پژوهشگرانی که پیش از این روش تصویربرداری سه بعدی را ابداع کرده بودند، روشی ارائه کردند که با استفاده از آن میتوان تصویر چهار بعدی گرفت.
از این روش میکروسکوپی میتوان در بخشهای پزشکی، تحقیقات زیستی و توسعه ادوات الکترونیکی استفاده کرد. آنها این روش را میکروسکوپ الکترونی روبشی بسیار سریع چهار بعدی نامگذاری کردند و نتایج کار خود را در قالب دو مقاله در نشریه «انجمن شیمی آمریکا» (Journal of the American Chemical Society) به چاپ رساندند.
احمد زوایل، شیمیدان برنده جایزه نوبل و همکارانش پس از این که دریافتند میتوان بعد زمان را در تصویربرداری سه بعدی افزود، روشی برای تصویربرداری چهار بعدی ارائه کردند.
محققان با این روش مبتنی بر لیزر توانستند از جابه جا شدن نانولولههای کربنی حلقهیی شکل بر اثر گرما در محدوده زمانی فمتوثانیه تصویربرداری کنند.
یک فمتوثانیه برابر یک میلیونیوم از یک میلیاردیوم ثانیه است. اطلاعات روش سه بعدی تصویربرداری دارای محدودیت است، بهطوری که از یک جسم در حالت سکون میتوان تصویر گرفت و حرکت طبیعی جسم در تصویر لحاظ نمیشود.
پژوهشگران در این دو مقاله توضیح دادند که چگونه این روش تصویربرداری میکروسکوپی الکترونی روبشی بسیار سریع چهار بعدی و روش میکروسکوپی الکترونی عبوری بسیار سریع بر این محدودیت غلبه میکند و میتوان نگاه عمیقتری به ساختار داخلی مواد انداخت.
همچنین آنها توضیح دادند که چگونه این روش میتواند برای تحقیقات پویا در سطح فلز مفید بهکار رود و با آن بتوان لرزش یک نانوسیم نقره و نانوذره طلا را مشاهده کرد.
این روش جدید کاربردهای وسیعی در علم مواد و تصویربرداری زیستی تک ذرهیی خواهد داشت.