن را نمی‌بینیم.

صفحه اول جهان صنعت

به نوشته این مقاله اگر در خیلی از موارد دولت می‌بیند مردم از مالیات دادن گریزان هستند به این علت است که شاهد پایبندی کامل مسوولان به قانون نیستند. عدم احترام به قانون بودجه استنباط مردم از گزارش دیوان محاسبات خواهد بود و این استنباط باعث می‌شود خیلی با سیاست‌های دولت همراه نشوند.

این نماینده مجلس در مقاله شرق به تاخیر امسال دولت در تقدیم بودجه سالانه به مجلس اشاره کرده و نوشته بودجه‌ای که با چنین تاخیر‌هایی بسته می‌شود نمی‌تواند نظم و انضباط زیادی در اجرای آن وجود داشته باشد. خود دولت هم به آن پایبند نیست. مجلس هم نشان داده که توان ایستادگی در برابر این مشکلات را ندارد.

میر محمد عزیزی در تهران امروز نوشته طبق گزارش مجلس، دولت در اجرای بودجه سال ۸۸ انحراف ۶۴ درصدی داشته است، اساسنامه قانون هدفمندی یارانه‌ها را به رغم تذکر چند باره مجلس اصلاح نکرده و بالاخره در اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها هم دست‌کم ۱۰ انحراف از قانون احصا شده است که مجموعا به کسری بودجه ۱۵ هزار میلیارد تومانی منجر شده و در عمل قانون یارانه‌ها به ضد خود تبدیل شده است. چرا که هدف اصلی از قانون یارانه‌ها کاهش یارانه تزریقی از سوی دولت به مردم و هدایت این یارانه‌ها به بخش صنعت و تولید بوده است اما در عمل نه تنها یارانه پرداختی دولت به مردم کمتر نشده است که در تمام منابع در اختیار دولت به همراه بخش مهمی از بودجه عمرانی و یارانه تولید و استقراض کلان از بانک مرکزی تماما به خدمت پرداخت یارانه نقدی درآمده است.

کارتون روز: سلمان طاهری، شرق

به نوشته این روزنامه وقتی دولت به راحتی به خود اجازه می‌دهد تخلف از قانون را تا محدوده ۷۰ درصدی برای خود جایز بشمارد، دیگر در اینجا بحث بر سر اینکه دولت ندانسته بخشی از قانون را نادیده گرفته یا امکان اجرای قانون برایش میسر نبوده است، نیست. بلکه در اینجا آشکارا واضح است که دولت اعتقادی به مصوبات مجلس که در یک فرآیند قانونی از تصویب مجلس و تایید شورای نگهبان گذشته است، نیست و امور را هرگونه که خود بخواهد، پیش می‌برد و مهم هم نیست که ۷۰ درصد قوانین لازم‌الاجرای کشور هم نادیده گرفته شود.

آرین رضایی هم در سرمقاله خراسان پرسیده نتیجه نهایی گزارش این انحرافها و تخلفها چه خواهد شد.اینکه مجلس در گزارشهای نظارتی اش درباره کارنامه عملکرد اقتصادی دولت به برخی ایرادها، انحرافها و تخلفات احتمالی اشاره کند و مواردی هم به دستگاه قضا ارجاع شود، نمی تواند ضامن اجرای وظیفه نظارتی قوه مقننه باشد، به ویژه اینکه بعید است دستگاه قضا هم اراده ای برای بررسی و احیانا برخورد با تخلفات مورد گزارش مجلس داشته باشد.

در این مقاله آمده دولت باید هر چه سریعتر درخصوص پایش و شناسایی نیازمندان واقعی به یارانه های نقدی بر اساس حکم قانونی مجلس اقدام کند که به عدالت اجتماعی هم نزدیک تر خواهد بود. البته در این میان به نظر می رسد تجربه یک سالگی هدفمندی یارانه ها نشان می دهد که دل خوش کردن به سیاست های قیمتی و بهره گرفتن از ابزار افزایش قیمت حاملهای انرژی بدون در اختیار داشتن سیاستهای غیرقیمتی و حمایتی تنها حالت تسکین انتظارات تورمی را به دنبال خواهد داشت اما در ادامه راه به تقویت پایه های تورمی دامن خواهد زد.

خراسان نوشته هرچند دولت در اجرای فاز نخست هدفمندی یارانه ها و مهار انتظارات تورمی موفق شد اما نمره منفی را می توان در کارنامه دولت در بخش حمایت از تولید را ثبت کرد به ویژه اینکه نگرانی از افتادن چرخ تولید در چاه رکود توام با تورم باعث شده تا به صراحت وزیر صنعت ، معدن و تجارت از اجرایی نشدن وعده های حمایتی دولت گلایه کند و از آماده نبودن بخش واقعی اقتصادی برای اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها پرده بردارد.

فقیر نداریم، فروشنده کلیه داریم

زهرا صالحی زاده در گزارشی در تهران امروز نوشته کلیه فروشی جزو معضلات اجتماعی جدی در کشور است که سال‌ها قشر فقیر جامعه را وسوسه کرده است تا برای جبران بخشی از هزینه‌های جاری زندگی، یکی از حیاتی‌ترین اعضای وجودشان را در بازار به فروش برسانند. به گزارش تهران امروز، شماره تلفن‌هایی که هر روز بر در و دیوار شهر و ایستگاههای اتوبوس با گروه‌های خونی و سرتیتر«کلیه فروشی» نصب می‌شود، نشان می‌دهد که چه جماعت عظیمی به دنبال کسب درآمد از راه فروش اعضای بدن خودشان هستند.

گزارشگر این روزنامه اشاره کرده نمونه معروف این دیوار نوشته‌های فروش کلیه در خیابان فرهنگ حسینی تهران است؛ وجود انجمن حمایت از بیماران کلیوی در آن جا باعث شده که این به محل رفت و آمد و معاملات بیماران دیالیزی و کلیوی بدل شود. شاید به خاطر همین هم هست که دیوارهای این کوچه پر است از نوشته‌هایی برای فروش کلیه. نوشته‌هایی که بعضی‌ها فقط سن و گروه خونی خودشان را بالای شماره تلفن‌هایشان نوشته‌اند و البته بعضی‌های دیگر جهت اطمینان، علاوه بر این‌ها قیمت پیشنهادی‌‌شان را هم نوشته‌اند. قیمت‌های متفاوتی که بسته به نیاز بیمار که حکم خریدار را دارد و اهدا کننده که حکم فروشنده را دارد بالا و پایین می‌شود.

تهران امروز نوشته حالا در این فضای دردآور که گاهی جسم و گاهی جان معامله می‌شود، مرضیه وحید دستجردی وزیر بهداشت و درمان به اظهارنظر در این خصوص پرداخته است. اظهارنظری که ظاهرا خلاف میل باطنی او بوده و به بیان کلیات ماجرا ختم شده است

محمد حسین روانبخش در مردم سالاری با اشاره به گفته معاون اول رییس جمهور که "امروز بیش از یک میلیارد نفر از مردم جهان با فقر مطلق، گرسنگی و سوء تغذیه مزمن زندگی می کنند... اما در ایران فقیر وجود ندارد تیجه گیری کرده که در ایران آب ونان دارد با سفره اغنیا خداحافظی می کند! با این وصف لابد باید بگوییم خدا برکت بدهد به پیتزا و نوشابه که دارد جانشین آب ونان می شود! دیگر اگر کسی در ایران از گرسنگی بمیرد، باز هم جزو اغنیا بوده و خودش خبر نداشته و بر اثر این بی خبری مرده است. لطفا همه هموطنان عزیز، اخبار اعلام شده توسط دولتمردان را به دقت گوش دهند تا خدای ناکرده دچار این جور مرگهای غیر طبیعی نشوند!

مردم سالاری در نهایت نوشته با توجه به اینکه وعده دولت مبین بر آوردن نفت بر سر سفره ها همچنان پابرجاست و همچنین با عنایت به اینکه ما در ایران فقیر نداریم، لذا بد نیست نفت را بر سر سفره یک میلیارد فقیری ببرند که در کشورهای دیگر وجود دارد، مثل چین. از طرفی کارگرانی که بیکار شده اند یا ماههاست که حقوق نگرفته اند و به همین دلیل هم خونشان به جوش می آید و کفشهایشان را سر دست گرفته اند و...، از روی شکم سیری از این کارها می کنند!