آرزوهای بر باد رفته یک نوجوان:«نونا» همچنان چشم انتظار است
سرویس ورزشی ـ مرداد ماه سال گذشته، اتفاق تلخی رخ داد و درب ورزشگاه آزادی روی گردن نونا پسانین، دختر دوومیدانیکار خراسانی افتاد و متأسفانه، وی به دنبال آن، دچار ضایعه نخاعی شدیدی گشت و با انتقال به بیمارستان پارس، جراحی شد، ولی این پایان ماجرا نبود، چون شدت حادثه بیش از چیزی بود که گمان میرفت و تا کنون ـ که نزدیک یک سال و چند ماه از این رخداد میگذرد ـ این نوجوان همچنان در بستر بیماری است.
بنا به گزارش «تابناک»، وضعیت نونا پس از یک سال، نشان میدهد که هنوز این ورزشکار حرفهای، نتوانسته به کمترین شرایط بهبودی برسد، ولی با توجه به شرایط سنی و به گفته پزشکان متخصص، میتوان به بهبود شرایط جسمی نونا امیدوار بود؛ البته اگر افراد خیر برای برگشتن «نونا»های ورزش گامی بردارند.
با این که وزارت ورزش و جوانان تا کنون کمکهایی کرده است، باید توجه بیشتری به این نوجوان شود تا شرایط بهبودیاش تضمین شود. ناگفته نماند که به ظاهر هزینه سنگین درمان، موجب دیرکرد در درمان این دختر شده است.
اکنون این پرسش مطرح است که آیا اگر یک فوتبالیست دچار حادثه میشد، برای او هم سقف هزینه در نظر میگرفتند؟ این نوجوان ایرانی است و به امیدی به ورزش روی آورده است؛ هر چند آینده ورزشی او روشن نیست، ولی باید برای سلامتی وی از هیچ تلاشی دریغ نکرد.
درب ورزشگاه ایراد دارد
در حالی که تا پیش از این، حرف از قطع نخاعی شدن او بود، مهناز خضری، نایب رئیس بانوان هیأت دوومیدانی خراسان رضوی ـ که با شنیدن خبر خودش را به تهران رسانده ـ میگوید: «رستگاری، پزشک معالج نونا بر این باور است که نخاع او قطع نشده، ولی له شده. به دلیل این که مهره چهار و پنج او روی هم سر خورده، چهار عضو بدنش حرکت نمیکند. البته این شرایط، بهتر از قطع نخاع است و در جراحی دیروز، کادر پزشکی تلاش کردند تا مهرهها را به جای خود برگردانند تا بتوان کار بازسازی آن را آغاز کرد».
فاطمه عزیزی، سرپرست تیم دوومیدانی خراسان رضوی نیز در این باره گفت: «من و دیگر بچهها، تنها 20 متر با این پنج نفر فاصله داشتیم. البته تعدادی دیگر از ورزشکاران کشتی و قایقرانی هم بودند و آنهایی که دیدند، نزدیک 25 نفری میشدند و دیدند که در مجموعه روی بچهها افتاد».
بیش از هر چیز، شایعه افتادن درب مجموعه در اثر تاپ خوردن نونا ناراحتش میکند: «این یک شایعه است. نونا و چهار نفر دیگر که مصدوم شدند، جلوتر از ما میرفتند. اصلا پشت آنها به ما بود که در افتاد. من به خاطر این که بچهها انرژیشان را از دست ندهند، اجازه نمیدهم حتی شلنگ آب را بردارند. آن وقت آنها با در، تاپ بازی کنند؟
این شایعاتی است که برخی، تنها برای رفع تکلیف از مجموعه آزادی مطرح میکنند؛ همین، وگرنه در به این سنگینی را ما وقتی میخواستیم تکان دهیم، تا نونا را درآوریم، نتوانستیم. اصلا با عقل جور درنمیآید».
به نظر او، دلیل این رویداد، تنها خرابی در بوده و بس: «در با هلی که به آن داده شد، افتاد. من از لولای در هم فیلم گرفتهام؛ لولای در روی خاک میعلتد. آیا این درست است؟ حتما باید یک نفر بمیرد تا مسئولان مجموعه به فکر درست کردن این در بیفتند؟ این در فرسوده شده بود».
هنگامی که درب ورزشگاه آزادی روی گردن دختر دوومیدانیکار خراسانی سقوط کرد، شاید کسی گمان نمیکرد که زندگی قهرمانی این ورزشکار در یک لحظه به پایان رسیده باشد!
شاید کسی نمیپنداشت که «نونا» روزی برای خلاصی از زخم بستر، زخم غربت را به دور از میدان مسابقه به جان بپذیرد؛ زخمی که آرزوهای کودکانهاش را از او دور کرد و تا نونا تنها امیدوار باشد که یک روز میتواند بایستد، دستانش را حرکت دهد و جملهای با والدینش سخن بگوید.
خبر کوتاه بود؛ اما فاجعه به اندازه مرگ زندگی ورزشی یک دختر نوجوان، عمیق.
هماکنون نزدیک یک سال و سه ماه از فاجعه میگذرد و ضایعه نخاعی، تنها بازمانده آن رخداد، نونا را در این مدت تنها نگذاشته است.
سخنان مادر نونا
فاطمه یعقوبی، مادر «نونا پسانین» درباره آخرین وضعیت دخترش به ایسنا میگوید: اکنون دخترم تنها میتواند دستهایش را کنترل کند و حتی انگشتان دستش حرکتی ندارند. پاهای دخترم هم دارای علایمی نیست و نمیدانیم وضعیت پاهایش چگونه است، حال آن که نونا حتی نمیتواند بنشیند.
وی با اشاره به این که چند ماه است، هیچ خبری از داخل کشور ندارم و آنها هم خبری از ما نمیگیرند، ادامه میدهد: پس از یک سال تلاش، توانستیم بیمارستانی را ویژه وضعیت نونا پیدا کنیم که هزینه آن، نزدیک 25هزار «یورو»ست.
مادر این ورزشکار آسیب دیده، درباره کارهایی که از سوی فدراسیون پزشکی ـ ورزشی برای «نونا » انجام شده است، میگوید: مسئولان، دخترم را به کلینیک پرفسور سمیعی فرستادند و 88 هزار یورو هم برای معالجه دخترم اختصاص دادند و این آخرین پولی بود که به ما داده شد، اما متأسفانه این کمکها هم نتوانست به دخترم کمکی کند، چون تخصص پروفسور سمیعی جراحی است و دخترم به فیزیوتراپی تخصصی نیاز داشت.
اظهارنظر رییس فدراسیون پزشکی ورزش
لطفعلی پورکاظمی، رییس فدراسیون پزشکی ورزش میگوید: تعهدی که وزارت ورزش و جوانان درباره این ورزشکار داده بود، مبنی بر فرستادن نونا به کلینک پرفسور سمیعی، انجام شد و با درمانهای فیزیوتراپی و درمانی و غیره، زخم بستر «نونا پسانین» بهبود یافت، حتی در چند ماه نخست پس از اعزام به آلمان، تنفس دهانی پیدا کرد.
وی میگوید: درمان در خارج از کشور سخت و پرهزینه است و وزارت ورزش و جوانان به خانواده نونا پسانین اعلام کرده است که به ایران بازگردند تا فرزندشان در کشور رایگان تحت درمان متخصصین و فوق تخصصهای فیزیوتراپی قرار گیرد، ولی خانواده ایشان ترجیح دادند که ادامه فیزیوتراپی در خارج کشور باشد.
پورکاظمی افزود: فدراسیون پزشکی ـ ورزشی نزدیک به پانصد میلیون تومان به نونا پسانین برای فیزیوتراپی کمک کرده است و از نظر قانونی هم بیش از این نمیتواند برای یک ورزشکار هزینه کند.
وضعیت کنونی نونا
وضعیت نونا پس از یک سال، نشان میدهد که هنوز این ورزشکار حرفهای، نتوانسته به کمترین شرایط بهبودی هم دست یابد، ولی با توجه به شرایط سنی و به گفته پزشکان متخصص، میتوان به بهبود شرایط جسمی نونا پسانین امیدوار بود؛ البته اگر افراد خیر برای برگشتن «نونا»های ورزش گامی بردارند.
تابناک