بررسی روزنامه های صبح تهران؛ چهارشنبه ۱۸ خرداد
+0
رأی دهید
-0
بررسی روزنامه های صبح تهران؛ چهارشنبه ۱۸ خرداد
از تحسین احمدی نژاد تا کارت زرد مقدمه استیضاح
روزنامه های امروز صبح تهران اکثر تیترهای صفحه اول خود را به گفته های رییس دولت در مصاحبه مطبوعاتی اش اختصاص داده اند. مقالات روزنامه های اصولگرا با اشاره به سکوت محمود احمدی نژاد درباره اختلافات موجود در حکومت، به تحسین وی اختصاص یافته اما گزارش هائی از وضعیت اقتصادی نگران کننده و هم درباره گفته یکی از نمایندگان با اهمیت دیده شده که از کارت زردهای احمدی نژاد نوشته اند که مقدمه استیضاح می تواند بود.
"متکدیان با پاسپورت وارد کشور می شوند" به نقل از یک مقام شهرداری تهران تیتر اول آرمان است، ابتکار از "بازتاب اعزام زیردریایی های ایران" نوشته و دنیای اقتصاد از "تقابل دو نظریه برای دلار" خبر داده است.
این ادعاها از کجاست و آن جنگیرها از کجا
روزنامه های مختلف تهران بخش هائی از گفته های رئیس‌جمهور را در تیترهای اول خود آورده اند. شرق و جام جم نوشته اند "پاسخ ما به اتهامات، سکوت است"، خراسان از "پاسخ رئیس جمهور به سوالاتی درباره جریان انحرافی، قانون مندی دولت، هدفمندی وآمارهای اقتصادی" خبر داده، فرهیختگان نوشته "هدفمند سازی یارانه ها با قدرت ادامه می یابد"، تهران امروز از "واکنش احمدی‌نژاد به انتقاد از جریان انحرافی"، کیهان از قول رییس دولت نوشته "چند کشور منطقه به هماهنگی آمریکا علیه سوریه توطئه می کنند" و رسالت نوشته "اگر تخلفی هم از بنده مشاهده شد باید رسیدگی شود".
مریم باستانی در سرمقاله جهان صنعت به نشست خبری دیروز رییس‌جمهور اشاره کرده و از قول احمدی‌نژاد نوشته فاصله طبقاتی در دولت نهم و دهم کاهش پیدا کرده است.
در ادامه این مقاله آمده: باوجودی که ایشان به مستند بودن این موضوع و وجود آمار و اطلاعات مربوط به کاهش فاصله طبقاتی تاکید کرد اما آماری ارایه نشد که بر مبنای آن مشخص شود فاصله طبقاتی چگونه کاهش یافته است. اگر مبنای سخنان آقای رییس‌جمهور ضریب جینی است که نشان‌دهنده فاصله دهک اول و آخر درآمدی است که گزارش‌های نظارتی از نحوه اجرای برنامه چهارم توسعه به صورت کامل منتشر نشد تا این اعداد مبنای نظر کارشناسی قرار بگیرد. اما بنا به گفته آقای احمدی‌نژاد، مبنای استناد به آمارها یک سازمان واحد (سازمان آمار) است که این دستگاه هم هنوز هیچ آمار رسمی منتشر نکرده است.
به نظر سرمقاله جهان صنعت درباره قانون هدفمندکردن یارانه‌ها هم هنوز چند ماهی از اجرای قانون نگذشته و طبعا با شش ماه پرداخت یارانه نمی‌توان گفت فاصله طبقاتی کم شده است. اما آنچه قابل لمس و دیدن است، مدل‌های رنگارنگ خودروهای مدل بالا‌یی است که هر روز بر تعدادشان افزوده می‌شود و بسیاری تنها نظاره‌گرند!
سیاست روز در مقاله ای نوشتهفضای خبری و رسانه‌ای کشور این روزها، حسابی داغ است و پر هیاهو، اما این حرارت و جنب و جوش نه پیرامون خبر افتتاح یک پروژه دولتی است و نه برخاسته از وقایع معمول سیاسی و اقتصادی کشور بلکه خبرها و نظر‌ها حول محوری می‌گردد که شاید هیچ‌کس فکرش را هم نمی کرد که روزی اینچنین رسانه‌ای شود و رسانه‌های مغرض و دلسوز و بیگانه و آشنا را به واکنش و عکس‌العمل فرا بخواند. آنچه این روزها تنور خبرگزاری‌ها و سایت‌ها و روزنامه‌ها و شبکه‌های ماهواره‌ای را داغ کرده است، بحث استفاده از اجنه و نیروهای ماوراء الطبیعه آن هم در سطوح بالای دولتی است.
به نوشته این روزنامه بحث ارتباط مشکوک برخی از افراد دولت با افراد مظنون به رمالی و جن‌گیری مدت‌ها پیش از انتشار این اخبار مطرح و عنوان شده بود، اما به علت شائبه‌های سیاسی که به این اظهار نظر‌ها وارد بود، کمتر مورد توجه جدی و رسمی قرار گرفت، اما دستگیری عوامل مرتبط با جریانی که این روزها به جریان انحرافی درون دولت تعبیر می‌شود، دیگر جای هیچ شک و شبهه‌ای برای کسی باقی نگذاشت. با انتشار اسامی برخی از افراد دستگیر شده مثل عباس غفار‌ی و افشاگری‌هایی که حول محور همکاری پر سابقه این افراد با دولت‌های پیشین صورت گرفت، بحث و حیرت مردم و رسانه‌ها فزونی گرفت.
به نظر سیاست روز ممکن است این شائبه را در ذهن برخی از افراد درون دولت ایجاد کند که دولت به ناچار برای افزایش سرعت و کیفیت خدمات دهی به مردم ونیز اهتراز از عملی نکردن وعده‌های خود به دست آویز های مشکوکی از جمله همین ارتباطات رمال محور دست می اندازد، که البته این امر هم توجیه گر این گونه از رفتار ها نیست و انتظارات مردم و رهبری از دولت، یک تلاش متعهدانه، سالم، مستمر و در حد توان است و نه دست انداختن به دستاویز های شک برانگیز و سست و شکننده که علاوه بر اینکه هر لحظه ممکن است آبروی دولت و نظام را اینچنین در مخاطره قرار دهد.
هشدار به دولت یا کارت زرد
جهان صنعت و روزگار از قول یک نماینده مجلس نوشته اند "احمدی‌نژاد تنها یک کارت زرد دیگر تا استیضاح فاصله دارد".
کیهان ضمن تحسین از خدمات دولت در زمینه های اقتصادی و رفاهی سخنی دلسوزانه هم با دولت مطرح کرده و آن، نگرانی نسبت به برخی تصمیم های احتمالا شتابزده و کم توجهی به پی آمد پاره ای از مشاوره های غیرکارشناسانه است و بیم آن که، ادامه این روند در مسیر خدمت رسانی دولت خدشه ایجاد کند.
مدیر این روزنامه در یادداشت امروز خود به اظهارنظرهای به زعم خود ایدئولوژیک! و نظریه پردازی های بعضاً موهوم و بی پایه ای اشاره کرده که که کار اصلی دولت نیست و موجب حاشیه سازی های پی درپی و جنجال آفرینی این جریان انحرافی از طریق اظهارنظرهای سخیف ایدئولوژیک و تئوری بافی های بی اساس از یکسو و دخالت های غیرکارشناسانه در عزل و نصب ها و جابه جایی یا برکناری دولتمردان از سوی دیگر شده و روند خدمتگزاری دولت را با کندی محسوسی روبرو کرده است.
به نظر حسین شریعتمداری در سرمقاله کیهان: ادغام وزارتخانه ها هم اگرچه الزام قانونی برنامه پنجم است ولی آیا شتابزدگی در اجرای این ماده و ادغام چند وزارتخانه مهم اقتصادی، آنهم در حالی که طرح سرنوشت ساز و تعیین کننده هدفمندی یارانه ها با موفقیت به اجرا درآمده و جریان دارد، سؤال برانگیز نیست و با توجه به سابقه و عملکرد جریان انحرافی، این احتمال را پیش نمی کشد که جریان یاد شده قبل از آن که اجرای الزامی ماده ۵۳ را در نظر داشته باشد، در پی جابه جایی برخی از وزیران و نهایتاً اخلال در امور اجرایی کشور و نوشتن آن به حساب ریاست محترم جمهوری بوده است؟!
علی میرفتاح در ستون خود در روزگار نوشته فضای کشور پرست از اتهامات مهم و آدم هایی هم که از این دست اتهامات را بر زبان می رانند آدم های کوچک و معمولی نیستند. انتقاد جدی یکی از مداحان معروف هم همین بود که چرا باید مردان بزرگ و اسم و رسم دار خود را خرج فلان آدم- فلان آدم معروف به جریان انحرافی- کنند؟ هم اتهامی که می زنند مهم است، هم متهمان پستهای مهم و حساسی دارند و هم معترضان مردان نامی و بزرگی به شمار می روند برای همین حق دارند مردمی که وقتی خبرها را می خوانند و اظهارنظرها را می شنوند دچار دلهره شوند که چه اتفاقی دارد در شهرشان می افتد. فقط مردم عادی نگران نیستند.
نویسنده این مقاله پرسیده آیا اتهام ها از مقوله تهمت اند؟ چند روز پیش از قول یکی از علما خواندیم که حرف فقیه را نمیشود تکذیب کرد. تکذیب بار حقوقی و شرعی دارد. از این طرف هم به هر دلیلی فعلا رای نظام و رای نیروهای امنیتی بر این قرار نگرفته که بگیر و ببند راه بیندازند و دست جریان انحرافی را از امور مهم کشور کوتاه کنند. در این میان سوال مهم این است که آیا تا این حد لازم است توی دل مردم را خالی کنیم و هر روز صبح با یک نگرانی جدید مواجهشان سازیم؟
مقاله روزگار با این تاکید پایان می گیرد که من در مقام سوال نیستم. ترس دیگر دارم و آن اینکه مبادا از فرط تکرار، این اتهامات بی اثر شود یا قبحشان بریزد. اگر یک ماه پشت سر هم یک جریانی را منکوب کنیم، اما آن جریان همچنان برجا باشد مردم می پرسند پس چطورست که این ها هستند.
ابتکار در سرمقاله خود نوشته اگر اعتماد مردم به‌دست آید، سرمایه‌ای به گرانی یک ملت، پشت یک حکومت قرار می‌گیرد. اما اعتمادسازی جاده‌ای دوطرفه است، تا زمانی‌که مردم را قلباً باور نداشته و به آنها اعتماد نکنیم، معتمد آنها واقع نمی‌شویم. در طول سه دهه گذشته، هرگاه سیاستمداری با احساس مردم همراه شده، مردم او را پذیرفته و با او هم‌احساس شده‌اند، اما مردم به واسطه تراکم امواج حاصل از عصر ارتباطات یاد گرفته‌اند که هر ادعایی را به سادگی باور نکنند.
به نظر این مقاله با تبلیغات و هوچی‌گری نمی‌توان در قلب مردم جای گرفت و جایگاه پایداری به‌دست آورد. مردم را باید به‌طور واقعی باور کرد. مسئله آنها را مسئله خود دانست و شادی و غم آنها را شادی و غم خود به‌حساب آورد. تظاهر به مردم‌داری، دوره مصرف بسیار محدودی دارد.
گزارش آژانس علیه ایران
"واکنش شدید مقامات ایرانی به گزارش مغرضانه آماتو" تیتر اول روزنامه جمهوری اسلامی است و سیاست روز هم در گزارش اصلی خود نوشته "مرهم آمانو بر زخم عمیق غرب در تحولات خاورمیانه".
بهروز بیهقی در سرمقاله خراسان از گزارش جدید یوکیا آمانو، مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران انتقاد کرده و نوشته، گزارش چندی قبل خبرگزاری آسوشیتدپرس مبنی بر برنامه ریزی آمانو برای اثبات وقوع آزمایش تسلیحات هسته ای در ایران چندان دور از انتظار نیست ایران تاکنون بارها بر بی اساس بودن مطالعات ادعایی یا همان ابعاد نظامی احتمالی تاکید کرده و در قالب نامه ای ۱۱۷ صفحه ای به مطالعات ادعایی پاسخ گفته است، با این حال شتاب رو به فزونی آژانس و در حقیقت آمریکا برای نظامی جلوه دادن ماهیت برنامه هسته ای ایران ایجاب می کند که ایران نیز با تجهیزی کاملا حقوقی - فنی و با بهره گیری از قدرت نرم رسانه ها در عرصه بین المللی پای در میدان این مصاف ماهیتا سیاسی بگذارد.
به نظر نویسنده این مقاله مطالبه اسناد مطالعات ادعایی از سوی تروئیکای جنبش عدم تعهد یا کشورهایی مانند ترکیه و برزیل راهکارهایی در همین راستاست که با پوشش رسانه ای گسترده ، زمینه ساز ایجاد سوال در افکار عمومی درباره ادعاهای آژانس خواهد شد. از این ها گذشته، پی گیری سیاست «آژانس در برابر آژانس» و تمرکز رسانه ای- تبلیغاتی بر آن می تواند تردیدها درباره ادعاهای آمانو را دو چندان کند. اظهارات یوکیا آمانو در نشست شورای حکام به طور نسبی نشان می دهد که وی پاسخی به ظاهر متقن در برابر سیاست «آژانس در برابر آژانس» در آستین ندارد.
جامعه همواره راه خودش را می‌رود
ایمان پاک‌نهاد در گزارشی در شرق نوشته آبادان، نزدیک بازار ماهی‌فروشان همیشه دو دستفروش می‌نشینند و موسیقی می‌فروشند. از نوارهای کاست قدیمی گرفته تا دی‌وی‌دی‌های جدید صوتی و تصویری. داخل یکی از جعبه‌های کوچک روی زمین پر از دی‌وی‌دی‌هایی بود که رویش نوشته بود: «گفت‌وگوی استاد شجریان در قونیه ترکیه (تصویری).» از پیرمرد میپرسم این گفت‌وگو درباره چیست؟ جواب می‌دهد: «همونیه که باعث شد استاد از ایران بِره.» سعی کردم به او توضیح بدهم که شجریان همچنان در ایران است و هیچ‌جا نرفته، باور نکرد.
گزارشگر این روزنامه نوشته اینها را که برای محمدرضا شجریان تعریف می‌کنم می‌خندد و باب گفت‌وگو باز می‌شود. می‌گوید: «فکر می‌کردند شجریان از ایران رفته است و دیگر نمی‌تواند به ایران بازگردد. این تصور اشتباه هم ناشی از این بود که همه چیز را سیاسی کرده‌اند و مردم هم با همین مبنا فکر می‌کنند. در حالی‌که من هیچ‌گاه سیاسی نبوده‌ام و همواره در کنار مردم زندگی کرده‌ام. هنوز هم برخی‌ها فکر می‌کنند که من ایران نیستم...»
به نوشته شرق نزدیک دو سال بود که محمدرضا شجریان با هیچ رسانه مکتوبی گفت‌وگو نکرده بود. امسال اما چندین عامل باعث شد تا این هنرمند موسیقی ایرانی تصمیم بگیرد به درخواست یکی، دو روزنامه پاسخ مثبت دهد و با آنها گفت‌وگو کند. شاید یکی از این دلایل شایعه‌ای بود که در شهر پیچیده بود: «شجریان از ایران رفته است و دیگر بازنمی‌گردد.» محمدرضا شجریان از همان دوران نخست فعالیت هنری خود همراه با واقعیات اجتماعی حرکت کرده است.
چرا سفر ارمنستان نشد
ابراهیم رها در ستون طنز روزگار به دلیل نرفتن رئیس دولت به ارمنستان پرداخته که یک سفر رسمی و از پیش اعلام شده بود، و این گمانه زنی ها را کرده:
الف- خیر، به ممنوع الخروج بودن جریان انحرافی ربطی نداشته، هواپیما کاسه نمدش مشکل پیدا کرده بوده.
ب- آگاهان معتقدند ارتباطی با ممنوع الخروجی کسی نداشته و هیات دولت یادش آمده، اوا خدا مرگم بده، ظهر جایی دعوت داریم، کلی هم تهیه دیدن، به همین دلیل نرفته اند.
ج- یک بار عرض کردم مباحثی همچون ممنوع الخروجی دخلی به ماجرا ندارد. اطلاعات دقیق در دست است که خلبان گفته وضعیت جاده مساعد نیست من هم راه رو وارد نیستم، نرفته اند.
د- گیر ندین ربطی، خوب شد؟ ربطی به اون قضیه نداره! نخواسته بره.
طنز نویس روزگار سپس به یاد حرفهای معاون تربیت بدنی، خانم اکبرآبادی افتاده که پس از آنکه ناظر فیفا نگذاشت مسابقه فوتبال بانوان ایران با اردن برگزار شود گفته حیثیت فیفا بازیچه یک بحرینی شد.
مشکل ماجرا را دقیق متوجه نشدم پس از خانم اکبرآبادی میپرسم:
الف- مشکل از بحرینی بودن طرف است؟ یعنی اگر حیثیت فیفا بازیچه یک سوریهای میشد مشکلی نبود؟!
ب- دقیقاً کدام قسمت از حیثیت فیفا بازیچه بحرینی شده، قسمت مورد نظر را معلوم کنید. ج- اگر حیثیت جای دیگری جز فیفا بود ایرادی نداشت؟
د- از این به بعد به جای آنکه نگران حیثیت فیفا باشید لباس تیم را با مسووالن مربوطه چک کنید، مرسی!
روزنامه های امروز صبح تهران اکثر تیترهای صفحه اول خود را به گفته های رییس دولت در مصاحبه مطبوعاتی اش اختصاص داده اند. مقالات روزنامه های اصولگرا با اشاره به سکوت محمود احمدی نژاد درباره اختلافات موجود در حکومت، به تحسین وی اختصاص یافته اما گزارش هائی از وضعیت اقتصادی نگران کننده و هم درباره گفته یکی از نمایندگان با اهمیت دیده شده که از کارت زردهای احمدی نژاد نوشته اند که مقدمه استیضاح می تواند بود.
"متکدیان با پاسپورت وارد کشور می شوند" به نقل از یک مقام شهرداری تهران تیتر اول آرمان است، ابتکار از "بازتاب اعزام زیردریایی های ایران" نوشته و دنیای اقتصاد از "تقابل دو نظریه برای دلار" خبر داده است.
این ادعاها از کجاست و آن جنگیرها از کجا
روزنامه های مختلف تهران بخش هائی از گفته های رئیس‌جمهور را در تیترهای اول خود آورده اند. شرق و جام جم نوشته اند "پاسخ ما به اتهامات، سکوت است"، خراسان از "پاسخ رئیس جمهور به سوالاتی درباره جریان انحرافی، قانون مندی دولت، هدفمندی وآمارهای اقتصادی" خبر داده، فرهیختگان نوشته "هدفمند سازی یارانه ها با قدرت ادامه می یابد"، تهران امروز از "واکنش احمدی‌نژاد به انتقاد از جریان انحرافی"، کیهان از قول رییس دولت نوشته "چند کشور منطقه به هماهنگی آمریکا علیه سوریه توطئه می کنند" و رسالت نوشته "اگر تخلفی هم از بنده مشاهده شد باید رسیدگی شود".
مریم باستانی در سرمقاله جهان صنعت به نشست خبری دیروز رییس‌جمهور اشاره کرده و از قول احمدی‌نژاد نوشته فاصله طبقاتی در دولت نهم و دهم کاهش پیدا کرده است.
در ادامه این مقاله آمده: باوجودی که ایشان به مستند بودن این موضوع و وجود آمار و اطلاعات مربوط به کاهش فاصله طبقاتی تاکید کرد اما آماری ارایه نشد که بر مبنای آن مشخص شود فاصله طبقاتی چگونه کاهش یافته است. اگر مبنای سخنان آقای رییس‌جمهور ضریب جینی است که نشان‌دهنده فاصله دهک اول و آخر درآمدی است که گزارش‌های نظارتی از نحوه اجرای برنامه چهارم توسعه به صورت کامل منتشر نشد تا این اعداد مبنای نظر کارشناسی قرار بگیرد. اما بنا به گفته آقای احمدی‌نژاد، مبنای استناد به آمارها یک سازمان واحد (سازمان آمار) است که این دستگاه هم هنوز هیچ آمار رسمی منتشر نکرده است.
به نظر سرمقاله جهان صنعت درباره قانون هدفمندکردن یارانه‌ها هم هنوز چند ماهی از اجرای قانون نگذشته و طبعا با شش ماه پرداخت یارانه نمی‌توان گفت فاصله طبقاتی کم شده است. اما آنچه قابل لمس و دیدن است، مدل‌های رنگارنگ خودروهای مدل بالا‌یی است که هر روز بر تعدادشان افزوده می‌شود و بسیاری تنها نظاره‌گرند!
سیاست روز در مقاله ای نوشتهفضای خبری و رسانه‌ای کشور این روزها، حسابی داغ است و پر هیاهو، اما این حرارت و جنب و جوش نه پیرامون خبر افتتاح یک پروژه دولتی است و نه برخاسته از وقایع معمول سیاسی و اقتصادی کشور بلکه خبرها و نظر‌ها حول محوری می‌گردد که شاید هیچ‌کس فکرش را هم نمی کرد که روزی اینچنین رسانه‌ای شود و رسانه‌های مغرض و دلسوز و بیگانه و آشنا را به واکنش و عکس‌العمل فرا بخواند. آنچه این روزها تنور خبرگزاری‌ها و سایت‌ها و روزنامه‌ها و شبکه‌های ماهواره‌ای را داغ کرده است، بحث استفاده از اجنه و نیروهای ماوراء الطبیعه آن هم در سطوح بالای دولتی است.
به نوشته این روزنامه بحث ارتباط مشکوک برخی از افراد دولت با افراد مظنون به رمالی و جن‌گیری مدت‌ها پیش از انتشار این اخبار مطرح و عنوان شده بود، اما به علت شائبه‌های سیاسی که به این اظهار نظر‌ها وارد بود، کمتر مورد توجه جدی و رسمی قرار گرفت، اما دستگیری عوامل مرتبط با جریانی که این روزها به جریان انحرافی درون دولت تعبیر می‌شود، دیگر جای هیچ شک و شبهه‌ای برای کسی باقی نگذاشت. با انتشار اسامی برخی از افراد دستگیر شده مثل عباس غفار‌ی و افشاگری‌هایی که حول محور همکاری پر سابقه این افراد با دولت‌های پیشین صورت گرفت، بحث و حیرت مردم و رسانه‌ها فزونی گرفت.
به نظر سیاست روز ممکن است این شائبه را در ذهن برخی از افراد درون دولت ایجاد کند که دولت به ناچار برای افزایش سرعت و کیفیت خدمات دهی به مردم ونیز اهتراز از عملی نکردن وعده‌های خود به دست آویز های مشکوکی از جمله همین ارتباطات رمال محور دست می اندازد، که البته این امر هم توجیه گر این گونه از رفتار ها نیست و انتظارات مردم و رهبری از دولت، یک تلاش متعهدانه، سالم، مستمر و در حد توان است و نه دست انداختن به دستاویز های شک برانگیز و سست و شکننده که علاوه بر اینکه هر لحظه ممکن است آبروی دولت و نظام را اینچنین در مخاطره قرار دهد.
هشدار به دولت یا کارت زرد
جهان صنعت و روزگار از قول یک نماینده مجلس نوشته اند "احمدی‌نژاد تنها یک کارت زرد دیگر تا استیضاح فاصله دارد".
کیهان ضمن تحسین از خدمات دولت در زمینه های اقتصادی و رفاهی سخنی دلسوزانه هم با دولت مطرح کرده و آن، نگرانی نسبت به برخی تصمیم های احتمالا شتابزده و کم توجهی به پی آمد پاره ای از مشاوره های غیرکارشناسانه است و بیم آن که، ادامه این روند در مسیر خدمت رسانی دولت خدشه ایجاد کند.
مدیر این روزنامه در یادداشت امروز خود به اظهارنظرهای به زعم خود ایدئولوژیک! و نظریه پردازی های بعضاً موهوم و بی پایه ای اشاره کرده که که کار اصلی دولت نیست و موجب حاشیه سازی های پی درپی و جنجال آفرینی این جریان انحرافی از طریق اظهارنظرهای سخیف ایدئولوژیک و تئوری بافی های بی اساس از یکسو و دخالت های غیرکارشناسانه در عزل و نصب ها و جابه جایی یا برکناری دولتمردان از سوی دیگر شده و روند خدمتگزاری دولت را با کندی محسوسی روبرو کرده است.
به نظر حسین شریعتمداری در سرمقاله کیهان: ادغام وزارتخانه ها هم اگرچه الزام قانونی برنامه پنجم است ولی آیا شتابزدگی در اجرای این ماده و ادغام چند وزارتخانه مهم اقتصادی، آنهم در حالی که طرح سرنوشت ساز و تعیین کننده هدفمندی یارانه ها با موفقیت به اجرا درآمده و جریان دارد، سؤال برانگیز نیست و با توجه به سابقه و عملکرد جریان انحرافی، این احتمال را پیش نمی کشد که جریان یاد شده قبل از آن که اجرای الزامی ماده ۵۳ را در نظر داشته باشد، در پی جابه جایی برخی از وزیران و نهایتاً اخلال در امور اجرایی کشور و نوشتن آن به حساب ریاست محترم جمهوری بوده است؟!
علی میرفتاح در ستون خود در روزگار نوشته فضای کشور پرست از اتهامات مهم و آدم هایی هم که از این دست اتهامات را بر زبان می رانند آدم های کوچک و معمولی نیستند. انتقاد جدی یکی از مداحان معروف هم همین بود که چرا باید مردان بزرگ و اسم و رسم دار خود را خرج فلان آدم- فلان آدم معروف به جریان انحرافی- کنند؟ هم اتهامی که می زنند مهم است، هم متهمان پستهای مهم و حساسی دارند و هم معترضان مردان نامی و بزرگی به شمار می روند برای همین حق دارند مردمی که وقتی خبرها را می خوانند و اظهارنظرها را می شنوند دچار دلهره شوند که چه اتفاقی دارد در شهرشان می افتد. فقط مردم عادی نگران نیستند.
نویسنده این مقاله پرسیده آیا اتهام ها از مقوله تهمت اند؟ چند روز پیش از قول یکی از علما خواندیم که حرف فقیه را نمیشود تکذیب کرد. تکذیب بار حقوقی و شرعی دارد. از این طرف هم به هر دلیلی فعلا رای نظام و رای نیروهای امنیتی بر این قرار نگرفته که بگیر و ببند راه بیندازند و دست جریان انحرافی را از امور مهم کشور کوتاه کنند. در این میان سوال مهم این است که آیا تا این حد لازم است توی دل مردم را خالی کنیم و هر روز صبح با یک نگرانی جدید مواجهشان سازیم؟
مقاله روزگار با این تاکید پایان می گیرد که من در مقام سوال نیستم. ترس دیگر دارم و آن اینکه مبادا از فرط تکرار، این اتهامات بی اثر شود یا قبحشان بریزد. اگر یک ماه پشت سر هم یک جریانی را منکوب کنیم، اما آن جریان همچنان برجا باشد مردم می پرسند پس چطورست که این ها هستند.
ابتکار در سرمقاله خود نوشته اگر اعتماد مردم به‌دست آید، سرمایه‌ای به گرانی یک ملت، پشت یک حکومت قرار می‌گیرد. اما اعتمادسازی جاده‌ای دوطرفه است، تا زمانی‌که مردم را قلباً باور نداشته و به آنها اعتماد نکنیم، معتمد آنها واقع نمی‌شویم. در طول سه دهه گذشته، هرگاه سیاستمداری با احساس مردم همراه شده، مردم او را پذیرفته و با او هم‌احساس شده‌اند، اما مردم به واسطه تراکم امواج حاصل از عصر ارتباطات یاد گرفته‌اند که هر ادعایی را به سادگی باور نکنند.
به نظر این مقاله با تبلیغات و هوچی‌گری نمی‌توان در قلب مردم جای گرفت و جایگاه پایداری به‌دست آورد. مردم را باید به‌طور واقعی باور کرد. مسئله آنها را مسئله خود دانست و شادی و غم آنها را شادی و غم خود به‌حساب آورد. تظاهر به مردم‌داری، دوره مصرف بسیار محدودی دارد.
گزارش آژانس علیه ایران
"واکنش شدید مقامات ایرانی به گزارش مغرضانه آماتو" تیتر اول روزنامه جمهوری اسلامی است و سیاست روز هم در گزارش اصلی خود نوشته "مرهم آمانو بر زخم عمیق غرب در تحولات خاورمیانه".
بهروز بیهقی در سرمقاله خراسان از گزارش جدید یوکیا آمانو، مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران انتقاد کرده و نوشته، گزارش چندی قبل خبرگزاری آسوشیتدپرس مبنی بر برنامه ریزی آمانو برای اثبات وقوع آزمایش تسلیحات هسته ای در ایران چندان دور از انتظار نیست ایران تاکنون بارها بر بی اساس بودن مطالعات ادعایی یا همان ابعاد نظامی احتمالی تاکید کرده و در قالب نامه ای ۱۱۷ صفحه ای به مطالعات ادعایی پاسخ گفته است، با این حال شتاب رو به فزونی آژانس و در حقیقت آمریکا برای نظامی جلوه دادن ماهیت برنامه هسته ای ایران ایجاب می کند که ایران نیز با تجهیزی کاملا حقوقی - فنی و با بهره گیری از قدرت نرم رسانه ها در عرصه بین المللی پای در میدان این مصاف ماهیتا سیاسی بگذارد.
به نظر نویسنده این مقاله مطالبه اسناد مطالعات ادعایی از سوی تروئیکای جنبش عدم تعهد یا کشورهایی مانند ترکیه و برزیل راهکارهایی در همین راستاست که با پوشش رسانه ای گسترده ، زمینه ساز ایجاد سوال در افکار عمومی درباره ادعاهای آژانس خواهد شد. از این ها گذشته، پی گیری سیاست «آژانس در برابر آژانس» و تمرکز رسانه ای- تبلیغاتی بر آن می تواند تردیدها درباره ادعاهای آمانو را دو چندان کند. اظهارات یوکیا آمانو در نشست شورای حکام به طور نسبی نشان می دهد که وی پاسخی به ظاهر متقن در برابر سیاست «آژانس در برابر آژانس» در آستین ندارد.
جامعه همواره راه خودش را می‌رود
ایمان پاک‌نهاد در گزارشی در شرق نوشته آبادان، نزدیک بازار ماهی‌فروشان همیشه دو دستفروش می‌نشینند و موسیقی می‌فروشند. از نوارهای کاست قدیمی گرفته تا دی‌وی‌دی‌های جدید صوتی و تصویری. داخل یکی از جعبه‌های کوچک روی زمین پر از دی‌وی‌دی‌هایی بود که رویش نوشته بود: «گفت‌وگوی استاد شجریان در قونیه ترکیه (تصویری).» از پیرمرد میپرسم این گفت‌وگو درباره چیست؟ جواب می‌دهد: «همونیه که باعث شد استاد از ایران بِره.» سعی کردم به او توضیح بدهم که شجریان همچنان در ایران است و هیچ‌جا نرفته، باور نکرد.
گزارشگر این روزنامه نوشته اینها را که برای محمدرضا شجریان تعریف می‌کنم می‌خندد و باب گفت‌وگو باز می‌شود. می‌گوید: «فکر می‌کردند شجریان از ایران رفته است و دیگر نمی‌تواند به ایران بازگردد. این تصور اشتباه هم ناشی از این بود که همه چیز را سیاسی کرده‌اند و مردم هم با همین مبنا فکر می‌کنند. در حالی‌که من هیچ‌گاه سیاسی نبوده‌ام و همواره در کنار مردم زندگی کرده‌ام. هنوز هم برخی‌ها فکر می‌کنند که من ایران نیستم...»
به نوشته شرق نزدیک دو سال بود که محمدرضا شجریان با هیچ رسانه مکتوبی گفت‌وگو نکرده بود. امسال اما چندین عامل باعث شد تا این هنرمند موسیقی ایرانی تصمیم بگیرد به درخواست یکی، دو روزنامه پاسخ مثبت دهد و با آنها گفت‌وگو کند. شاید یکی از این دلایل شایعه‌ای بود که در شهر پیچیده بود: «شجریان از ایران رفته است و دیگر بازنمی‌گردد.» محمدرضا شجریان از همان دوران نخست فعالیت هنری خود همراه با واقعیات اجتماعی حرکت کرده است.
چرا سفر ارمنستان نشد
ابراهیم رها در ستون طنز روزگار به دلیل نرفتن رئیس دولت به ارمنستان پرداخته که یک سفر رسمی و از پیش اعلام شده بود، و این گمانه زنی ها را کرده:
الف- خیر، به ممنوع الخروج بودن جریان انحرافی ربطی نداشته، هواپیما کاسه نمدش مشکل پیدا کرده بوده.
ب- آگاهان معتقدند ارتباطی با ممنوع الخروجی کسی نداشته و هیات دولت یادش آمده، اوا خدا مرگم بده، ظهر جایی دعوت داریم، کلی هم تهیه دیدن، به همین دلیل نرفته اند.
ج- یک بار عرض کردم مباحثی همچون ممنوع الخروجی دخلی به ماجرا ندارد. اطلاعات دقیق در دست است که خلبان گفته وضعیت جاده مساعد نیست من هم راه رو وارد نیستم، نرفته اند.
د- گیر ندین ربطی، خوب شد؟ ربطی به اون قضیه نداره! نخواسته بره.
طنز نویس روزگار سپس به یاد حرفهای معاون تربیت بدنی، خانم اکبرآبادی افتاده که پس از آنکه ناظر فیفا نگذاشت مسابقه فوتبال بانوان ایران با اردن برگزار شود گفته حیثیت فیفا بازیچه یک بحرینی شد.
مشکل ماجرا را دقیق متوجه نشدم پس از خانم اکبرآبادی میپرسم:
الف- مشکل از بحرینی بودن طرف است؟ یعنی اگر حیثیت فیفا بازیچه یک سوریهای میشد مشکلی نبود؟!
ب- دقیقاً کدام قسمت از حیثیت فیفا بازیچه بحرینی شده، قسمت مورد نظر را معلوم کنید. ج- اگر حیثیت جای دیگری جز فیفا بود ایرادی نداشت؟
د- از این به بعد به جای آنکه نگران حیثیت فیفا باشید لباس تیم را با مسووالن مربوطه چک کنید، مرسی!