سیل انتقادات احسان حدادی؛ مردی که تاریخ ساز شد
+0
رأی دهید
-0
سیل انتقادات احسان حدادی؛ مردی که تاریخ ساز شد
رادیو فردا : «فدراسیون مسیر خود را درست رفته و ظاهراً به همه اهداف خود نزدیک می شود. بله! هدف شماره یک؛ نابودی آینده دوومیدانی است که دارد محقق می شود.»
این بخشی از انتقادات فنی و گلایه های احسان حدادی از ستاره های دو و میدانی جهان است که در وب سایت شخصی خود منتشر کرده است.
حدادی در رقابت های دو و میدانی قهرمانی جهان؛ روی سکوی سوم ماده پرتاب دیسک ایستاد تا اولین مدال آور تاریخ دو و میدانی ایران در این مسابقات باشد.
این رقابت ها به میزبانی کره جنوبی و در شهر دایگو در حال برگزاری است.
این مدال، در شرایطی نصیب حدادی شد که او فقط یک ماه قبل از مسابقات جهانی گفته بود: «هرگز مانند امروز از ورزش خسته و دلزده نبوده ام، زیرا متاسفانه در دوومیدانی امروز، افرادی حضور دارند که ۴۰ سال است فقط حضور دارند و هیچ کاری انجام نداده‌اند.»
او به شدت از لغو اردوی خود در آفریقای جنوبی گله مند بود. اما حمید سجادی معاون وزیر ورزش و امور جوانان در پاسخ به اعتراض او گفت: هیچ ورزشکاری نمی تواند برای شورای برون مرزی تعیین تکلیف کند. این شورا؛ سفر نامبرده را صلاح ندانست و او باید به این تصمیم احترام بگذارد.
هیچ کس نمی دانست چرا سفرهای اردویی حدادی به صلاح نیست؟ او خسته از از این واکنش های دلسرد کننده گفت: من همیشه ایران را دوست داشته و دارم اما این مسائل، آدم را دلزده می کند. با این شرایط شاید از ایران بروم و در یکی از کشورها تمرین کنم و در مسابقه برای ایران پرتاب کنم.
با مشخص نبودن وضعیت فدراسیون، کیم بوخنسوف، مربی سرشناس روسی احسان حدادی نیز از ایران رفت و اعلام کرد که با تداوم چنین وضعیتی دیگر نمی تواند ادامه دهد.
حدادی بدون مربی، بدون کمپ تمرینی و بدون حمایت فدراسیون، به تنهایی بار سنگین مسئولیتش را به دوش می کشید.
او در مصاحبه ای دیگر گفت: شرایط بسیار سختی است. فکر می‌کردم پس از بازی‌های آسیایی وضعیت بهتر شود، اما اشتباه می‌کردم. از طرفی هم به من فشار می‌آورند که چرا این همه انتقاد می‌کنم!
حرف آخرش هم تکان دهنده بود: «من در المپیک پکن شرمنده مردم شدم، فکر می‌کنم این شرمندگی در آینده هم ادامه داشته باشد.»
مهدی امیرپور روزنامه نگار ورزشی درباره احسان حدادی می گوید: «صندوق عقب زانتیای نقره‌ای رنگش را که باز کند، آدم یاد صندوق عقب پیکانی می‌افتد که علی پروین تمام باشگاه پرسپولیس را در آن جا می‌کرد. توی صندوق ماشین احسان نیز چند جفت کفش، چند تا دیسک، یک کیسه گچ و تعدادی وسیله آهنی دیگر برای تمرین هست؛ وسایلی که پدر احسان خودش آن ها را برای او می‌سازد.»
انتقادات حدادی از بی مسئولیتی ها و بی برنامگی ها
حدادی با عبور از روی موانع و غلبه بر تمام چوب لای چرخ گذاشتن ها که خود به آن اشاره کرده است توانست روی سکوی سوم جهان بایستد.
او در وب سایت شخصی اش با اشاره به انتصاب کاظمی آشتیانی به سمت سرپرستی این فدراسیون نوشته است: «کلی وعده داده ، ولی آیا نباید کاری نیز انجام می داد؟ احسان حدادی مربی ندارد. سجاد مرادی نیز چند ماه است انتظار رسیدن مینی بوس مربی اش از الجزایر را می کشد!
امین نیکفر تا قبل از کسب سهمیه المپیک، به گفته آشتیانی عضو تیم ملی دوومیدانی نبوده. اما الان کلی مانور می دهند و می گویند که نتیجه برنامه ریزی های ما بوده ! کاوه موسوی با هزینه شخصی به تاجیکستان رفت و سهمیه گرفت. عباس صمیمی مربی پرتاب دیسک با عصبانیت خبر از استعفا داد.»
در ادامه این مطلب با اشاره به سایر قهرمانان دو و میدانی ایران آمده است: « کیوان قنبرزاده این پسر محجوب و با حیا امسال پنج مرتبه از مانع ۲:۲۰ متر پریده اما در اوج پیشرفت با مربی اوکراینی، بی مربی شد!
رضا بوعذار در جوانی ۴۶:۳۰ ثانیه دوید، حالا چه می کند؟ حمید نودهی در پرتاب وزنه بالای ۱۹ متر پرتاب کرد؛ حالا کجاست ؟ محسن ربانی در پرش با نیزه چرا دیگر بالای ۵:۳۰ نمی پرد؟ هادی سپهرزاد در دهگانه چرا دیگر به رکوردش نزدیک نشده؟
با روح الله عسگری چرا مثل یک خائن برخورد می شود؟ آیا این ها نبودند که پیکره تیم ملی پر افتخار دوومیدانی را تشکیل داده بودند؟»
در سایت احسان حدادی که در خبررسانی نیز فعال تر از سایت فدراسیون دو و میدانی ایران است آمده: «خوشحال می شویم که چند ورزشکار صغر سنی به مسابقات قهرمانی جوانان آسیا می فرستیم و مدال می گیریم. آمار می دهیم که در مسابقات جایزه بزرگ آسیا فلان و بهمان کردیم، یا در مسابقات ارتش ها فلان رکورد را جابه جا کردیم. واقعا تأسف دارد.»
ستاره دو و میدانی ایران و دارنده مدال طلای بازی‌های آسیایی گوانگجو، در گفتگو با رسانه های مختلف؛ بارها با انتقاد از «بی‌برنامگی و سردرگمی» در فدراسیون این رشته ورزشی، نسبت به نابسامانی‌های دو و میدانی ایران و عواقب آن هشدار داده بود.
گرچه حالا مسئولین تازه بر سر کار آمده این فدراسیون و مسئولین وزارت تازه تاسیس ورزش، این مدال را حاصل مدیریت ها و برنامه ریزی های خود می دانند!
این بخشی از انتقادات فنی و گلایه های احسان حدادی از ستاره های دو و میدانی جهان است که در وب سایت شخصی خود منتشر کرده است.
حدادی در رقابت های دو و میدانی قهرمانی جهان؛ روی سکوی سوم ماده پرتاب دیسک ایستاد تا اولین مدال آور تاریخ دو و میدانی ایران در این مسابقات باشد.
این رقابت ها به میزبانی کره جنوبی و در شهر دایگو در حال برگزاری است.
این مدال، در شرایطی نصیب حدادی شد که او فقط یک ماه قبل از مسابقات جهانی گفته بود: «هرگز مانند امروز از ورزش خسته و دلزده نبوده ام، زیرا متاسفانه در دوومیدانی امروز، افرادی حضور دارند که ۴۰ سال است فقط حضور دارند و هیچ کاری انجام نداده‌اند.»
او به شدت از لغو اردوی خود در آفریقای جنوبی گله مند بود. اما حمید سجادی معاون وزیر ورزش و امور جوانان در پاسخ به اعتراض او گفت: هیچ ورزشکاری نمی تواند برای شورای برون مرزی تعیین تکلیف کند. این شورا؛ سفر نامبرده را صلاح ندانست و او باید به این تصمیم احترام بگذارد.
هیچ کس نمی دانست چرا سفرهای اردویی حدادی به صلاح نیست؟ او خسته از از این واکنش های دلسرد کننده گفت: من همیشه ایران را دوست داشته و دارم اما این مسائل، آدم را دلزده می کند. با این شرایط شاید از ایران بروم و در یکی از کشورها تمرین کنم و در مسابقه برای ایران پرتاب کنم.
با مشخص نبودن وضعیت فدراسیون، کیم بوخنسوف، مربی سرشناس روسی احسان حدادی نیز از ایران رفت و اعلام کرد که با تداوم چنین وضعیتی دیگر نمی تواند ادامه دهد.
حدادی بدون مربی، بدون کمپ تمرینی و بدون حمایت فدراسیون، به تنهایی بار سنگین مسئولیتش را به دوش می کشید.
او در مصاحبه ای دیگر گفت: شرایط بسیار سختی است. فکر می‌کردم پس از بازی‌های آسیایی وضعیت بهتر شود، اما اشتباه می‌کردم. از طرفی هم به من فشار می‌آورند که چرا این همه انتقاد می‌کنم!
حرف آخرش هم تکان دهنده بود: «من در المپیک پکن شرمنده مردم شدم، فکر می‌کنم این شرمندگی در آینده هم ادامه داشته باشد.»
مهدی امیرپور روزنامه نگار ورزشی درباره احسان حدادی می گوید: «صندوق عقب زانتیای نقره‌ای رنگش را که باز کند، آدم یاد صندوق عقب پیکانی می‌افتد که علی پروین تمام باشگاه پرسپولیس را در آن جا می‌کرد. توی صندوق ماشین احسان نیز چند جفت کفش، چند تا دیسک، یک کیسه گچ و تعدادی وسیله آهنی دیگر برای تمرین هست؛ وسایلی که پدر احسان خودش آن ها را برای او می‌سازد.»
انتقادات حدادی از بی مسئولیتی ها و بی برنامگی ها
حدادی با عبور از روی موانع و غلبه بر تمام چوب لای چرخ گذاشتن ها که خود به آن اشاره کرده است توانست روی سکوی سوم جهان بایستد.
او در وب سایت شخصی اش با اشاره به انتصاب کاظمی آشتیانی به سمت سرپرستی این فدراسیون نوشته است: «کلی وعده داده ، ولی آیا نباید کاری نیز انجام می داد؟ احسان حدادی مربی ندارد. سجاد مرادی نیز چند ماه است انتظار رسیدن مینی بوس مربی اش از الجزایر را می کشد!
امین نیکفر تا قبل از کسب سهمیه المپیک، به گفته آشتیانی عضو تیم ملی دوومیدانی نبوده. اما الان کلی مانور می دهند و می گویند که نتیجه برنامه ریزی های ما بوده ! کاوه موسوی با هزینه شخصی به تاجیکستان رفت و سهمیه گرفت. عباس صمیمی مربی پرتاب دیسک با عصبانیت خبر از استعفا داد.»
در ادامه این مطلب با اشاره به سایر قهرمانان دو و میدانی ایران آمده است: « کیوان قنبرزاده این پسر محجوب و با حیا امسال پنج مرتبه از مانع ۲:۲۰ متر پریده اما در اوج پیشرفت با مربی اوکراینی، بی مربی شد!
رضا بوعذار در جوانی ۴۶:۳۰ ثانیه دوید، حالا چه می کند؟ حمید نودهی در پرتاب وزنه بالای ۱۹ متر پرتاب کرد؛ حالا کجاست ؟ محسن ربانی در پرش با نیزه چرا دیگر بالای ۵:۳۰ نمی پرد؟ هادی سپهرزاد در دهگانه چرا دیگر به رکوردش نزدیک نشده؟
با روح الله عسگری چرا مثل یک خائن برخورد می شود؟ آیا این ها نبودند که پیکره تیم ملی پر افتخار دوومیدانی را تشکیل داده بودند؟»
در سایت احسان حدادی که در خبررسانی نیز فعال تر از سایت فدراسیون دو و میدانی ایران است آمده: «خوشحال می شویم که چند ورزشکار صغر سنی به مسابقات قهرمانی جوانان آسیا می فرستیم و مدال می گیریم. آمار می دهیم که در مسابقات جایزه بزرگ آسیا فلان و بهمان کردیم، یا در مسابقات ارتش ها فلان رکورد را جابه جا کردیم. واقعا تأسف دارد.»
ستاره دو و میدانی ایران و دارنده مدال طلای بازی‌های آسیایی گوانگجو، در گفتگو با رسانه های مختلف؛ بارها با انتقاد از «بی‌برنامگی و سردرگمی» در فدراسیون این رشته ورزشی، نسبت به نابسامانی‌های دو و میدانی ایران و عواقب آن هشدار داده بود.
گرچه حالا مسئولین تازه بر سر کار آمده این فدراسیون و مسئولین وزارت تازه تاسیس ورزش، این مدال را حاصل مدیریت ها و برنامه ریزی های خود می دانند!
|
|
|
|
|
|