این ضعف از کجا می آید؟

پارسینه : همه کارها تمام شده بود، جز تحویل مرسدس مدل 1972 به مرکز خودروهای فرسوده در شهریار و گرفتن برگه مربوطه، در فکر کندن یک یادگاری از بنزمان بودم-مثل کیلومترشمار یا حتی فرمان!- که در صف تحویل،همه متوجه گریه یک خانم میانسال شدند، باورتان بشود یا نشود؛ خانم زار زار گریه می‌کرد از غم فراق رنوی فرسوده اش! لابه‌لای هق هق‌هایش می‌گفت: بچه هایم با این رنو بزرگ شده‌اند، سی سال است که دارمش، انگار یکی از بچه‌هایم است و...

بعد از پایان مراسم شادمانه آوردن یک اتوموبیل نو به جمع خانواده(!)، یکی از اولین کارها، سنت «خون مالی کردن پلاک و سپر ماشین» است، این سنت فراگیر از کجا آمده است؟ دویست-سیصد سال قبل، اتوموبیل و پلاک راهنمایی رانندگی‌اش نبوده که «خون مالی روی پلاک ماشین نو» بخواهد ریشه در رسوم و آداب دور و قدیمی ما داشته باشد، به قول هامون این ضعف ما از کجا می‌آید؟ از غریب بودن تکنولوژی؟ از تلاش برای تقریب و تقرب به تکنولوژی؟ از تصور تجسم انسانی از تکنولوژی؟ از ترسیدن از تکنولوژی؟ از تلاش برای فرونشاندن عطش خون خواری تکنولوژی؟ از جلوگیری از چشم خوردن تکنولوژی؟
 
اگر فکر می‌کنید این سنت، مخصوص ما ایرونی‌هاست، این عکس را ببینید، یک هواپیمای نو در خطوط هوایی عراق است که دقیقا به سبک ماها، خون مالی‌اش کرده‌اند،حالا عراقی‌ها از ما یاد گرفته‌اند یا خودشان، به این ایده رسیده‌اند، بحث دیگری است...می دونی؟