ناکارشناسان در تلویزیون دولتی ایران
+0
رأی دهید
-0
ناکارشناسان در تلویزیون دولتی ایران
مَثَل اعلای کارشناسی پزشکی تلویزیون دولتی، حسین روازاده است.
رسانه‌های همگانی علاوه بر اطلاع رسانی تلاش می کنند خبرهای روز را در بافت و سیاق تاریخی و اجتماعی و جغرافیایی آنها قرار دهند و از این طریق مخاطب را با علل و پیامدهای رخدادها آشنا سازند.
به همین منظور، این رسانه‌ها از گروهی از افراد به عنوان کارشناس دعوت می کنند تا کار تحلیل را برای آنها انجام دهند. این کارشناسان طیف گسترده‌ای از اساتید دانشگاه‌ها، متخصصان رشته‌ی مربوط به رویداد مربوطه، کارکنان باتجربه‌ی دستگاه‌های دولتی و غیر دولتی، فعالان نهادهای مدنی، نویسندگان و روزنامه نگاران برجسته و با تجربه، و سیاستمداران کارکشته را شامل می شوند.
رسانه‌های دولتی ایران در این قلمرو چگونه عمل می کنند؟ کارشناسان آنها چه کسانی هستند، چه باورهایی دارند و چگونه رویدادها را تحلیل می کنند؟
در این نوشته برای پاسخ به سوالات فوق بر تلویزیون دولتی تمرکز یافته و با سه معیار کارشناسان این رسانه را برگزیده‌ام: حضور در برنامه‌ها به عنوان کارشناس و نه به عنوان اداره کننده‌ی برنامه یا مجری (از این جهت فردی مثل قرائتی در این مقوله جای نمی گیرد)، حضور مرتب یا دوره‌ای در برنامه‌ها و نه صرفا یک یا دو برنامه، و نزدیکی دیدگاه این افراد به حکومت و به همین جهت بیان شدن دیدگاه‌ها و ایدئولوژی حاکم و منش و رفتار غالب حاکمان از زبان آنها.
مشاور خانواده
کسی که در تلویزیون دولتی ایران به خانواده‌ها مشاوره می دهد بر این باور است که «موسیقی های جدید [که در قسمتی دیگر از همین گفته ها را مبتذل می خواند] جوانان را به عشق‌های چند روزه و گاه حتی ازدواج هایی می کشاند که نتیجه آن طلاق است. برای همین آمار طلاق متاسفانه هر سال در کشور ما رو به افزایش است، به طوری که طبق آمارهای سال جاری از هر چهار مورد ازدواج، یکی به طلاق ختم شده است.» (سیما فردوسی، تابناک، ۱۸ بهمن ۱۳۸۹)
ناکارشناسی که طلاق را به موسیقی زیر زمینی نسبت می دهد طبعا از برهم خوردن نظام هنجاری جامعه، بیکاری و فقر، ازدواج‌های کور و بدون شناخت، گسترش اعتیاد، و نقش حکومت در حاکم شدن فرهنگ مصرفی و زود به نتیجه رسیدن در حوزه‌ی اقتصادی غفلت می کند.
کارشناس ورزشی
تلویزیون دولتی در برنامه‌های ورزشی کسانی را به عنوان کارشناس دعوت می کند که نقض غرض به حساب می آیند. به عنوان نمونه در بحث از دوپینگ ورزشکاری دعوت می شود که به علت دوپینگ از مسابقات محروم شده است. (۱۲ مرداد ۱۳۹۰)
کارشناس دیگر تلویزیون در حوزه‌ی فوتبال در یکی از برنامه‌های ورزشی شبکه‌ی دو آشکارا با خواندن یک بیت شعر و القابی نظیر کف بین، رمال و جادوگر به قطبی سر مربی تیم ملی توهین کرد. (رجا نیوز، ۱۷ مهر ۱۳۸۹) برنامه‌های ورزشی تلویزیون دولتی اصولا مبتنی است بر دعوت کارشناسانی که کمتر اهل تحلیل سیاست‌های ورزشی کشور و بیشتر اهل پرداختن به مجادلات شخصی میان تصمیم گیرانند.
کارشناس مذهبی
کارشناس مذهبی تلویزیون دولتی جمهوری اسلامی کسی می تواند باشد که در دو بند از سخن خود ده ها بار مداحی رهبر کشور را عرضه کند: «مقام معظم ولایت فقیه، رهبر فرزانه انقلاب شکوهمندمان، به مثابه یک باغبان دلسوز در مزرعه و لاله زار کشور... رهبر معظم انقلاب... رهبر معظم انقلاب اسلامی... رهبر حکیم انقلاب... فرمایشات حضرت آیت الله خامنه ای... فرمان معظم له به عنوان یک مرجع... در جایگاه والای ولایت فقیه.» (سید محمد باقر علم الهدی، رسالت، ۱۵ آبان ۱۳۸۶)
کارشناس سیاسی
در مورد کارشناسان سیاسی جمهوری اسلامی کافی است به نقد یکی از روزنامه‌های اقتدارگرای داخلی نگاهی بیندازیم: «فردی که تحت عنوان کارشناس سیاسی با خبر ساعت ۱۴ دیروز شبکه اول سیمای جمهوری اسلامی مصاحبه می‌کرد، انفجارهای شب جمعه زاهدان را نتیجه خشم دولت آمریکا از شکست در ماجرای شهرام امیری دانست!
عجیب است که تلویزیون با افرادی به عنوان کارشناس سیاسی مصاحبه می‌کند که با اظهارات خود، قدرت آمریکا را در ترتیب دادن چنین انفجارهایی در فرصتی بسیار کوتاه یعنی درست در روز ورود شهرام امیری به تهران به رخ می‌کشند. هر چند این شخص قطعاً قصد قدرتمند جلوه دادن دولت آمریکا در انجام این عملیات در این زمان کوتاه را نداشت، لکن تلویزیون باید از کارشناسان زبده‌ای که قدرت تحلیل واقعی رویدادها را داشته باشند استفاده کند و شعور مردم را دست کم نگیرد.» (جمهوری اسلامی، ۲۵ تیر ۱۳۸۹)
کارشناس رسانه‌ای
کارشناسان رسانه‌ای تلویزیون دولتی در توطئه پردازی و پیدا کردن اسامی سینمایی برای این توطئه‌های توهمی و خیالی خبره هستند. آنها هر آنچه را که خوش نداشته باشند به موجودی خیالی به نام آمریکا نسبت می دهند.
این آمریکا (معلوم نیست منظورشان شهروندان آمریکایی است، شرکت‌ها، سازمان‌ها یا نهادهای مدنی یا دولت آمریکا) مرتبا دارد برای سقوط جمهوری اسلامی برنامه می نویسد و به اجرا می گذارد و همه‌ی شهروندان و جوامع و شرکت‌ها نیز مثل موم در دست این «آمریکا» هستند: «آمریکا برای تحقق و عملیاتی نمودن هر یک از این مسائل [طرح‌های آژاکس دو یا آنفلوآنزای نیویورکی] برنامه‌های مختلفی را در دستور کار خود قرار داد چنانچه در خصوص نفرت از ایرانیت ساخت فیلم سینمایی ۳۰۰ را در دستور قرار داد.» (حسن عباسی، الف، ۱۱ مرداد ۱۳۸۸)
مجموعه‌های تلویزیونی امریکایی مثل ۲۴ یا لاست با تمرکز بر نظریه‌ی توطئه در تلویزیون دولتی جمهوری اسلامی مورد بررسی و نقد واقع شده‌اند.
کارشناس رسانه‌ای تلویزیون در مورد مجموعه‌ی لاست می گوید: «اینها با تلویزیون استراتژیک امروز به جان جهان افتادند. از سینمای استراتژیک عبور کردند. ناتوی فرهنگی امروز در تلویزیون استراتژیک است. امروز در ایران جوانان صرفاً به پای فیلم سینمایی نمی‌نشینند، سریال‌های بالای ۴۰،۵۰ قسمت می‌بینند... پشت صحنه اداره جزیره جهانی [محل وقوع داستان مجموعه]، یهود است... جزیره جهانی همان بهشت لیبرالیسم است که بشر راه برون رفتی برای آن ندارد... سیطره آنگلوساکسون‌ها بر جزیره جهانی را نشان می‌دهد، تقابل و همکاری آنگلوساکسون‌ها و یهود در مدیریت و سیطره جهان.» (نقد و بررسی حسن عباسی بر سریال لاست، سیاست روز، ۲۸ آذر ۱۳۸۸)
کارشناس تاریخ
خسرو معتضد یکی از کارشناسان تاریخ رادیو و تلویزیون دولتی است. وی تاریخ را با رمان تاریخی درهم می آمیزد و از تاریخ همان نکاتی را بیرون می آورد که به مزاج اصحاب قدرت خوشایند باشد، چه محمدرضا پهلوی در برگزاری جشن‌های ۲۵۰۰ ساله‌ی شاهنشاهی و چه دستگاه ولایت فقیه در تبلیغ چادر به عنوان حجاب برتر.
وی در دفاع از «چادر سیاه» در برابر نقد مهدی کلهر از آن در ویژه نامه‌ی خاتون می گوید: «ایرانیان از دوران هخامنشیان...به علت غیرتمندی خاصی که داشتند زنان خود را به بیرون از خانه نمی فرستادند. زنان محترمه پای پیاده در خیابان ها حرکت نمی کردند. سوار تخت روان می شدند که پارچه ای سیاه روی آن می کشیدند و آن را چادر می خواندند...زنان ایرانی همواره بسیار محجوب و متدین و محترمه بوده اند.. زن ایرانی لباس و چادر متین سیاه یا سفید گلدار خود را داشت. در خانه چادر سفید بر سر می کرد یا بدون چادر در اندرونی زندگی می کرد و در بیرون، چادر سیاه می پوشید... من باور دارم که اسلام به زنان آزادی بسیار داده.» (مجبوری تاریخ بفرمایی، تابناک، ۳۰ مرداد ۱۳۹۰)
مورخ رسمی حکومت همان دیدگاهی را که روحانیت حاکم و رهبر در مورد حجاب دارند منتقل می کند و همه زنان دیگر عالم را که حجاب رسمی دولتی را ندارند جلف و غیر محترم و غیر متدین معرفی می کند.
از نگاه وی، چادر متین است چون رهبر جمهوری اسلامی چنین می خواهد. تمام محدودیت‌های زنان مثل زندانی کردن آنها در اندرونی یا سلطه‌ی مردان بر آنها نیز ناشی از غیرت مرد ایرانی است. سخنان این کارشناس از حیث مبانی تفاوتی با هتاکی های عناصر حزب اللهی علیه زنان محترم ایرانی ندارد، همان ها که مردی با همسر غیر محجبه را بی غیرت می خوانند و زنانی با غیر از پوشش چادر سیاه را بدکاره می خوانند. وثاقت آثار این مورخ را با آن سخن وی که در جمهوری اسلامی سانسور وجود ندارد (ایرنا، ۲۹ مهر ۱۳۸۸) می توان سنجید.
کارشناس پزشکی
مَثَل اعلای کارشناسی پزشکی تلویزیون دولتی، حسین روازاده است.
وی فرضیه‌های پزشکی و سلامتی حیرت انگیزی به زبان آورده است که نه تحقیق پذیرند و نه ابطال پذیر: ربط دادن نرخ بالای خودکشی با خوردن ماهی (با این فرض که ماهی خوردن افراد را به سمت سکون می برد)، رابطه‌ی خوردن آب زیاد و پیری زودرس و چین و چروک صورت، رابطه نشسته دوش گرفتن و تقویت مو و نشات گرفتن دوش از دنیای استکباری، درست شدن اتل متل توتوله توسط استکبار، و رابطه‌ی خوابیدن رو به قبله و کاهش امکان سکته‌ی قلبی (فیلم های این سخنان در سایت یوتیوب موجود است).
تنها یک رسانه‌ی تبلیغاتی ضد غربی (یا همان ضد علمی) می تواند تریبون خود را به دست کارشناسانی مثل روازاده بدهد.
به همین منظور، این رسانه‌ها از گروهی از افراد به عنوان کارشناس دعوت می کنند تا کار تحلیل را برای آنها انجام دهند. این کارشناسان طیف گسترده‌ای از اساتید دانشگاه‌ها، متخصصان رشته‌ی مربوط به رویداد مربوطه، کارکنان باتجربه‌ی دستگاه‌های دولتی و غیر دولتی، فعالان نهادهای مدنی، نویسندگان و روزنامه نگاران برجسته و با تجربه، و سیاستمداران کارکشته را شامل می شوند.
رسانه‌های دولتی ایران در این قلمرو چگونه عمل می کنند؟ کارشناسان آنها چه کسانی هستند، چه باورهایی دارند و چگونه رویدادها را تحلیل می کنند؟
در این نوشته برای پاسخ به سوالات فوق بر تلویزیون دولتی تمرکز یافته و با سه معیار کارشناسان این رسانه را برگزیده‌ام: حضور در برنامه‌ها به عنوان کارشناس و نه به عنوان اداره کننده‌ی برنامه یا مجری (از این جهت فردی مثل قرائتی در این مقوله جای نمی گیرد)، حضور مرتب یا دوره‌ای در برنامه‌ها و نه صرفا یک یا دو برنامه، و نزدیکی دیدگاه این افراد به حکومت و به همین جهت بیان شدن دیدگاه‌ها و ایدئولوژی حاکم و منش و رفتار غالب حاکمان از زبان آنها.
مشاور خانواده
کسی که در تلویزیون دولتی ایران به خانواده‌ها مشاوره می دهد بر این باور است که «موسیقی های جدید [که در قسمتی دیگر از همین گفته ها را مبتذل می خواند] جوانان را به عشق‌های چند روزه و گاه حتی ازدواج هایی می کشاند که نتیجه آن طلاق است. برای همین آمار طلاق متاسفانه هر سال در کشور ما رو به افزایش است، به طوری که طبق آمارهای سال جاری از هر چهار مورد ازدواج، یکی به طلاق ختم شده است.» (سیما فردوسی، تابناک، ۱۸ بهمن ۱۳۸۹)
ناکارشناسی که طلاق را به موسیقی زیر زمینی نسبت می دهد طبعا از برهم خوردن نظام هنجاری جامعه، بیکاری و فقر، ازدواج‌های کور و بدون شناخت، گسترش اعتیاد، و نقش حکومت در حاکم شدن فرهنگ مصرفی و زود به نتیجه رسیدن در حوزه‌ی اقتصادی غفلت می کند.
کارشناس ورزشی
تلویزیون دولتی در برنامه‌های ورزشی کسانی را به عنوان کارشناس دعوت می کند که نقض غرض به حساب می آیند. به عنوان نمونه در بحث از دوپینگ ورزشکاری دعوت می شود که به علت دوپینگ از مسابقات محروم شده است. (۱۲ مرداد ۱۳۹۰)
کارشناس دیگر تلویزیون در حوزه‌ی فوتبال در یکی از برنامه‌های ورزشی شبکه‌ی دو آشکارا با خواندن یک بیت شعر و القابی نظیر کف بین، رمال و جادوگر به قطبی سر مربی تیم ملی توهین کرد. (رجا نیوز، ۱۷ مهر ۱۳۸۹) برنامه‌های ورزشی تلویزیون دولتی اصولا مبتنی است بر دعوت کارشناسانی که کمتر اهل تحلیل سیاست‌های ورزشی کشور و بیشتر اهل پرداختن به مجادلات شخصی میان تصمیم گیرانند.
کارشناس مذهبی
کارشناس مذهبی تلویزیون دولتی جمهوری اسلامی کسی می تواند باشد که در دو بند از سخن خود ده ها بار مداحی رهبر کشور را عرضه کند: «مقام معظم ولایت فقیه، رهبر فرزانه انقلاب شکوهمندمان، به مثابه یک باغبان دلسوز در مزرعه و لاله زار کشور... رهبر معظم انقلاب... رهبر معظم انقلاب اسلامی... رهبر حکیم انقلاب... فرمایشات حضرت آیت الله خامنه ای... فرمان معظم له به عنوان یک مرجع... در جایگاه والای ولایت فقیه.» (سید محمد باقر علم الهدی، رسالت، ۱۵ آبان ۱۳۸۶)
کارشناس سیاسی
در مورد کارشناسان سیاسی جمهوری اسلامی کافی است به نقد یکی از روزنامه‌های اقتدارگرای داخلی نگاهی بیندازیم: «فردی که تحت عنوان کارشناس سیاسی با خبر ساعت ۱۴ دیروز شبکه اول سیمای جمهوری اسلامی مصاحبه می‌کرد، انفجارهای شب جمعه زاهدان را نتیجه خشم دولت آمریکا از شکست در ماجرای شهرام امیری دانست!
عجیب است که تلویزیون با افرادی به عنوان کارشناس سیاسی مصاحبه می‌کند که با اظهارات خود، قدرت آمریکا را در ترتیب دادن چنین انفجارهایی در فرصتی بسیار کوتاه یعنی درست در روز ورود شهرام امیری به تهران به رخ می‌کشند. هر چند این شخص قطعاً قصد قدرتمند جلوه دادن دولت آمریکا در انجام این عملیات در این زمان کوتاه را نداشت، لکن تلویزیون باید از کارشناسان زبده‌ای که قدرت تحلیل واقعی رویدادها را داشته باشند استفاده کند و شعور مردم را دست کم نگیرد.» (جمهوری اسلامی، ۲۵ تیر ۱۳۸۹)
کارشناس رسانه‌ای
کارشناسان رسانه‌ای تلویزیون دولتی در توطئه پردازی و پیدا کردن اسامی سینمایی برای این توطئه‌های توهمی و خیالی خبره هستند. آنها هر آنچه را که خوش نداشته باشند به موجودی خیالی به نام آمریکا نسبت می دهند.
این آمریکا (معلوم نیست منظورشان شهروندان آمریکایی است، شرکت‌ها، سازمان‌ها یا نهادهای مدنی یا دولت آمریکا) مرتبا دارد برای سقوط جمهوری اسلامی برنامه می نویسد و به اجرا می گذارد و همه‌ی شهروندان و جوامع و شرکت‌ها نیز مثل موم در دست این «آمریکا» هستند: «آمریکا برای تحقق و عملیاتی نمودن هر یک از این مسائل [طرح‌های آژاکس دو یا آنفلوآنزای نیویورکی] برنامه‌های مختلفی را در دستور کار خود قرار داد چنانچه در خصوص نفرت از ایرانیت ساخت فیلم سینمایی ۳۰۰ را در دستور قرار داد.» (حسن عباسی، الف، ۱۱ مرداد ۱۳۸۸)
مجموعه‌های تلویزیونی امریکایی مثل ۲۴ یا لاست با تمرکز بر نظریه‌ی توطئه در تلویزیون دولتی جمهوری اسلامی مورد بررسی و نقد واقع شده‌اند.
کارشناس رسانه‌ای تلویزیون در مورد مجموعه‌ی لاست می گوید: «اینها با تلویزیون استراتژیک امروز به جان جهان افتادند. از سینمای استراتژیک عبور کردند. ناتوی فرهنگی امروز در تلویزیون استراتژیک است. امروز در ایران جوانان صرفاً به پای فیلم سینمایی نمی‌نشینند، سریال‌های بالای ۴۰،۵۰ قسمت می‌بینند... پشت صحنه اداره جزیره جهانی [محل وقوع داستان مجموعه]، یهود است... جزیره جهانی همان بهشت لیبرالیسم است که بشر راه برون رفتی برای آن ندارد... سیطره آنگلوساکسون‌ها بر جزیره جهانی را نشان می‌دهد، تقابل و همکاری آنگلوساکسون‌ها و یهود در مدیریت و سیطره جهان.» (نقد و بررسی حسن عباسی بر سریال لاست، سیاست روز، ۲۸ آذر ۱۳۸۸)
کارشناس تاریخ
خسرو معتضد یکی از کارشناسان تاریخ رادیو و تلویزیون دولتی است. وی تاریخ را با رمان تاریخی درهم می آمیزد و از تاریخ همان نکاتی را بیرون می آورد که به مزاج اصحاب قدرت خوشایند باشد، چه محمدرضا پهلوی در برگزاری جشن‌های ۲۵۰۰ ساله‌ی شاهنشاهی و چه دستگاه ولایت فقیه در تبلیغ چادر به عنوان حجاب برتر.
وی در دفاع از «چادر سیاه» در برابر نقد مهدی کلهر از آن در ویژه نامه‌ی خاتون می گوید: «ایرانیان از دوران هخامنشیان...به علت غیرتمندی خاصی که داشتند زنان خود را به بیرون از خانه نمی فرستادند. زنان محترمه پای پیاده در خیابان ها حرکت نمی کردند. سوار تخت روان می شدند که پارچه ای سیاه روی آن می کشیدند و آن را چادر می خواندند...زنان ایرانی همواره بسیار محجوب و متدین و محترمه بوده اند.. زن ایرانی لباس و چادر متین سیاه یا سفید گلدار خود را داشت. در خانه چادر سفید بر سر می کرد یا بدون چادر در اندرونی زندگی می کرد و در بیرون، چادر سیاه می پوشید... من باور دارم که اسلام به زنان آزادی بسیار داده.» (مجبوری تاریخ بفرمایی، تابناک، ۳۰ مرداد ۱۳۹۰)
مورخ رسمی حکومت همان دیدگاهی را که روحانیت حاکم و رهبر در مورد حجاب دارند منتقل می کند و همه زنان دیگر عالم را که حجاب رسمی دولتی را ندارند جلف و غیر محترم و غیر متدین معرفی می کند.
از نگاه وی، چادر متین است چون رهبر جمهوری اسلامی چنین می خواهد. تمام محدودیت‌های زنان مثل زندانی کردن آنها در اندرونی یا سلطه‌ی مردان بر آنها نیز ناشی از غیرت مرد ایرانی است. سخنان این کارشناس از حیث مبانی تفاوتی با هتاکی های عناصر حزب اللهی علیه زنان محترم ایرانی ندارد، همان ها که مردی با همسر غیر محجبه را بی غیرت می خوانند و زنانی با غیر از پوشش چادر سیاه را بدکاره می خوانند. وثاقت آثار این مورخ را با آن سخن وی که در جمهوری اسلامی سانسور وجود ندارد (ایرنا، ۲۹ مهر ۱۳۸۸) می توان سنجید.
کارشناس پزشکی
مَثَل اعلای کارشناسی پزشکی تلویزیون دولتی، حسین روازاده است.
وی فرضیه‌های پزشکی و سلامتی حیرت انگیزی به زبان آورده است که نه تحقیق پذیرند و نه ابطال پذیر: ربط دادن نرخ بالای خودکشی با خوردن ماهی (با این فرض که ماهی خوردن افراد را به سمت سکون می برد)، رابطه‌ی خوردن آب زیاد و پیری زودرس و چین و چروک صورت، رابطه نشسته دوش گرفتن و تقویت مو و نشات گرفتن دوش از دنیای استکباری، درست شدن اتل متل توتوله توسط استکبار، و رابطه‌ی خوابیدن رو به قبله و کاهش امکان سکته‌ی قلبی (فیلم های این سخنان در سایت یوتیوب موجود است).
تنها یک رسانه‌ی تبلیغاتی ضد غربی (یا همان ضد علمی) می تواند تریبون خود را به دست کارشناسانی مثل روازاده بدهد.
|
|
|
|
|
|
|
|