بررسی روزنامه های صبح تهران؛ یکشنبه ۱۴ فروردین


بررسی روزنامه های صبح تهران؛ یکشنبه ۱۴ فروردین




شکست همه از جمهوری اسلامی، عجله هاشمی در تسلیت به موسوی

روزنامه های تهران بعد از دو هفته تعطیلات، در اول روز کاری سال ۱۳۹۰ عنوان های اصلی و مقالات خود را به نامگذاری سال به "جهاد اقتصادی" از سوی رهبر جمهوری اسلامی اختصاص داده اند. روزنامه های هوادار دولت این انتخاب را با حوادث منطقه و اعتراض های به دنبال آخرین انتخابات ریاست جمهوری ایران پیوند زده اند. گزارش هائی از سیزده به در، اشاراتی به مراسم یادبود پدر میرحسین موسوی و اخباری درباره فیلم اخراجی های سه از جمله دیگر مطالب این روزنامه هاست.

جهاد اقتصادی چرا؟

"چشم انداز روشن کشور با جهاد اقتصادی" عنوان اصلی جام جم است، کیهان نوشته "جهاد اقتصادی در ایران ، پیشرفت و عدالت در منطقه"، رسالت از مردم ومسئولان خواسته "جهاد اقتصادی را دنبال کنند"، تهران امروز از "جهاد اقتصادی با معنویت و پرهیز از حاشیه‌سازی" نوشته است.

محمود صدری در سرمقاله دنیای اقتصاد با اشاره به اعلام سال نود به عنوان سال جهاد اقتصادی، از سوی آیت الله خامنه ای نوشته ایران با پشت‌سر گذاشتن پاره‌ای وقایع ناگوار داخلی و تشدید فشارهای خارجی در سال‌های اخیر، اکنون به بازسازی کارکردهای اقتصادی، بازآفرینی روش‌های اجرایی و بازخوانی مفاهیم قانونی در باب اقتصاد نیاز دارد.

نویسنده این مقاله شرط رسیدن به پیشرفت اقتصادی را بسیج نخبگان و کارشناسان و اقتصاددانان و بازتر شدن گستره مشورت‌پذیری دولت دانسته و نوشته این اقدام‌ها و کارهای مشابه آنها موجب هم‌افزایی نیروها، تلفیق توانایی‌ها، همنشینی تجربه‌ها و مآلا بسیج عمومی برای کوشش همگانی یا همان جهاد اقتصادی خواهد شد.

کیهان در سرمقاله خود به دلایل سیاسی انتخاب "جهاد اقتصادی" برای سال نود پرداخته و با اشاره به ناآرامی های بعد از انتخابات ریاست جمهور سال 88 در ایران و تحولات منطقه نوشته تردیدی نیست که اولا؛ انقلاب ها و خیزش های منطقه، هویت اسلامی دارند، ثانیاً؛ از انقلاب اسلامی در ایران الگو گرفته اند، ثالثاً؛ چالش های سه دهه گذشته ایران اسلامی با دشمنان بیرونی و خصوصا؛ فتنه 88، نقش غیرقابل انکاری در برانگیختگی کنونی ملت های مسلمان منطقه داشته است و بالاخره؛ آن که نگاه انقلابیون مسلمان در ادامه حرکت خویش به ایران اسلامی دوخته شده است.

با این مقدمه حسین شریعتمداری مدیر کیهان نتیجه می گیرد رهبر با انتخاب خبر از چالش بعدی دشمنان بیرونی داده است.

به نظر نماینده ولی فقیه در کیهان انتخاب این انتخاب بعد از آن صورت می گیرد که لیبرال دموکراسی غرب در چالش با الگوی مردم سالاری دینی، و سکولاریزم را درمقابل الگوی موفق حاکمیت دینی به زیر کشیده شده و اکنون نوبت جهاد اقتصادی و به زیر کشیدن دو الگوی غرب ساخته کاپیتالیسیم و سوسیالیسم است.

روزنامه جمهوری اسلامی در تبیین سال جهاد اقتصادی موفقیت این سال را در گروه این دیده که از مدیران با تجربه استفاده شود با پرهیز از برچسب زدن‌های باندی و گروهی.

به نظر این روزنامه مبارزه با مفاسد اقتصادی نیز از لوازم مهم موفقیت در "جهاد اقتصادی"‌است، قوه قضائیه می‌تواند توقعات سیاسی را در مورد مفسدان اقتصادی منتسب به دولت کنار بگذارد و مانع برخورد جدی با آنان نشود، ملاحظات سیاسی را کنار بگذارد و میان مفسدان اقتصادی دانه درشت با سایرین تفاوت قائل نشود.

روزنامه جمهوری اسلامی در عین حال تاکید کرده اطلاع رسانی دقیق و بدون ملاحظات سیاسی و تبعیض درباره حوادث جهان و منطقه هر چند در ظاهر ربطی به اقتصاد ندارد لکن این واقعیت را نمی‌توان انکار کرد که اقتصاد هیچ کشوری نمی‌تواند از تأثیرپذیری و تأثیرگذاری بر اقتصاد سایر کشورها به ویژه کشورهای منطقه خود مصون باشد. به همین دلیل، آحاد مردم باید در جریان رویدادهای خارج از کشور باشند تا بتوانند این تأثیرها را با حداقل عوارض آن پشت سر بگذارند.

روح الله حقیقت طلب در سرمقاله مردم سالاری ضمن تحسین از نامگذاری سال نود نوشته هر چند جهاد اقتصادی همواره در طول 33 سال گذشته برای یک نظام سیاسی برآمده از یک انقلا ب مردمی همواره مطلوبیت و موضوعیت داشته است; اما علا وه بر موضوع تحریم ها و اجرای قانون هدفمندسازی یارانه ها باید گفت: قطعا برای حل مشکلا تی همچون بیکاری و تورم و... نمی توان با برنامه های معمولی و بدون یک حرکت قاطع و ریشه ای چندان توفیقی در عرصه اقتصاد حاصل نمود.

نویسنده سرمقاله مردم سالاری ابراز نگرانی کرده که عده ای با ضعف جدی دستگاه های نظارتی مبحث جهاد اقتصادی را بهانه جدیدی برای تخلفات هر چه بیشتر قلمداد کرده و به قواعد علمی و کارشناسی اقتصادی بی توجهی کرده و آن را در پرتو شعار جهاد اقتصادی توجیه نمایند در این صورت نه تنها هیچگونه پیشرفتی در تحولا ت اقتصادی کشور صورت نمی گیرد بلکه اوضاع اقتصادی و معیشتی مردم وخیم تر گشته و موجبات عقب ماندگی هر چه بیشتر اقتصاد کشور خواهد بود.

سیزده به در و حادثه

روزنامه های مختلف تهران در عکس های صفحه اول و گزارش های خود به سیزده به در پرداخته و در عین حال از بالا بودن میزان تصادفات در جاده ها انتقاد کرده اند.

علیرضا بندری در گزارشی در سیاست روز نوشته مثل یک فیلم تکراری است.آدم را کلافه می کند.از آماری حرف می زنم که هر سال بعد از پایان تعطیلات نوروزی اعلام می شود و همه را غصه دار می کند.هر بار آمارها شکلی از فاجعه است.حالا کمی کمرنگ تر یا تلخ تر چه فرقی می کند؟ فاجعه را از هر طرف که بنویسی فاجعه است.

به نوشته این گزارشگر کارشناسان معمولا پس از وقوع حوادث وارد میدان می شوند و از تمهیداتی سخن می گویند که مربوط به پیش از حادثه می شود.مسئولان هم گاهی به صف کارشناسان می پیوندند تا داستان سوانح جاده ای تراژیک تر شود. مثلا بعد از اتمام مسافرت های نوروزی و در حالی که مراسم عزاداری اکثر قربانیان برگزار شده یکی از دست اندرکاران ذیربط از تشدید برخورد با جرایم رانندگی می گوید و اعلام می کند گواهینامه رانندگانی که با سرعت بالای یکصد و هفتاد کیلومتر در ساعت می رانند ، باطل می شود. مگر چند راننده در کشور با سرعت بالای یکصد و هفتاد می رانند؟

در ادامه گزارش سیاست روز با بررسی مدیریت بحران بر جاده های کشور از جمله نوشته شده که قرار بود امسال حواسمان را بیشتر جمع کنیم تا مجبور نشویم از این آمارهای تلخ بدهیم اما ظاهرا باز غافلگیر شدیم تا جمعیت هلال احمر طی یک آمار رسمی اعلام کند:

در تعطیلات نوروز تا روز یازده فروردین 6147 نفر به نوعی دچار حادثه تصادف رانندگی شدند که 250 نفرشان فوت کردند و 4031 نفر دچار آسیب جسمی شدند .البته اگر کشتگان و مجروحان یازدهم تا امروز را به این عدد اضافه کنید به رقم درشت تری می رسید که معمولا در حوادثی نظیر سیل و زلزله قربانی می شوند.

پروژه استفاده از مراسم ترحیم

در حالی که گزارش ها حاکی است که خانواده میرحسین موسوی مراسم ختم پدر او را زیر فشارهای متعدد لغو کرده اند کیهان تنها روزنامه امروز صبح است که نوشته این مراسم بدون هیچ حادثه ای برگزار شد و برخلاف پیش بینی منقدان حکومت هیچ کس جز خانواده متوفا در آن شرکت نداشتند.

کیهان در دنبال خبر خود نوشته در حالی که جریان ضدانقلاب ناامیدانه تلاش داشت از مراسم ختم پدرمیرحسین موسوی سوءاستفاده کرده و آن را تبدیل به یک اغتشاش جدید نماید، این مراسم به سبکی کاملا معمولی و بدون هیچ گونه تنش برگزار شد. این رسانه ها انتظار داشتند که در مراسم تشییع پدر 102 ساله موسوی یک حضور مردمی فوق العاده انجام شود که این امر هم مثل همه موارد مشابه از 9 دی 88 به این سو چیزی بیش از یک توهم از آب درنیامد و مراسم مذکور صرفا با حضور کاملا معمولی بستگان مرحوم برگزار شد.

کیهان در عین حال نوشته اما نکته جالب در این میان عجله آقای هاشمی رفسنجانی در صدور پیام تسلیت خطاب به میرحسین موسوی است که نشان می دهد وی همچنان به عدم مرزبندی با فتنه 88 اصرار دارد. در حالی که هاشمی رفسنجانی به دلیل عدم مرزبندی جدی با جریان فتنه و اطلاع از عدم رویکرد اکثریت قریب به اتفاق اعضای مجلس خبرگان، ترجیح داد در انتخابات اسفندماه 89 هیئت رئیسه این مجلس کاندیدا نشود.

در همین حال روزنامه جمهوری اسلامی خبر داده که عده ای از روحانیون و علما و شخصیت های کشور به همین مناسبت به نخست وزیر پیشین کشور تسلیت گفته اند.

به تاریخ دروغ نمی توان گفت

ناصر صفاریان در مقاله ای در روزگار به فیلم اخراجی های سه ساخته مسعود ده نمکی پرداخته و با اشاره به این که این سینماگر ایدئولوژیک، این بار درباره مسائل روز فیلم می سازد نوشته حتی اگر بپذیریم که قصد او روایت تاریخ نیست و تنها به دنبال حرف خود است بر بستر واقعیت، این را نمی شود پذیرفت که - حقیقت- تاریخ شکل نادرستی به خود بگیرد.

به نوشته این منقد فیلم صحبت چند قرن پیش این مملکت یا حرف کشوری دورافتاده و پرت نیست. وقتی رویدادهای همین سالهای این سرزمین دستمایه قرار میگیرد، نباید فراموش شود که این وقایع هنوز به حافظه تاریخی ملت نرفته تا - احیانا- رنگ ببازد. در "اخراجی ها"، ناراستی ابعاد گسترده تری به خود گرفته و فیلمساز- از سر عرق سیاسی و نگاه جناحی- طوری از روزهای تازه گذشته این سرزمین سخن می گوید که حاصلش تحیر است از این همه وارونگی.

نویسنده مقاله روزگار تاکید کرده شاید به گستره این چند روز و این چند سال بتوان روایت نادرستی از تاریخ رقم زد، ولی به کلیت تاریخ نمی توان دروغ گفت و هیچ فیلم و هیچ فیلمسازی توان رویارویی با تاریخ حقیقی و حقیقت تاریخ را ندارد و نخواهد داشت.

سوال شگون ندارد

محمدحسین روانبخش در ستون طنز مردم سالاری نوشته: آغاز کردن سال جدید با سوال، برای یک شهروند خوب و سر به راه، کمی تا قسمتی شگون ندارد اما گاهی اوقات ذهن آدمی این جور حرف ها را بر نمی تابد و گرفتار سوال هایی می شود که از آن گریزی نیست. مثلا در طول تعطیلا ت نوروز، این سوال شکل گرفته بود که حکومت کشور دوست سوریه و حکومتداری برادر بشاراسد چه فرقی با دیگر دیکتاتوری های عربی دارد؟

به نوشته این طنزنویس جدا از موضع گیری های مثبت ضدصهیونیستی کشور سوریه، به هر حال برگزاری انتخابات با یک نامزد نیز جنبه غیردموکراتیک دارد لذا پاسخگویی به این سوال، البته کمی تا قسمتی سخت است و از عهده هرکسی بر نمی آید! از این عجایب در دنیای ما زیاد اتفاق می افتد ولی رفتار ما در قبال این سوالا ت بدون جواب، چگونه باید باشد؟ قدیمی ها در این گونه موارد به شیوه خیلی جالبی رفتار می کردند. شما می دانید که در هر آفریده خدا، حکمتی است.

مردم سالاری افزوده: همه ما موارد استفاده چشم وگوش و عقل و... را می دانیم اما در این گونه موارد، هیچکدام از این آفریده ها به درد نمی خورد و سبیل، که معمولا بی استفاده به نظر می رسد، به کار می آید. در این گونه موارد، شما باید به چشم و گوش و عقل و بقیه اعضا، مرخصی بدهید و از سبیل استفاده کرده، موضوع را زیر سبیلی رد کنید! این راه حل پاسخگویی به این گونه سوالا ت بدون پاسخ است تا سال جدید را خدای ناکرده بدون شگون آغاز نکنیم.

گفتم و گفت

کیهان در ستون طنز خود نوشته:

گفت: حاکمان آمریکایی بحرین، نماد میدان «لؤلؤ» را تخریب کرده و از بین برده اند.

گفتم: حق دارند، چون میدان لؤلؤ برای آل خلیفه به لولو تبدیل شده بود.

گفت: وزیر خارجه حکومت آل خلیفه گفته است؛ این میدان یادآور خاطرات تلخی برای مردم بوده است!

گفتم: خاطرات تلخ برای مردم یا دربار آمریکایی آل خلیفه؟!

گفت: البته مردم بحرین هم گفته اند حاکمیت آل خلیفه را به زیر می کشند و به زباله دان تاریخ می اندازند.

طنز نویس کیهان در انتها افزوده: دانش آموزی برای این که به مدرسه نرود دعا می کرد معلمش بمیرد. وقتی این ماجرا به گوش معلم رسید، او را صدا کرده و گفت؛ دعا کن بابات بمیره، چون اگر معلم بمیرد، یک معلم دیگر جای او را می گیرد اما اگر پدرت بمیرد دیگر کسی نیست که تو را به مدرسه بفرستد.

+0
رأی دهید
-0

نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.