نحوه رسیدگی به شکایت عربستان از ایران در شورای امنیت

عبدالله المعلمی (چپ)، نماینده دائم عربستان در سازمان ملل شکایت کشور اش از ایران را برای رطح در شورای امنیت تسلیم بان گی مون، دبیرکل سازمان ملل کرد.
 

بهروز کارونی

 عربستان سعودی به طور رسمی از بان گی مون، دبیر کل سازمان ملل متحد، درخواست کرد تا شورای امنیت آن سازمان را در جریان آنچه «توطئه نفرت بار» برای ترور سفیر عربستان سعودی در واشنگتن نامید، قرار دهد.
 
آمریکا سه ‌شنبه گذشته جمهوری اسلامی ایران را متهم کرد که دو شهروند آن کشور قصد داشته ‌اند سفیر عربستان سعودی در واشینگتن را ترور کنند. تهران این اتهام را به شدت رد می‌کند.
 
گیو میرفندرسکی، مدرس حقوق بین الملل در آمریکا، در مورد نحوه رسیدگی به این موضوع در شورای امنیت سازمان ملل متحد به رادیو فردا می گوید:
 
گیو میرفندرسکی: این درخواست عربستان سعودی چون از طرف یک عضو سازمان ملل طرح می شود باید مراحل طبیعی خود را طی کند، به این معنا که دبیرکل سازمان ملل باید مطلب را به اعضای شورای سازمان ملل اطلاع دهد و سپس وقتی تعیین کند برای مورد بحث قراردادن موضوع.
 
وقتی این موضوع به بحث گذاشته شد امکان دارد از دولت ایران بخواهند در جلسات مربوط شرکت کند و از عربستان هم دعوت می شود به این جلسات بیاید تا مسئله را بررسی کنند. البته در منشور سازمان ملل این گونه رسیدگی ها از طرف شورای امنیت زمانی انجام می‌شود که مطلب مورد شکایت، به صلح و امنیت لطمه بزند یا صلح و امنیت یک منطقه را تهدید کند.
 
این که موضوع به کجا بکشد، بستگی دارد به واکنش اعضای شورای امنیت سازمان ملل در این رابطه. باید در این زمینه یا متفق القول باشند یا حداقل ۵۱ درصد آنها متفق القول باشند که این موضوع را مطرح کنند یا نه.
 
اگر موضوع مطرح شود و ایران را محاکمه کنند و سپس رأی صادر کرده و بگویند بنابر تصمیم اتخاذ شده می‌خواهیم ایران را بیشتر تنبیه کنیم، آن وقت می‌توانید حساب کنید کشوری مانند روسیه یا چین از حق وتوی خود استفاده کرده و نگذارد این مسئله پیش برود.
 
اگر شورای امنیت سازمان ملل به اجماع نرسد و موضوع در شورای امنیت مطرح نشود، فکر می کنید روابط ایران و عربستان سعودی به چه سمت و سویی پیش خواهد رفت؟
 
این که جنگ باز بین دو مملکت پیش آید بستگی دارد به این که چقدر بخواهند در مورد این موضوع پیشروی کنند. در شرایط فعلی و با وجود ناوگان آمریکا در خلیج فارس و این همه سلاحی که به کشورهای عربی فروخته، فکر نمی کنم ایران در مقامی باشد که جنگی را تحمل کند.
 
از سوی دیگر عربستان سعودی هم فکر نمی‌کنم از لحاظ سیاسی و بقای رژیم سلطنتی بخواهد دست به چنین کاری بزند که تیشه به ریشه خودش است. بنابر این به نظر من صحبت از جنگ و این برخوردها بیشتر در حد پروپاگاندا باقی می ماند.
 
به نظر شما در قبال عربستان سعودی چه موضعی باید در سیاست خارجی و سیاست تبلیغاتی– رسانه ای جمهوری اسلامی در پیش گرفته شود؟
 
سیاست دولت ایران همیشه کج دار و مریز بوده و سیاست شفافیتی ندارد که بدانیم چه منظور و هدفی از این اقدامات دارند، یعنی هیچ وقت با دست باز بازی نمی کنند.
 
آن چه ایران و عربستان سعودی باید در نظر بگیرند این است که اگر جنگی راه بیفتد هر دو کشور را می سوزاند و به مصلحت هیچ کدام از دو طرف نیست که این موضوع به جاهای باریک کشیده شود. اگر بتوانند این مسئله را بین خودشان حل و فصل کنند به نفع هر دو است.
 
ایران و عربستان باید سعی کنند موضوع را دو جانبه (حل) کنند نه بین المللی و چند جانبه، درست مانند دو ابرقدرت منطقه ای که هر یک باید بداند طرف دیگر هم در منطقه حق حیات و منافعی دارد که باید حفظ شود.