بررسی روزنامه های صبح تهران، چهارشنبه پنج مرداد
+0
رأی دهید
-0
بررسی روزنامه های صبح تهران، چهارشنبه پنج مرداد
روزنامه های امروز صبح تهران در عنوان های اصلی خود از جلسه مجلس برای بررسی ناامنی های جدید نوشته اند و از قول رییس دولت وعده داده اند که پنجشنبه ها هم به تعطیلات کشور اضافه شود. احتمال ها برای وزارت نفت و افشاگری ها درباره پشت پرده بازار ارز از جمله دیگر مطالب این روزنامه هاست.
"طرح ممنوعیت حمل سلاح سرد در کمیسیون حقوقی مجلس تصویب شد" گزارش اصلی خراسان است، جمهوری اسلامی از قول آیت الله صافی نوشته "گرانی در جامعه به خاطر ندانم کاری برخی از مسئولان است و "افشاگری رئیس کل بانک مرکزی از پشت پرده بازار ارز" در صدر اخبار قدس آمده است.
دیگر مشائی کاره ای نیست
روزگار نوشته علی اکبر صالحی در کمیسیون امنیت ملی مجلس حاضر شد تا بعد از مدت ها پاسخگوی سوالاتی باشد که در افکار عمومی درباره وزارت خارجه به وجود آمده است.
براساس این گزارش او که چندی پیش بر سر ماجرای انتصاب ملک زاده به عنوان معاون مالی با خطر استیضاح روبه رو شد و در برخی رسانه ها و از قول برخی نماینده ها به تحت فشار بودن و هیچ کاره بودن خود اقرار کرده بود دیروز در مقابل این پرسش های مهم احمد توکلی قرار گرفت که نقش رحیم مشایی در سیاست خارجی چیست.
شهر امن و امان است ما مقصر بودیم
"رسانه ها مهم ترین مقصر" تیتر اول جهان صنعتاست، ابتکار از "بحث داغ امنیت در مجلس" خبر داده، "جریان انحرافی بیشترین ضربه را به اصلاح طلبان زده است" تیتر اول مردم سالاریاست، افزایش جرائم بعد از انتخابات 88" در راس اخبار روزگار آمده و ""هفت خوان سردار سازندگی سپاه" تیتر اول اعتماد است.
سلیمان محمدی در روزگار با اشاره به گفته های مسئولان در جلسه مجلس نوشته با این حساب به گمانم همه تجاوزهای گروهی خمینی شهر و کاشمر و شمال و قتل های خیابانی باید کار ما یا ساخته و پرداخته ذهن باشد. مگر غیر از این است که اگر ما روزنامه ها یک خط اطلاعات اشتباه منتشر کنیم باید فردایش پاسخگو باشیم؟ مگر غیر از این است که هر روز اخبار دادگاهی شدن و محکوم کردن روزنامه ها منتشر می شود؟ حاال چه شده است که ما مطبوعات ناامنی و سیاه نمایی و نشر اکاذیب را به حدی رسانده ایم که امنیت مملکت زیر سوال رفته و صدای سه قوه از دست ما درآمده.
نویسنده سئوال کرده آیا وقوع چهار تجاوز جمعی آن هم با آن کم و کیف، در کمتر از دو ماه، ناامنی نیست؟ تکه تکه کردن دختر دانشجو در روز روشن ناامنی نیست؟ اگر منظور دوستان این است که این اخبار را پوشش ندهیم که امر دیگری است، در غیر این صورت برای ما ممکن نیست درباره حادثه خمینی شهر بگوییم چند نفر با چند زن جوان رفتار نامناسبی داشتند.
در پایان مقاله روزگار آمده: حالا هم زمانه جوری رقم خورده که کوتاهترین دیوار دور ماست، پس مردم عزیز، از اینکه این اخبار را پوشش دادیم معذرت میخواهیم. خدا را شکر که مقصر ناامنی ها هم پیدا شد، احتماالً تا چند صباح دیگر دستش کوتاه میشود و جامعه امن امن خواهد شد.
مریم بابایی در سرمقاله جهان صنعت نوشته نگاه کلی به مجموع گفته‌های این مسوولان نشان می‌دهد که با فرافکنی (انداختن تقصیرها به گردن سیاه‌نمایی رسانه‌ها، توطئه خارج از مرزها و جریان فتنه) و انکار مسوولیت و اصرار بر ارایه آمارهایی که نشان از کاهش قابل توجه جرایم طی سه ماه اخیر دارد نه تنها اعتبار آمار و اقتدار مسوولان مربوطه زیرسوال می‌رود بلکه بی‌توجهی به بدیهی‌ترین اقدامات ممکنه را در اذهان مخاطبان پدید می‌آورد.
به نوشته این مقاله در شرایط کنونی وقت را صرف پیدا کردن مقصر با انداختن تقصیرها بر گردن رسانه‌ها که غایت وجودی‌شان اطلاع‌رسانی است فقط وقت تلف کردن و بی‌توجهی به نیاز مردم است. زنگ خطری به صدا درآمده که اگر مورد توجه قرار نگیرد باید منتظر خبرهای بدتر بود.
علی محقق در سرمقاله ابتکار نوشته رئیس‌مجلس و نمایندگان و همچنین وزیر دادگستری نیز تلویحاً رسانه‌ها را به‌واسطه اعمال وظیفه اطلاع‌رسانی خود، از متهمان شماره‌یک وقایع اجتماعی اخیر معرفی کردند. آنان خواستار محدودسازی و اعمال کنترل‌های بیشتر بر اطلاع‌رسانی درخصوص حوادث اجتماعی و جرائم خشن و خاص کشور شدند. این اولین‌بار نیست که مسئولان از رسانه به‌واسطه انجام‌دادن رسالت اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی خود انتقاد می‌کنند؛ اما حجم انتقاد از اطلاع‌رسانی‌های اجتماعی در این مدت افزایش کم‌سابقه‌ای یافته است.
به اعتقاد کارشناسان ارتباطات آنچه برخی مسئولان در لفافه اظهارات انتقادی خود در قبال رسانه مطرح می‌کنند، به‌گونه‌ای درخواست اعمال سانسور درخصوص حوادثی است که به‌طور روزانه، مردم کوچه و خیابان را تهدید می‌کنند. این در حالی است که سهم و وظیفه رسانه برای امن‌ساختن زندگی‌ها، با خبرکردن مردم از وقایع اجتماعی است، نه بی‌خبرگذاشتن آنان؛ چراکه بی خبری مردم از خطرها و حوادث، بدون اینکه کمکی به حل معضل و پیشگیری از حادثه کند، صرفاً تلاشی مذبوحانه برای پاک‌کردن خیالی صورت‌مسئله است.
ابتکار نوشته به بیان دیگر، آگاهی‌بخشی به مردم از وضعیت جامعه و آنچه در زیر پوست شهر می‌گذرد، حداقل وظیفه رسانه در قبال مردم است. اگر این کارکرد و ویژگی مهم را هم به هر دلیلی از رسانه بگیریم، دیگر چه چیزی از رسالت رسانه برجای می‌ماند؟ خدا می‌داند!
وعده تعطیلات بیشتر
"پیشنهاد بحث برانگیز افزایش تعطیلات" عنوان اصلی جام جم است، فرهیختگان در گزارش اصلی خود از قول رییس دولت نوشته تعطیلات کم است، پنجشنبه ها تعطیل شود" و تهران امروز هم از "احتمال تعطیلی پنجشنبه ها" خبر داده است.
مردم سالاری تحت عنوان وعده های عام پسند نوشته پس از اتفاقات اردیبهشت ماه و وضعیت جدید تبلیغاتی دولت و دولتمردان، به نظر می رسد دولت حالا که امکان ادامه سفرهای تبلیغاتی استانی همچون قبل را ندارد، روش خود را در مواجهه با عامه مردم تغییر داده و با ارائه پیاپی وعده های عامه پسند(هر چند بعضا ناشدنی) سعی دارد تاثیرگذاری خود را در میان عوام شدت بدهد و بیش از پیش بر توده های غیرسیاسی تکیه کند.
به نوشته این مقاله طرح اهدای هزار متر مربع زمین به هر خانواده ایرانی، مخالفت با طرح تفکیک جنسیتی در دانشگاه ها، طرح دوباره پرداخت یک میلیون تومان به هر نوزاد ایرانی (علی رغم شکست و عدم تحقق آن در سال گذشته) و حالا هم طرح تعطیلی پنج شنبه ها، با همه تفاوت ها همه وهمه در راستای تحت تاثیر قراردادن عامه مردم و مشغول کردن آنها در فضای مبهم کنونی، طرح و ارائه شده است و به همین دلیل هم این که آیا امکان اجرای آن وجود دارد یا نه، اصلا مهم نیست.
محمد حسین روان بخش در مقاله مردم سالاری افزوده با این همه نباید از کنار این وعده های دولتمردان به راحتی گذشت. اگر دولتمردان خیال می کنند وعده ها تاثیر کوتاه مدت دارند و همان برایشان کافی است، اما واقعیت تاثیر درازمدت هر وعده است و همچنان که وعده های عجیب و غریب این سال های دولت حالا به پرو پای خودش پیچیده و وضعیت را برای دولتمردان، نامطلوب کرده، وعده های عجیب جدید هم همین وضعیت را پیدا خواهند کرد.
بیانیه های طنز
ابراهیم رها در اعتماد امروز چند بیانیه صادر کرده و با اشاره به گفته احمدی نژاد که "در ایران کسی نیست که به نان شب محتاج باشد"در بیانیه اول نوشته ما هرکسی را که در ایران نان شب نداشته باشد، محکوم می‌کنیم. بعضی‌ها می‌خواهند سیاه‌نمایی کنند و دستاوردهای غیرقابل انکار، سترگ، خارق‌العاده، بی‌نظیر، قشنگ، جیگر، نی‌ناش! دولت را زیر چیز ببرند، سوال. هر کسی که ادعا کند نان شب ندارد... بی‌خود می‌کند که ادعا کند نان شب ندارد!
دربیانیه بعدی آمده: اینکه پول برق بیاید 560 هزار تومان هم به نان شب ربطی ندارد، البته طبق تحقیقات ما برق یک ارتباطاتی با شب دارد اما ای عزیزان، دستاوردهای دولت را نادیده نگیرید و بدانید شب با یک چراغ خواب کار راه می‌افتد و نباید برق زیاد مصرف کرد، البته تمام چراغ‌ها را هم خاموش نکنید تا سیاه‌نمایی نشده باشد!
سومین بیانیه ستون طنز اعتماد چنین است: ما عبارت «نان شب» را محکوم می‌کنیم. شما به لغتنامه فرس اسدی مراجعه کنید، دهخدا را بخوانید، فرهنگ معین را ورق بزنید، می‌بینید ما چند جور نان بیشتر نداریم مثل نان سنگک، نان بربری، نان لواش،... نان بخور و نمیر، نان حلال، نان بیار کباب ببر، اسفندیار رحیم‌مشایی (سابقا این اصطلاح، نانش توی روغن است، بود!)، حمید بقایی (این اصطلاح هم در گذشته به شکل «نان قرض دادن» نوشته می‌شد) و باقری لنکرانی (خیر، ایشان در اصطلاحات مربوط به نان نبوده‌اند، به قسمت اصطلاحات مرتبط با هلو مراجعه کنید).
و آخرین بیانیه: ما شدیدا تایید می‌کنیم که کسی نیست در ایران نان شب نداشته باشد. شاید آب شب نداشته باشد، یا برق شب نداشته باشد یا... اما هیچ مادر... ما در ایران کسی را نداریم نان شب نداشته باشد. هیچ خواهـ ... خواه ناخواه کسی نیست که نان شب نداشته باشد. تا اطلاع ثانوی یک شال مشکی بیندازید روی سرتان، سرتان را هم بیندازید پایین و بدانید این روزگار خوب ماست و مانده تا به دوران «داره گریه‌ام می‌گیره» برسیم!
"طرح ممنوعیت حمل سلاح سرد در کمیسیون حقوقی مجلس تصویب شد" گزارش اصلی خراسان است، جمهوری اسلامی از قول آیت الله صافی نوشته "گرانی در جامعه به خاطر ندانم کاری برخی از مسئولان است و "افشاگری رئیس کل بانک مرکزی از پشت پرده بازار ارز" در صدر اخبار قدس آمده است.
دیگر مشائی کاره ای نیست
روزگار نوشته علی اکبر صالحی در کمیسیون امنیت ملی مجلس حاضر شد تا بعد از مدت ها پاسخگوی سوالاتی باشد که در افکار عمومی درباره وزارت خارجه به وجود آمده است.
براساس این گزارش او که چندی پیش بر سر ماجرای انتصاب ملک زاده به عنوان معاون مالی با خطر استیضاح روبه رو شد و در برخی رسانه ها و از قول برخی نماینده ها به تحت فشار بودن و هیچ کاره بودن خود اقرار کرده بود دیروز در مقابل این پرسش های مهم احمد توکلی قرار گرفت که نقش رحیم مشایی در سیاست خارجی چیست.
شهر امن و امان است ما مقصر بودیم
"رسانه ها مهم ترین مقصر" تیتر اول جهان صنعتاست، ابتکار از "بحث داغ امنیت در مجلس" خبر داده، "جریان انحرافی بیشترین ضربه را به اصلاح طلبان زده است" تیتر اول مردم سالاریاست، افزایش جرائم بعد از انتخابات 88" در راس اخبار روزگار آمده و ""هفت خوان سردار سازندگی سپاه" تیتر اول اعتماد است.
سلیمان محمدی در روزگار با اشاره به گفته های مسئولان در جلسه مجلس نوشته با این حساب به گمانم همه تجاوزهای گروهی خمینی شهر و کاشمر و شمال و قتل های خیابانی باید کار ما یا ساخته و پرداخته ذهن باشد. مگر غیر از این است که اگر ما روزنامه ها یک خط اطلاعات اشتباه منتشر کنیم باید فردایش پاسخگو باشیم؟ مگر غیر از این است که هر روز اخبار دادگاهی شدن و محکوم کردن روزنامه ها منتشر می شود؟ حاال چه شده است که ما مطبوعات ناامنی و سیاه نمایی و نشر اکاذیب را به حدی رسانده ایم که امنیت مملکت زیر سوال رفته و صدای سه قوه از دست ما درآمده.
نویسنده سئوال کرده آیا وقوع چهار تجاوز جمعی آن هم با آن کم و کیف، در کمتر از دو ماه، ناامنی نیست؟ تکه تکه کردن دختر دانشجو در روز روشن ناامنی نیست؟ اگر منظور دوستان این است که این اخبار را پوشش ندهیم که امر دیگری است، در غیر این صورت برای ما ممکن نیست درباره حادثه خمینی شهر بگوییم چند نفر با چند زن جوان رفتار نامناسبی داشتند.
در پایان مقاله روزگار آمده: حالا هم زمانه جوری رقم خورده که کوتاهترین دیوار دور ماست، پس مردم عزیز، از اینکه این اخبار را پوشش دادیم معذرت میخواهیم. خدا را شکر که مقصر ناامنی ها هم پیدا شد، احتماالً تا چند صباح دیگر دستش کوتاه میشود و جامعه امن امن خواهد شد.
مریم بابایی در سرمقاله جهان صنعت نوشته نگاه کلی به مجموع گفته‌های این مسوولان نشان می‌دهد که با فرافکنی (انداختن تقصیرها به گردن سیاه‌نمایی رسانه‌ها، توطئه خارج از مرزها و جریان فتنه) و انکار مسوولیت و اصرار بر ارایه آمارهایی که نشان از کاهش قابل توجه جرایم طی سه ماه اخیر دارد نه تنها اعتبار آمار و اقتدار مسوولان مربوطه زیرسوال می‌رود بلکه بی‌توجهی به بدیهی‌ترین اقدامات ممکنه را در اذهان مخاطبان پدید می‌آورد.
به نوشته این مقاله در شرایط کنونی وقت را صرف پیدا کردن مقصر با انداختن تقصیرها بر گردن رسانه‌ها که غایت وجودی‌شان اطلاع‌رسانی است فقط وقت تلف کردن و بی‌توجهی به نیاز مردم است. زنگ خطری به صدا درآمده که اگر مورد توجه قرار نگیرد باید منتظر خبرهای بدتر بود.
علی محقق در سرمقاله ابتکار نوشته رئیس‌مجلس و نمایندگان و همچنین وزیر دادگستری نیز تلویحاً رسانه‌ها را به‌واسطه اعمال وظیفه اطلاع‌رسانی خود، از متهمان شماره‌یک وقایع اجتماعی اخیر معرفی کردند. آنان خواستار محدودسازی و اعمال کنترل‌های بیشتر بر اطلاع‌رسانی درخصوص حوادث اجتماعی و جرائم خشن و خاص کشور شدند. این اولین‌بار نیست که مسئولان از رسانه به‌واسطه انجام‌دادن رسالت اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی خود انتقاد می‌کنند؛ اما حجم انتقاد از اطلاع‌رسانی‌های اجتماعی در این مدت افزایش کم‌سابقه‌ای یافته است.
به اعتقاد کارشناسان ارتباطات آنچه برخی مسئولان در لفافه اظهارات انتقادی خود در قبال رسانه مطرح می‌کنند، به‌گونه‌ای درخواست اعمال سانسور درخصوص حوادثی است که به‌طور روزانه، مردم کوچه و خیابان را تهدید می‌کنند. این در حالی است که سهم و وظیفه رسانه برای امن‌ساختن زندگی‌ها، با خبرکردن مردم از وقایع اجتماعی است، نه بی‌خبرگذاشتن آنان؛ چراکه بی خبری مردم از خطرها و حوادث، بدون اینکه کمکی به حل معضل و پیشگیری از حادثه کند، صرفاً تلاشی مذبوحانه برای پاک‌کردن خیالی صورت‌مسئله است.
ابتکار نوشته به بیان دیگر، آگاهی‌بخشی به مردم از وضعیت جامعه و آنچه در زیر پوست شهر می‌گذرد، حداقل وظیفه رسانه در قبال مردم است. اگر این کارکرد و ویژگی مهم را هم به هر دلیلی از رسانه بگیریم، دیگر چه چیزی از رسالت رسانه برجای می‌ماند؟ خدا می‌داند!
وعده تعطیلات بیشتر
"پیشنهاد بحث برانگیز افزایش تعطیلات" عنوان اصلی جام جم است، فرهیختگان در گزارش اصلی خود از قول رییس دولت نوشته تعطیلات کم است، پنجشنبه ها تعطیل شود" و تهران امروز هم از "احتمال تعطیلی پنجشنبه ها" خبر داده است.
مردم سالاری تحت عنوان وعده های عام پسند نوشته پس از اتفاقات اردیبهشت ماه و وضعیت جدید تبلیغاتی دولت و دولتمردان، به نظر می رسد دولت حالا که امکان ادامه سفرهای تبلیغاتی استانی همچون قبل را ندارد، روش خود را در مواجهه با عامه مردم تغییر داده و با ارائه پیاپی وعده های عامه پسند(هر چند بعضا ناشدنی) سعی دارد تاثیرگذاری خود را در میان عوام شدت بدهد و بیش از پیش بر توده های غیرسیاسی تکیه کند.
به نوشته این مقاله طرح اهدای هزار متر مربع زمین به هر خانواده ایرانی، مخالفت با طرح تفکیک جنسیتی در دانشگاه ها، طرح دوباره پرداخت یک میلیون تومان به هر نوزاد ایرانی (علی رغم شکست و عدم تحقق آن در سال گذشته) و حالا هم طرح تعطیلی پنج شنبه ها، با همه تفاوت ها همه وهمه در راستای تحت تاثیر قراردادن عامه مردم و مشغول کردن آنها در فضای مبهم کنونی، طرح و ارائه شده است و به همین دلیل هم این که آیا امکان اجرای آن وجود دارد یا نه، اصلا مهم نیست.
محمد حسین روان بخش در مقاله مردم سالاری افزوده با این همه نباید از کنار این وعده های دولتمردان به راحتی گذشت. اگر دولتمردان خیال می کنند وعده ها تاثیر کوتاه مدت دارند و همان برایشان کافی است، اما واقعیت تاثیر درازمدت هر وعده است و همچنان که وعده های عجیب و غریب این سال های دولت حالا به پرو پای خودش پیچیده و وضعیت را برای دولتمردان، نامطلوب کرده، وعده های عجیب جدید هم همین وضعیت را پیدا خواهند کرد.
بیانیه های طنز
ابراهیم رها در اعتماد امروز چند بیانیه صادر کرده و با اشاره به گفته احمدی نژاد که "در ایران کسی نیست که به نان شب محتاج باشد"در بیانیه اول نوشته ما هرکسی را که در ایران نان شب نداشته باشد، محکوم می‌کنیم. بعضی‌ها می‌خواهند سیاه‌نمایی کنند و دستاوردهای غیرقابل انکار، سترگ، خارق‌العاده، بی‌نظیر، قشنگ، جیگر، نی‌ناش! دولت را زیر چیز ببرند، سوال. هر کسی که ادعا کند نان شب ندارد... بی‌خود می‌کند که ادعا کند نان شب ندارد!
دربیانیه بعدی آمده: اینکه پول برق بیاید 560 هزار تومان هم به نان شب ربطی ندارد، البته طبق تحقیقات ما برق یک ارتباطاتی با شب دارد اما ای عزیزان، دستاوردهای دولت را نادیده نگیرید و بدانید شب با یک چراغ خواب کار راه می‌افتد و نباید برق زیاد مصرف کرد، البته تمام چراغ‌ها را هم خاموش نکنید تا سیاه‌نمایی نشده باشد!
سومین بیانیه ستون طنز اعتماد چنین است: ما عبارت «نان شب» را محکوم می‌کنیم. شما به لغتنامه فرس اسدی مراجعه کنید، دهخدا را بخوانید، فرهنگ معین را ورق بزنید، می‌بینید ما چند جور نان بیشتر نداریم مثل نان سنگک، نان بربری، نان لواش،... نان بخور و نمیر، نان حلال، نان بیار کباب ببر، اسفندیار رحیم‌مشایی (سابقا این اصطلاح، نانش توی روغن است، بود!)، حمید بقایی (این اصطلاح هم در گذشته به شکل «نان قرض دادن» نوشته می‌شد) و باقری لنکرانی (خیر، ایشان در اصطلاحات مربوط به نان نبوده‌اند، به قسمت اصطلاحات مرتبط با هلو مراجعه کنید).
و آخرین بیانیه: ما شدیدا تایید می‌کنیم که کسی نیست در ایران نان شب نداشته باشد. شاید آب شب نداشته باشد، یا برق شب نداشته باشد یا... اما هیچ مادر... ما در ایران کسی را نداریم نان شب نداشته باشد. هیچ خواهـ ... خواه ناخواه کسی نیست که نان شب نداشته باشد. تا اطلاع ثانوی یک شال مشکی بیندازید روی سرتان، سرتان را هم بیندازید پایین و بدانید این روزگار خوب ماست و مانده تا به دوران «داره گریه‌ام می‌گیره» برسیم!