بعضی افراد وقتی کاری به آن ها محول می شود به سرعت برای انجام آن برنامه ریزی می کنند و طبق یک برنامه ریزی منظم و زمان بندی شده آن را انجام می دهند اما گروهی دیگر که به گروه «دقیقه ٩٠» مشهورند، معمولا تا جایی که می توانند انجام کارهایشان را به تاخیر می اندازند و هنگامی که در فشار قرار می گیرند تازه به فکر می افتند که باید برنامه ریزی کنند و کارشان را انجام دهند که اغلب هم دچار مشکل می شوند و به سرانجام نمی رسند.این افراد در زندگی هم همین گونه عمل می کنند و کلا زندگی را جدی و از حوادث و اتفاقات زندگی عبرت نمی گیرند و شکست های پی در پی در زندگی را به بدشانسی نسبت می دهند و درصدد رفع اشکالات رفتاری خود برنمی آیند و در مجموع عمر ارزشمند خود را به شکل «باری به هرجهت» می گذرانند بی آن که به دنبال رسیدن به هدفی متعال باشند و یا تکامل روحی آن ها برایشان اهمیت داشته باشد.
اما آن دسته از افراد که زندگی هدفمندی دارند، از همان سال های اول زندگی، افرادی منظم، پرتلاش و دقیق هستند و سعی می کنند هر کاری را در زندگی به موقع خودش انجام دهند و آن را به زمان دیگری محول نکنند. این اشخاص با زمان بندی زندگی شان، گام به گام به اهدافی که برای خودشان در نظر گرفته اند می رسند و در واقع رمز موفقیت آن ها در این است که زندگی را جدی می گیرند و می دانند که برای موفق شدن در زندگی باید از دقیقه اول آن تلاش کنند و انجام وظایف خود را به دقیقه ٩٠ موکول نکنند.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|