از دست دادن مردانگی، مهم ترین نگرانی سربازان آمریکایی در افغانستان
از دست دادن مردانگی، مهم ترین نگرانی سربازان آمریکایی در افغانستان
بمب های کنار جاده ای در افغانستان بیشتر به قطع عضو منجر می شوند
محمد امینی
بی بی سی
از دست دادن مردانگی بر اثر انفجار بمب در افغانستان یکی از مهم ترین نگرانی های سربازان آمریکایی است.
خبرگزاری آسوشیتدپرس بر اساس آمارها و گفت و گوهایی که با سربازان آمریکایی و پزشکان نظامی انجام داده به این نتیجه رسیده است.
آی ای دی ها (بمب های دست ساز)(IED) بزرگترین عامل مرگ و میر سربازان آمریکایی و بریتانیایی و سایر نیروهایی است که در قالب نیروی بین المللی کمک به تامین امنیت افغانستان پس از حمله سال ۲۰۰۱ و اشغال آن کشور در آنجا حضور دارند.
وقتی یک سرباز آمریکایی مجروح می شود نخستین کسی که برای مداوا بالای سر او می آید با این پرسش مواجه می شود که انفجار باعث آسیب دیدن آلت تناسیلی سرباز مجروح شده است یا نه. اگر جراحتی در آن منطقه باشد یا قطع عضوی شده باشد معمولا سرباز به فرد مداوا کننده می گوید که نمی‌خواهد زنده بماند. البته به گفته پزشکان و امدادگران این حرف فرد مجروح باعث نمی شود که به وی امدادرسانی نشود اما نشان می دهد که جراحت در این منطقه چقدر برای سربازان خارجی در افغانستان مهم تلقی می شود.
به گفته همین پرشکان، وقتی به سرباز مجروح گفته می شود که منطقه کشاله ران و بویژه آلت تناسلی اش آسیبی ندیده روحیه فرد مجروح بسیار بهتر می شود.
پایین تنه و بالا تنه
نکته مهم آن است که بمب های دست ساز معمولا به جراحت در منطقه شکم و پایین تر از آن منجر می شوند چرا که این بمب ها معمولا در حاشیه جاده در ارتفاع نیم متری از زمین در کنار جاده چال می شوند یا مانند مین در زمین کارگذاشته می شوند.
در جنگ ایران و عراق که نویسنده در آن حضور داشت، مهم ترین نگرانی بسیجی ها و کسانی که در رزم شرکت داشتند، بیشتر به جراحت های قطع نخاعی مربوط می شد.
چرا که اصابت گلوله های توپ و خمپاره منجر به ترکش هایی می شد که پس از اصابت گلوله به زمین، ترکش ها به صورت عدد ۷ پخش شده و به منطقه پشت و کمر افراد آسیب می زدند.
این بمب ها که رفته رفته پیشرفته تر هم شده و مثلا به کنترل از راه دور هم مجهز شده اند، مجموعه ای از چند وسیله انفجاری مانند گلوله تانک، یا خمپاره یا مین های ضد خودرو یا تانک و در مواردی مجموعه ای کنار هم قرار داده شده از دینامیت و تی ان تی و یک چاشنی هستند.
اما مهم ترین عنصر ساخت آی ای دی در افغانستان، به گفته مقامات آمریکایی و افغان، کودهای شیمیایی است که در پاکستان تولید و به افغانستان صادر یا قاچاق می شوند. از مخلوط شدن این کودها با نفت ترکیبی انفجاری و آتش زا بدست می آید که با استفاده از یک چاشنی به یک بمب مرگبار تبدیل می شود.
تیموتی مک وی، سرباز سابق آمریکایی که انفجار مرگبار اوکلاهما در آمریکا با دهها کشته و تخریبی عظیم را انجام داد، از بمب کود شیمیایی استفاده کرده بود.
مقامات نظامی و سیاستمداران آمریکایی تلاش زیادی کرده اند تا مقامات اسلام آباد را متقاعد کنند تا جلوی ارسال این کودها به افغانستان گرفته شود.
این بمب ها که یا با کنترل از راه دور توسط نفر و یا توسط صفحه فشار عمل می کنند، معمولا قدرت انفجاری بالایی دارند و فرد یا حتی خودروها در برابر آن شانس چندانی ندارند و مهم ترین نکته میزان موادی است که در تهیه آنها به کار رفته است. در نمونه آی ای دی های ساخته شده توسط پیکارجویان عراقی علیه سربازان آمریکایی معمولا حجم مواد انفجاری چنان زیاد استفاده می شد که اکثریت بیش از پنج هزار سرباز آمریکایی که در عراق کشته شدند، قربانی آی ای دی ها شدند.
به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، در افغانستان وضعیت مانند عراق نیست و آی ای دی ها معمولا به گونه ای ساخته می شوند که منجر به قطع پا و معلولیت می شوند. تعداد موارد قطع پا یا قطع عضو تناسلی آنقدر در افغانستان بین سربازان آمریکایی زیاد بوده که برخی در صفحه فیس بوک خود عکسهایی از پاهایشان می گذارند و برای پاهایی که از نظر خودشان قرار است یا احتمال قوی هست که از دست بدهند، پیشاپیش ابراز دلتنگی می کنند.
منطقه موسوم به سنگین در ولایت هلمند در جنوب افغانستان، خوفناک ترین جایی است که بمب های کنار جاده ای دست ساز برای خود شهرتی دلهره آور بهم زده اند. تفنگداران دریایی آمریکا در این منطقه مستقر شده و عملیات پیاپی علیه نیروهای طالبان باعث شد تا طالبان از سنگین عقب بکشند اما کارگذاری بمب های کنار جاده ای همچنان ادامه دارد.
سرهنگ دوم توماس سویج، فرمانده گردان تفنگداران آمریکایی در سنگین گفته به طور میانگین روزانه پنج بمب آی ای دی توسط پیکارجویان کار گذاشته می شود و به گفته نظامیان آمریکایی تقریبا از هر ۱۰ آی ای دی یکی موفق به انفجار علیه هدف مورد نظر می شود.
به نوشته آسوشیتدپرس، سربازانی که معمولا پیاده به گشت زنی روزانه می روند می دانند که یک یا دو پایشان یا منطقه آلت تناسلیشان در معرض انفجار و آسیب جدی یا حتی قطع شدن است. این وضع برای سربازانی که جوانترند و هنوز ازدواج نکرده و زن و بچه ای ندارند، به لحاظ روانی فشار بیشتری ایجاد می کند.
در طول هفت ماه اول سالجاری میلادی که گردان تفنگداران آمریکایی در منطقه سنگین مستقر بوده است ۱۶ تفنگدار بر اثر انفجار آی ای دی ها کشته و ۱۶۰ نفر هم مجروح شده اند. از این تعداد مجروحان، ۹۰ نفر به دلیل شدت جراحات وارده از کار افتاده و به آمریکا بازگشته اند. از این تعداد، یکی از مجروحان هر دو بیضه، چهار نفر یکی از بیضه ها و دو نفر هم آلت تناسلی خود را از دست دادند.
به گزارش آسوشیتدپرس، بیمارستان نظامی ارتش آمریکا در لندشتول در آلمان در ماه ژوئیه سالجاری میلادی ۱۳۴ سرباز آمریکایی را مورد عمل جراحی قطع حداقل یک عضو قرار داده که حدود هشتاد درصد کل جراحت های مشابه در کل سال ۲۰۱۰ بوده است. از این تعداد، ۹۰ نظامی دارای جراحت های منطقه کشاله ران و آلت تناسلی بودند. تقریبا تمامی این افراد در افغانستان مجروح شده بودند.
شورت های ضد انفجار
هنگامی که یک بمب دست ساز کنار جاده ای در اثر برخورد با فرد یا خودرو منفجر می شود، موج ناشی از انفجار و انرژی حاصله معمولا زیر و پهلوی هدف را مورد اصابت قرار می دهد. حرکت موج و انرژی به سمت بالا باعث می شود تا پوست و بافت گوشتی به سمت بالا حرکت کند که نظر به ترکیب بافتی پایین تنه به راحتی به منطقه کشاله ران آسیب جدی وارد می کند.
هنگامی که یک بمب دست ساز کنار جاده ای در اثر برخورد با فرد یا خودرو منفجر می شود، موج ناشی از انفجار و انرژی حاصله معمولا زیر و پهلوی هدف را مورد اصابت قرار می دهد
یک شرکت انگلیسی و همچنین وزارت دفاع آمریکا برای جلوگیری از آسیب دیدن این منطقه از بدن ابتکاری به خرج داده و شورت های بافت ریز با الیاف کششی قوی تولید کرده اند که در مقابل ترکش مقاومت خاصی ندارد اما می تواند جلوی موج انرژی انفجاری و آسیب جدی منطقه کشاله ران و آلت تناسلی را بگیرد.
در ابتدا سربازان از پوشیدن این شورت ها ابراز گلایه می کردند و می گفتند شورت های راحتی نیستند و سنگین هستند اما رفته رفته تفاوت جراحت ها در میان کسانی که این شورت ها را به پا داشتند با کسانی که نداشتند، باعث شد تا پوشیدن این شورت های موسوم به شورت ضدانفجار اجباری شود. به نوشته آسوشیتدپرس اکنون فرماندهان دسته ها و گردان ها تاکید زیادی روی استفاده از این شورت ها می کنند و حتی سربازان قبل از رفتن به گشت مورد بازرسی قرار می گیرند تا از پوشیدن این شورت ها اطمینان حاصل شود."
احتمال قطع عضوها در منطقه پایین تنه و پاها برای سربازان آمریکایی آنقدر دلهره آور است که باعث شده تا سعی کنند به نوعی با موضوع قطع عضو کنار بیایند و هر قطع عضو احتمالی را با قطع عضوی بزرگتر مقایسه کنند و خودشان را متقاعد کنند که بخت یارشان بوده است .
به نوشته خبرگزاری آسوشیتدپرس، وقتی پنچه پا و زیر ساق از دست می رود، سربازان آمریکایی به هم می گویند باز هم شانس آورده اند که زانو آسیب ندیده و امکان استفاده از پای مصنوعی هست. وقتی از زانو به بالای یک پا قطع می شود هم می گویند باز شانس یار بوده چون پای دیگر از دست نرفته است. بدترین حالت زمانی است که هر دو پا قطع شود.
به گفته دیوید کیم، از دست رفتن آلت تناسلی و بیضه ها بدترین حالت قابل تصور است.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|