مهر : به گزارش خبرنگار مهر، دبیرستان ماندگار مروی پس از مدرسه دارالفنون به عنوان یکی از با قدمت ترین و کهن ترین مدارس ایرانی است که در زمان رضا شاه در کوچه مروی واقع در خیابان ناصرخسرو تهران راه اندازی و خیلی زود به محلی برای تحصیل دانش آموزان مستعد مناطق جنوبی تهران تبدیل شد.
از شاخص ترین دانش آموزانی که در طول سالها فعالیت این مدرسه، در آن تحصیل کردند می توان به چهرهایی همچون استاد باستانی چهره ماندگار سال 1385 ، دکتر هادی منافی و دکتر موسی زرگر وزرای بهداشت و معاون رئیس جمهور در ابتدای انقلاب اسلامی، دکتر هاشمی رئیس پژوهشکده پلیمر ایران، دکتر هوشنگ آزما نماینده ویژه دبیر کل سازمان ملل در سازمان بهداشت جهانی، پروفسور کاظم معتمدنژاد پدر علم ارتباطات ایران و چهره ماندگار سال 1386، علیرضا پرورش‌دار مدیر پدافند نیروی هوایی، پروفسور فیروز نادری دارای مدرک دکتری فیزیک و از اعضای سازمان فضایی آمریکا (ناسا)، الهی قمشه‌ای و دهها چهره دیگر همچون محمد علی نجفی وزیر اسبق آموزش و پرورش و رئیس دانشگاه خواجه نصیر اشاره کرد.
همچنین این مدرسه در دوران دفاع مقدس بیش از صد شهید دانش آموز و معلم همچون شهید عراقی، شهید فیاض بخش، سلیمی جهرمی، شهید باقری افشردی، فکوری، عبدالله پور و … را تقدیم خاک جمهوری اسلامی ایران کرده است.
دبیرستان مروی در جریان انقلاب اسلامی یکی از اولین مدارس در حوزه تجمعات و اعتراضات دانش آموزی بوده است. دانش آموزان و معلمان این مدرسه روز 13 آبان ماه با تجمع روبروی دانشگاه تهران یکی از فعالترین دانش آموزان در عرصه سیاسی بودند و توانستند این روز بزرگ را در تاریخ به اسم دانش آموزان به ثبت رسانند.
همچنین اولین انجمن علمی معلمان در دبیرستان مروی راه اندازی شد که بعدها سنگ بنای ایجاد سایر انجمنهای علمی در بین فرهنگیان به حساب آمد.
همزمان با بازگشت امام خمینی(ره) به میهن در 12 بهمن ماه سال 58، به پیشنهاد شهید بهشتی دبیرستان مروی محلی برای اسکان امام انتخاب می شود اما بعدها عده ای از مسئولان به دلیل واقع شدن این مدرسه در کنار بازار تهران و تردد بیش از حد جمعیت، مدرسه رفاه را به جای مروی پیشنهاد می کنند که مورد توافق جمعی واقع می شود.
پس از انقلاب اسلامی ایران دبیرستان مروی فعالیت خود را ادامه می دهد و با تربیت دانش آموزان ممتاز آنها را راهی المپیادها و مسابقات علمی می کند تا اینکه در سال تحصیلی 87-86 شورای عالی آموزش و پرورش این دبیرستان را به عنوان یک مدرسه ماندگار به ثبت می رساند.
اما در سال 1388 به رغم ماندگار معرفی شدن این مدرسه و ثبت ساختمان آن به عنوان یک اثر ارزشمند تاریخی در سازمان میراث فرهنگی، برخی از تجار و کسبه بازار به علت موقعیت مناسب مدرسه در بازار و متراژ بالای آن خواهان تبدیل این مدرسه به پاساژ شدند.
این پیشنهاد و اصرار موجب شد معلمان مجرب مدرسه که سابقه برخی از آنها به بیش از 40 سال می رسید به همراه بسیاری از فارغ التحصیلان مدرسه، نسبت به این اقدام اعتراض کنند و خواهان جلوگیری از آن شوند.
مدیر اسبق دبیرستان مروی در این باره گفت:” از حدود سه سال پیش عده‌ای از سرمایه‌داران که شروع به احداث پاساژ کرده‌اند متوجه موقعیت این دبیرستان شدند و با اداره های اوقاف، حوزه علمیه و آموزش و پرورش تماس گرفتند. این سرمایه‌داران با رایزنیهایی که با آموزش و پرورش داشتند موفق شدند سال گذشته از هیئت دولت نامه بگیرند که بر اساس این نامه دبیرستان ماندگار مروی به حوزه علمیه مروی واگذار میشود.”
وی افزود:” پس از پیگیریهای مسئولان این دبیرستان دیوان عدالت اداری سال گذشته این نامه را ملغی اعلام کرد چون بر اساس قانون نامه انحلال این دبیرستان به صورت غیرقانونی تنظیم شده بود.”
با بروز این شرایط روابط عمومی حوزه علمیه مروی موضوع تخریب مدرسه و تبدیل آن را به پاساژ به شدت تکذیب و عنوان کرد که قرار است از بنای این مدرسه که جزو موقوفات حوزه علمیه است برای فعالیتهای طلاب استفاده شود.
مسئول روابط عمومی حوزه علمیه مروی و موقوفات تابع آن با بیان این مطلب تاکید کرد: حتی یک آجر هم از دبیرستان مروی کم نمی شود و به هیچ عنوان این مدرسه تخریب نخواهد شد.
میرلوحی افزود: در مدرسه مروی کلاس نداریم، کتابخانه کوچک است و محل مطالعه نیز وجود ندارد به همین دلیل می خواهیم تمام دبیرستان را برای استفاده طلاب و فضلا طبق وقفنامه بهره برداری کنیم.
مسئول روابط عمومی حوزه علمیه مروی و موقوفات تابعه تصریح کرده بود: سخنان و اتهاماتی که درباره تخریب و تبدیل دبیرستان به پاساژمطرح شده همه کذب است.
نهایتا پس از این بحث ها و سخنان، حوزه علمیه مروی توانست ساختمان دبیرستان مروی را در اواخر شهریور ماه سال 1389 تحویل بگیرد. بدین ترتیب دانش آموزان این مدرسه به مدارس دیگر منتقل شدند.
هم اکنون در دبیرستان مروی بسته است و جز صدای باد و مرور خاطرات بیش از 70 سال تحصیل و علم آموزی دانش آموزان و معلمان آن صدایی دیگر از آن بیرون نمی آید.