خودمان فیلم کودک نداریم ولی می خواهیم جشنواره جهانی برگزار کنیم!
+0
رأی دهید
-0
خودمان فیلم کودک نداریم ولی می خواهیم جشنواره جهانی برگزار کنیم!
میلاد کیانی:«سیداحمد میرعلایی» مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی در نشست مشترک سینماگران مصری و ایرانی گفت: فارابی به دنبال تولید فیلم های مشترک با کشورهای صاحب سینما مثل مصر است و چه در داخل و چه در خارج و چه در بازارهای فیلم فعالیت خوبی دارد.
ما در جلسه خودمان، تصویب کردیم که یک بخش ویژه مختص کشورهای اسلامی در جشنواره فیلم کودک با عنوان بخش «فیلم های کودکان و نوجوانان کشورهای اسلامی» تشکیل شود که امیدواریم مصر حضور خوبی در این جشنواره داشته باشد.
بی شک مخاطبان سینمای ایران، چه دست اندرکاران تولید و چه تماشاگران آن، بهتر از هر کسی می دانند که سالهاست سینمایی به نام «سینمای کودک و نوجوان» در ایران وجود ندارد و سالهاست که پرده های سینمای ایران، رنگ فیلمی ویژه این گروه سنی مهم را به خود ندیده است.
جشنواره فیلم «کودک و نوجوان»هم که در بعضی از سالها برگزار می شود و در بعضی از سالها نه، بیشتر شبیه یک تکلیف، جریمه یا مشق شب است تا برگزارکنندگان آن، با جمع و جور کردن چند فیلم از این طرف و آنطرف، یک برنامه نصفه و نیمه برای برگزاری آن ببندند و یکی دو روزی در یک شهر، چند فیلم نشان بدهند و ژست بگیرند و مصاحبه کنند و دم از سینمای کودک بزنند و خلاص! پرونده اش را ببندند و بروند تا فرصتی دیگر!
حالا با وضعیت اسفناک تولید و نمایش فیلم کودک در این سرزمین، حرفهای جناب میرعلایی هم، شعف ما را دو چندان کرده!
اول خانه بعد همسایه!
کاش جناب میرعلایی، پیش از آنکه بخواهند بخشی برای حضور «فیلم های کودکان و نوجوانان کشورهای اسلامی» در جشنواره فیلم کودک و نوجوان راه بیندازند، اول تکلیف این جشنواره را که مثل کودک سرراهی، نه جایی برای ماندن دارد، نه بودجه ای برای تولید فیلم، نه سینمایی برای نمایش فیلم مخصوص کودکان و نه تحت حمایت جایی است و فعلاً هم لابلای دست و پای فیلمهای کمدی بزن و در رو و بساز و بفروش دارد له می شود بکنند، بعد اگر فرصت شد، می شود فکری هم برای دعوت از میهمان و راه اندازی بخش های ویژه و از این طور پیشنهادات کرد، اما تا سینمای کودک و نوجوان ما این وضعیت را دارد، بهتر است جلوی خارجی ها، حرف های دهن پر کن و بزرگ بزرگ نزنیم.
همین جشنواره فسقلی را برای بچه های مملکت خودمان برگزار کنیم و از خجالت بچه های مملکت خودمان که در آمدیم و چند تا فیلم خوب برایشان ساختیم و نشان دادیم که برای آنها احترام و ارزش قائلیم، بعد می شود فکری به حال«فیلم های کودکان و نوجوانان کشورهای اسلامی» کرد، که از قدیم گفته اند:«اول خانه، بعد همسایه»!
ما در جلسه خودمان، تصویب کردیم که یک بخش ویژه مختص کشورهای اسلامی در جشنواره فیلم کودک با عنوان بخش «فیلم های کودکان و نوجوانان کشورهای اسلامی» تشکیل شود که امیدواریم مصر حضور خوبی در این جشنواره داشته باشد.
بی شک مخاطبان سینمای ایران، چه دست اندرکاران تولید و چه تماشاگران آن، بهتر از هر کسی می دانند که سالهاست سینمایی به نام «سینمای کودک و نوجوان» در ایران وجود ندارد و سالهاست که پرده های سینمای ایران، رنگ فیلمی ویژه این گروه سنی مهم را به خود ندیده است.
جشنواره فیلم «کودک و نوجوان»هم که در بعضی از سالها برگزار می شود و در بعضی از سالها نه، بیشتر شبیه یک تکلیف، جریمه یا مشق شب است تا برگزارکنندگان آن، با جمع و جور کردن چند فیلم از این طرف و آنطرف، یک برنامه نصفه و نیمه برای برگزاری آن ببندند و یکی دو روزی در یک شهر، چند فیلم نشان بدهند و ژست بگیرند و مصاحبه کنند و دم از سینمای کودک بزنند و خلاص! پرونده اش را ببندند و بروند تا فرصتی دیگر!
حالا با وضعیت اسفناک تولید و نمایش فیلم کودک در این سرزمین، حرفهای جناب میرعلایی هم، شعف ما را دو چندان کرده!
اول خانه بعد همسایه!
کاش جناب میرعلایی، پیش از آنکه بخواهند بخشی برای حضور «فیلم های کودکان و نوجوانان کشورهای اسلامی» در جشنواره فیلم کودک و نوجوان راه بیندازند، اول تکلیف این جشنواره را که مثل کودک سرراهی، نه جایی برای ماندن دارد، نه بودجه ای برای تولید فیلم، نه سینمایی برای نمایش فیلم مخصوص کودکان و نه تحت حمایت جایی است و فعلاً هم لابلای دست و پای فیلمهای کمدی بزن و در رو و بساز و بفروش دارد له می شود بکنند، بعد اگر فرصت شد، می شود فکری هم برای دعوت از میهمان و راه اندازی بخش های ویژه و از این طور پیشنهادات کرد، اما تا سینمای کودک و نوجوان ما این وضعیت را دارد، بهتر است جلوی خارجی ها، حرف های دهن پر کن و بزرگ بزرگ نزنیم.
همین جشنواره فسقلی را برای بچه های مملکت خودمان برگزار کنیم و از خجالت بچه های مملکت خودمان که در آمدیم و چند تا فیلم خوب برایشان ساختیم و نشان دادیم که برای آنها احترام و ارزش قائلیم، بعد می شود فکری به حال«فیلم های کودکان و نوجوانان کشورهای اسلامی» کرد، که از قدیم گفته اند:«اول خانه، بعد همسایه»!
|
|
|
|