نامه ۲۳ زندانی سیاسی خطاب به مراجع تقلید
+0
رأی دهید
-0
نامه ۲۳ زندانی سیاسی خطاب به مراجع تقلید؛
ایران آری، بحرین نه!
ایران آری، بحرین نه!
در پی موضع‌گیری مراجع روحانی ایرانی در مورد حوادث کشورهای عربی به ویژه بحرین، جمعی از زندانیان سیاسی در نامه‌ای خطاب به علمای حوزه علمیه از سکوت و عدم موضع‌گیری‌آنها نسبت به آنچه داخل ایران می‌گذرد، انتقاد کرده‌اند.به گزارش سایت کلمه ۲۳ نفر از زندانیان سیاسی در ایران پیامی را خطاب به مراجع تقلید و روحانیان بلند‌پایه‌ی حوزه‌ی علمیه‌ی قم نوشته‌اند که در آن ضمن مقایسه اعتراضات مردمی در کشورهای عربی با آنچه در ایران می‌گذرد، آنها را به دلیل "سکوت در برابر جنایات داخل کشور" مورد پرسش قرار داده‌اند.
در این نامه آمده: «چگونه است که این جنایات در سایر کشورها فریاد یکپارچه شما را بلند می‌کند اما همین جنایات در داخل کشور تنها و تنها با واکنش قابل تقدیر معدودی از مراجع عالی‌قدر و بزرگان حوزه همراه بوده و سایران هیچ واکنش و اعتراضی نسبت به این ظلم‌ها و جنایات نداشتند.»
وبسایت "کلمه" نام امضاکنندگان این نامه را به دلیل «فشارهای سنگین وارده به آنان به خاطر امضای بیانیه‌های قبلی» آشکار نساخته و تنها به محل زندانی شدن آنان اشاره کرده که از جمله زندان اوین، زندان رجایی‌شهر کرج و زندان‌های استان خوزستان است.
"ارتباط با بیگانگان"
در ابتدای این بیانیه امضاکنندگان با تقدیر از موضع‌گیری و واکنش‌های اخیر مراجع تقلید نسبت به حوادث خونین کشورهای عربی به ویژه بحرین این پرسش را مطرح کرده‌اند که «آیا واقعا می‌توان در برابر این همه بی‌عدالتی و ستم در داخل کشور سکوت کرد و انتظار داشت که اعتراض تنها نسبت به ظلم حاکمان مستبد کشورهای منطقه تاثیرگذار بوده و طنین‌انداز شود؟»
در این نامه که به نوشته‌ی "کلمه" توسط "یاران گمنام جنبش سبز" در اختیار این وبسایت قرار گرفته، امضاکنندگان با اشاره به ادعای مقامات بحرینی مبنی بر ارتباط مخالفان دولت بحرین با ایران این امر را با موضع‌گیری مسئولان دولتی در ایران مقایسه کرده‌اند و نوشته‌اند: «در جمهوری اسلامی ایران نیز هر گونه اعتراض مدنی و مخالفت با مسوولان و دولت به بیگانگان نسبت داده شده و صدها جزوه بولتن و گزارش سر تا پا دروغ و تحریف و جعل برای توجیه این ادعاهای واهی منتشر می‌شود و در ابتکاری که احتمالا مخصوص ایران است زندانیان بریده‌ی تحت شکنجه و فشار، وادار به اعتراف درباره این قصه‌های ساختگی و حتی خلق قصه‌های تخیلی مورد نظر بازجو می‌شوند.»
۲۳ زندانی در بخش دیگری از بیانیه‌ی خود به ممنوعیت برگزاری مراسم سوگواری و تشییع جنازه برای "شهیدان اعتراضات خیابانی و زندان‌ها" در ایران اشاره کرده‌اند، در حالی‌که به نوشته‌ی این افراد در کشورهای استبدادی منطقه، مردم هر روز به تشییع جنازه قربانیان حوادث اخیر می پردازند اما در ایران «حتی برای شخصیتی چون میر اسماعیل موسوی نیز چون پدر مهندس موسوی است، اجازه ختم داده نمی‌شود و شرکت‌کنندگان در تشییع جنازه وی مورد ضرب و شتم قرار گرفته و بازداشت می‌شوند.»
«فشار آوردن به مسئولان برای پایان دادن به ظلم»
امضاکنندگان همچنین خطاب به مراجع حوزه‌ی علمیه نوشته‌اند: «اگر نظامیان و پلیس حکومت‌های مستبد منطقه به روش‌های خشونت‌بار و با سلاح‌های گرم و سرد به جان مردم می‌افتند در جمهوری اسلامی ایران نیز در دو سال گذشته هزاران نفر بر اثر حملات نظامیان، پلیس و ماموران لباس شخصی تحت امر آنان مصدوم و مجروح شده یا به قتل رسیده‌اند.»
۲۳ زندانی سیاسی در پایان بیانیه‌شان از روحانیان و مراجع در ایران خواسته‌اند "همزمان" با موضع‌گیری‌هایشان نسبت به "جنایت علیه ملت‌های مسلمان منطقه" به ایران نیز بازگردند و به مسئولان برای پایان بخشیدن به فجایع و ظلم‌ها "فشار" آورند تا به این ترتیب ایران عرضه‌کننده‌ی یک "نظام دیکتاتوری دینی به جهان" نباشد که طبق گفته‌ی این افراد "یادآور نظام‌های دینی قرون وسطی" است.
در روزهای گذشته بسیاری از مقامات دولتی ایران و روحانیان ارشد این کشور در حمایت از مردم بحرین سخنان تندی را علیه دولت این کشور عنوان کرده‌اند و در نهایت دو کشور سفرای خود را از منامه و تهران فراخواندند تا به این ترتیب فصل تازه‌ای از تنش‌های دیپلماتیک میان ایران و بحرین آغاز شود.
|
|
|