بررسی روزنامه های صبح تهران؛ دوشنبه ۲۳ اسفند

بررسی روزنامه های صبح تهران؛ دوشنبه ۲۳ اسفند

مسعود بهنود

روزنامه‌نگار

از فاجعه ژاپن تا نوروز گران و فقیران

روزنامه های مختلف امروز صبح نوشته اند فقط معجزه ای می تواند بودجه را تا پایان سال از مجلس بیرون بکشد، این روزنامه ها در عین حال به مشکلات و کاستی های بودجه سال آینده که دولت به مجلس داده اشاره کرده اند و با نقد اختلاف آماری در گفتار مدیران دولتی، از بی اعتمادی مردم به این آمار متناقض خبر داده اند. ابراز نگرانی از تکرار فاجعه ژاپن در تهران، گزارش هائی درباره مسابقات دخترنمونه ایران اسلامی و چهارشنبه سوری بخش های دیگر از مطالب این روزنامه هاست.

روزگار در سرمقاله خود بودجه سال نود را واجد چنین شرایطی توصیف کرده: تشدید بی انضباطی مالی، بیش برآورد اعتبارات، رشد غیرمنطقی بودجه در ردیف های عمرانی، عدم استفاده از منطق قانون قوانین بالا دستی و عدم رعایت قوانین بودجه نویسی از مهمترین نکات منفی این بودجه است. برخی از منابع درآمدی غیرواقعی است. در بحث واگذاریها مشکلات خاصی داریم که با عملکرد امسال سازگاری ندارد.

کارتون نوید شریفی. روزنامه جام جم

نویسنده سرمقاله این روزنامه مثال زده در بودجه آمده از منابع خارجی 12 میلیارد یورو استفاده خواهد شد که تحقق آن بسیار ضعیف است. این بودجه دارای ابهاماتی نیز هست. در برخی از جداول چندصد طرح در نظر گرفته اند بدون اینکه زمان اتمام این طرحها و میزان اعتبار آنها را اعلام کنند. در یکی از جداول 350 طرح را با 290 میلیارد تومان اعتبار در نظر گرفته اند. حال آنکه نه مشخص است این طرحها چیست، نه اینکه چقدر اعتبار برای هر کدام از آنها مورد نیاز است.

علی اصغر یوسف نژاد در مقاله روزگار تاکید کرده قرار بود 970 طرح در سال جاری به اتمام برسد که 700 طرح آن تمام نشده و در چنین شرایطی بودجه عمرانی دو برابر شده است. شاخص های کلان اقتصادی نیز مشخص نیست و نسبت به آن آگاهی نداریم. نمی دانیم در چه نقطه ای قرار گرفته ایم و قرار است به چه نقطه ای برسیم.

رسول رضایی در سرمقاله تهران امروز نوشته یکی از انتقاداتی که به دولت وارد می شود آمارهای بعضا متفاوت و گاه متناقضی است که نتیجه گیری و امکان داوری درباره عملکرد دولت و داوری درباره خروجی کار دولت را با مشکل مواجه می کند. نویسنده برای روشن شدن به این دو خبر توجه داده اول وزیر کار که صبح دیروز در دیدار با نمایندگان ایرانیان مقیم قطر گفت: در سال 1389 توانسته‌ایم 8/ 1 میلیون شغل شغل ایجاد کنیم و دیگر این که محمود احمدی‌نژاد که دیروز بعد از ظهر در نشست هیأت دولت با استانداران سراسر کشور گفت: در سال 89 توانسته ایم 6/ 1 میلیون شغل ایجاد کنیم.

این روزنامه نوشته چرا درخصوص اعلام آمار اشتغالزایی در کشور بین سخنان وزیر کار و رئیس‌جمهور یک اختلاف حدودا 20 درصدی وجود دارد؟ پاسخ به این سوال از آنروی اهمیت دارد که تک تک آمار و ارقام هایی که از سوی مقامات رسمی درباره شاخص‌های مهم اقتصادی اعلام می شود مورد توجه فعالان و سرمایه گذاران و تولید کنندگان قرار می گیرد و آنان با رجوع به چنین آمار و ارقامی جهت گیری حرکت اقتصادی خود را در آینده تعیین می کنند.

به نوشته تهران امروز در حال حاضر برخی شاخص‌های مهم اقتصادی نظیر نرخ رشد، نرخ بیکاری و خط فقر از سوی دولت اعلام نمی شود و بسیاری از فعلان اقتصادی واقعا نمی دانند سمت و سوی قعالیت‌های خود در کشور را بر اساس چه شاخصی تنظیم کنند، اما واقعیت این است که بیان آمار و ارقام متفاوت آن هم تنها به فاصله چند ساعت از زبان دو مقام ارشد دولتی تعجب برانگیز است .

الهه بیگی‌ در جهان صنعت نوشته مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی نتایج نظرسنجی در مورد وضعیت عمومی جامعه و عملکرد نهادهای حکومتی را اعلام کرد که در آن آمده است تنها 11 درصد مردم از نحوه واگذاری سهام شرکت‌های دولتی مطلع هستند. این نظرسنجی نشان می‌دهد که اطلاع‌رسانی دولت روی این موضوع موفق نبوده در حالی که تمام تلاش دولت اطلاع‌رسانی بر طرح تحول اقتصادی و هدفمندکردن یارانه‌ها بوده و به نظر می‌رسد در این رابطه تبعیض‌آمیز عمل کرده است.

به نوشته این مقاله دلیل دیگری که دولت اطلاع‌رسانی نکرده این است که نحوه واگذاری‌ها اغلب با مشکلات عمده در مسیر واگذاری روبه‌رو بوده و در این راه موفق عمل نکرده است. حتی با وجود عدم اطلاع‌رسانی دولت اگر واقعا واگذاری‌ها به درستی انجام می‌گرفت و دولت به سمت خصوصی‌سازی می‌رفت، مردم وجود آن را حس می‌کردند و عینا شاهد خصوصی‌سازی بودند.

جهان صنعت نوشته از سوی دیگر تحلیلگران اقتصادی معتقدند در مدت سه سال از زمان اجرای قانون خصوصی‌سازی عملا حجم دولت کوچک نشده همچنین بودجه امسال نشان می‌دهد دولت فربه‌تر از سال‌های گذشته شده است. به هر سو سوال اصلی این است که اگر دولت در مسیر خصوصی‌سازی موفق است پس چرا اطلاع‌رسانی نمی‌کند که مردم هم بدانند نه اینکه تنها 11 درصد از مردم از برنامه‌های دولت باخبر باشند؟

ایرانی ها و ژاپنی ها

تهران امروز در تیتر اول خود نوشته "ژاپن باز قربانی اتمی" و جهان صنعت خبر داده "لرزش ژاپن در زلزله اقتصادی‌".

سرمقاله آفرینش با اشاره به فاجعه زلزله و سونامی ژاپن نوشته با توجه به مرکزیت دو شهر تهران وتوکیو حضور جمعیت و سازمان ها و ادارات دولتی و اقتصادی در این شهرها امری مشابه است. این دوشهر بر روی چند گسل زلزله قرار دارند با این تفاوت که گسل های توکیو همگی فعالند و گسل های تهران در خواب بسرمی برند و احتمال بیدار شدن آنها می رود. حال باید واقع بین بود و از خودمان بپرسیم آیا تهران همچون توکیو طاقت مواجه شدن با چنین زلزله ای را دارد.

به نوشته این مقاله با توجه به میزان بافت های فرسوده در تهران اقدامات کافی که بتواند از جان بیش از 10 میلیون نفر حفاظت کند صورت نگرفته است. در چنین وضعیتی که شهرتهران با توجه به معابر، حجم بالای خودروها و عدم امکان دسترسی به اکثر محلات و مناطق مسکونی دارد کار در زمینه امداد رسانی و نجات بسیار مشکل خواهد بود. تهران روی چند گسل زلزله خیز قرار دارد و آخرین زلزله شدید روی این گسل ها قریب به 200 سال پیش به وقوع پیوسته و این در حالی است که طبق برآورد کارشناسان گسل های تهران به طور متوسط هر 170 سال یکبار فعال شده و زلزله ای قوی در آنها به وقوع پیوسته است.

حمید رضا عسگری در مقاله آفرینش تاکید کرده هم اکنون بیش از 30 سال از این زمان گذشته است و ناظران بر این باورند که هر آن احتمال وقوع زلزله ای بیش از 6 ریشتر با مرکزیت یکی از گسل های تهران وجود دارد. لذا نباید خطر را از خود دور دید و باید نسبت به تبعات فاجعه بار آن تدبیری اندیشید.

محمدحسین روانبخش در ستون خود در مردم سالاری نوشته :

1- ایران و ژاپن هر دو زلزله خیز است. اما اگر در ژاپن زلزله زیر 8 ریشتر، باعث کشته شدن حتی یک نفر شود، همه تعجب می کنند; اما در ایران زلزله زیر هفت ریشتر بیش از 40 هزار نفر را می کشد و کسی تعجب نمی کند!

2- ژاپنی ها برای ایمن ماندن از زلزله ساختمان ها را مقاوم سازی کردند اما در ایران، برای پیش گیری از زلزله طرح می دهند که 5 میلیون نفر باید از تهران خارج شوند و به شهرهای دیگر بروند ، در حالی که اکثر شهرهای ایران را زلزله تهدید می کند!

3- در ژاپن، با وقوع زلزله 9 ریشتری و سونامی و انفجار نیروگاه هسته ای، روی هم، پیش بینی می شود که تعداد کشته شدگان حداکثر به 11 هزارنفر برسد و در واقع یک فاجعه بزرگ ملی رخ داده است، در حالی که هر سال در تصادف های جاده ای ایران، نزدیک دو برابر این تعداد کشته می شوند (به تایید مسوولان حوزه راهنمایی و رانندگی نیروی انتظامی، هر 25 دقیقه یک نفر جان خود را در تصادفات جاده ای کشور از دست می دهد. یعنی هر سال بیش از 21 هزار نفر) و اصلا هم فاجعه پیش نمی آید و نخواهد آمد!

4- ایرانی ها و ژاپنی ها هر دو از اینترنت استفاده می کنند. در ایران اگر هر چند روز یکبار اینترنت قطع نشود، دهان همه از تعجب باز می ماند و بسته نمی شود; اما در ژاپن پس از زلزله مهیب و سونامی، اینترنت قطع نمی شود و هیچ کس تعجب نمی کند! 5- مردم ژاپن با توجه به قطع نشدن اینترنت در پی یافتن مفقودین حوادث اخیر آن کشور از طریق این شبکه هستند اما در ایران، اگر خدای ناکرده حادثه ای اتفاق بیفتد، باید صبر کرد تا مفقودین خودشان بیایند والا ازهیچ کس و هیچ کجا خبری درباره آنها به دست نمی آید!

طنز نویس مردم سالاری نتیجه گرفته: یک بنده خدایی چند سال پیش ادعا کرده بود که می خواهیم "ژاپن اسلامی" بسازیم، اما بعدا آن را تکذیب کرد. حالا به نظر می رسد که تکذیبش کار درست تری بوده ، وقتی نمی توان کاری را انجام داد، چرا باید ادعایش را داشت؟

مبارکت باشد ستاره دخت

صبا آذرپیک در روزگار نوشته هجده ساله، به یک زبان خارجی مسلطم، نقاشی میکنم، مجسمه سازی، موسیقی، هنر، معدلم گرچه 20 نیست اما یاد گرفته ام تنها به آنچه میگویند بخوان بسنده نکنم و هر آنچه خواندنی است را فراتر از کتابهای درسی بیاموزم تا یاد بگیرم فکر کنم، به جای آنکه فکر کردنم محصور به داده های چند کتاب باشد. پس دامنه مطالعاتم بیشتر از کتابهای درسی است گرچه ممکن است از معادلات و دیفرانسیلم 20 نگیرم و ایراندختی برای همیشه از دامنه افتخاراتم حذف شده بماند.

در ادامه این مقاله آمده حجاب برتر ندارم اما از همین سن یاد گرفتم عملم با ایمانم یکی باشد و حتی برای تک دخت بودن به چیزی تظاهر نکنم . چه ایثارگر، چه شهید، چه جانباز و چه آزاده زیاد فرقی برای من ندارد که یادم دادند هر آنچه پدر و مادرم کردند برای وطنشان و اعتقادشان بوده. شاید یاد نگرفته باشم که خوب آشپزی کنم و حتی گلدوزی و خیاطی اما یاد گرفته ام وقتی پدری مانده با خرجی کمرشکن چطور "مدارا" را بیاموزم که درس همیشگی مادران این سرزمین است در مواجهه با فقر و نداری؛ اگر تالیف کتاب در دوره ای آنقدر بی ارزش شده که شرطش برای یک نوجوان دبیرستانی تنها 50 امتیاز دارد.

من بی امتیازم که نانوشته کتاب، می خوانم هر چه بزرگانم نوشته اند که این روزها تک دخت بودنم در خواندن است نه نوشتن نادانسته هایی که باید دانست و... شاید همین روزها یکی از همکلاسی هایم تکدخت ایرانی شود و دوستانم برایش هورا بکشند چون خانواده ایثارگر بوده، مهارت خانه داری داشته، پدر و مادرش مشکلات خانوادگی داشتند و او صبر کرده...گرچه همان باورهایی که آرام آرام تمرینشان می کنم دستم را برای تبریک به سوی ستاره دخت ایران دراز می کند.

نویسنده روزگار در نهایت نوشته اما نه ایمانم و نه باورم مانع نمی شود تا لحظه ای به تک بودن خودم تردید نکنم که بیش از این امتیازها هنر زندگی کردن را میآموزم؛ هنری که برای سنجیدنش نه میتوان خط کش گرفت و نه با چنین مدالی به جنگش رفت که ایمان می خواهد و عمل برای تمرین روزهای سخت آینده که بیش از ستاره دخت بودن، تنها انسان بودن به کارش می آید.

کسی منتظر عید نیست

ابتکار در گزارشی نوشته جنس نوروز انگار در حاشیه‌های شهر فرق می‌کند، اینجا کسی نمی‌داند چند روز به عید مانده است. دم عید که می‌شود جوش و خروش بالای شهر زیاد معنی ندارد مردم حاشیه غرق در افکار مشوش خود، قدم می‌زنند و کوچه‌های خاطرات را پشت سر می‌گذارند، باز هم کوچه‌ای بن بست، بن بستی که همیشه وجود داشته و هنوز نتوانسته اند فراتر از آن گام بردارند.

به نوشته این گزارش هر گاه به این جا رسیده‌اند همین بن بست، دست نخورده و آشکار، آنها را از ادامه مسیر باز می‌داشته، بن بست نداری و نابسامانی، بن بست فقر، بن بست بی پولی و ده‌ها راه نرفته و راه نخواسته...اینجاست که بوی عید توی محله‌های پایین شهر بدجور توی ذوق می‌زند آنجا که میل به داشتن یک جفت کفش نو و یا دست کم یک شام حسابی به انتظار زل می‌زند.

اما به رسم دیرینه قالیها روی پشت بام‌ها دست به سرو روی هم می‌کشند و تار و پودهای از هم گسسته‌شان بازی می‌کند حتی اگر سر سفره‌ها ماهی پلو نباشد عید که می‌آید حال و هوای این کوچه پس کوچه‌ها که خیلی وقت است فراموش شده عوض می‌شود.اما سوز آخر سال هنوز هم بدجور توی این کوچه‌های خاک گرفته که بیش از صدها نفر را توی خودش جا داده، بدون هیچ قیدی می‌وزد، احمد که هفت سال است اینجاست، صورتش را می‌دهد به آفتاب نیم مرده و می‌گوید: برای فقرا عید یعنی چه؟ اما این برای همه اهالی کوچه مصداق ندارد توی کوچه پر است از هیاهوی خانه تکانی کسانی که قالی‌هایشان را می‌تکانند تا تکانی به زندگی محقرشان بدهند.

ابتکار در این گزارش نوشته سارا را با پیرمرد میان آهنگ ملایمی می‌یابم، کاسه مسی در دست سارای کوچک مرا یاد قصه الیورتویست می‌اندازد، همان جای داستان که الیور، سهم بیشتری از غذا می‌خواست و اکنون ساراست که از زندگی سهم بیشتری می‌خواهد تا آرزویش برآورده شود، شب عید است و سارا هنوز لباس دست دوم سال پیش را پوشیده.نوای آهنگ در میان نسیم گم می‌شود اما زیاد از پیرمرد روشن دل و سارا که قرار است نقش راهنما را برایش بازی کند دور نمی‌شود.

خبرهای کوتاه روزنامه ها

تجمع کارگران مقابل دفتر رئیس جمهور

آرمان خبر داده کارگران یکی از کارخانه های لاستیک سازی که نزدیک به ده ماه است حقوق و مزایای خود را دریافت نکرده اند، با تجمع در جلوی مجتمع پاستور با سر دادن شعارهایی خواستار مداخله ریاست جمهوری در بازستاندن حقوق خود از این لاستیک سازی شدند.

به گزارش این روزنامه کارگران کیان تایر که نزدیک به ده ماه است حقوق و مزایای خود را دریافت نکرده اند، با تجمع در جلوی مجتمع پاستور با سر دادن شعارهایی همچون "رئیس جمهور محبوب، حمایت، حمایت" و "الله اکبر"، خواستار مداخله ریاست جمهوری در بازستاندن حقوق خود از این لاستیک سازی شدند.

در حالی که کمتر از ده روز به آغاز سال جدید باقی مانده است، کارگران این کارخانه برخلاف سایر همکاران خود نه تنها حقوق و عیدی بهمن و اسفندماه خود را دریافت نکرده اند، بلکه دربین آنها افرادی هستند که نزدیک به ده ماه است، حقوقی دریافت نکرده اند.

لازم به ذکر است این لاستیک سازی به دلیل مشکلات مدیریتی و اهداف غیرتولیدی که توسط مدیران آن پیگیری می شود، بارها با بحران مالی روبرو شده است که همین امر سبب عدم پرداخت مطالبات پرسنل این کارخانه شده است.

کشتی حامل سوخت قاچاق توقیف شد

مردم سالاری نوشته یک فروند کشتی تانکر با ملیت "تانزانیا" که در حال دریافت گازوئیل قاچاق از یک لنج ایرانی در شرق تنگه هرمز و حوالی بندر سیریک بود، توسط یگان گشت نیروی دریایی توقیف و جهت سیر مراحل قضایی تحویل دریابانی نیروی انتظامی هرمزگان شد.

بر اساس این گزارش، این شناورها در حال انتقال 330 هزار لیتر گازوئیل قاچاق بودند که با حضور به موقع دریادلان نیروی دریایی ارتش مواجه شدند و ناکام ماندند.

تاخیر در پرداخت حقوق و مطالبات کارگران ساوه ای

مردم سالاری نوشته دبیر اجرایی خانه کارگر ساوه از از تاخیر در پرداخت حقوق و مطالبات کارگران کارخانه های پروفیل صفا، پروفیل ساوه، آلومینیوم پارس، فولاد کاوه خبر می دهد.

به گزارش این روزنامه مهدی نوری زمانی گفت: حداقل بیش از 1100 کارگر در این واحدهای تولیدی مشغول فعالیت هستند. وی گفت: علاوه بر حقوق و عیدی پایان سال مطالبات این کارگران از یک تا3 ماه متغیر است.

به گفته دبیر اجرایی خانه کارگر ساوه در حال حاضر مهمترین خواسته کارگران پرداخت شدن این طلب است. وی از دولت خواست تا در فرصت باقیمانده از سال جاری برای وصول این بدهی تمهیداتی بیندیشد.

داماد احمدی‌نژاد در فوتبال پست می‌گیرد؟

آرمان نوشته شنیده شد که مهدی خورشیدی آزاد مشاور نهاد ریاست‌جمهوری و دبیر شورای مشاوران جوان احمدی‌نژاد به زودی در فدراسیون فوتبال مستقر خواهد شد. او که هفته قبل برای دیدار با مسئولان فدراسیون فوتبال به خیابان سئول و ساختمان این فدراسیون رفته بود شنیده می‌شود که به زودی مدیر روابط عمومی فدراسیون فوتبال می‌شود.

این اخبار در حالی در راهروهای فدراسیون پیچیده که قرار جلسه با خورشیدی هم توسط یکی از اعضای هیأت رئیسه فدراسیون فوتبال هماهنگ شده بود و اصلا بعید نیست که عضویت در فدراسیون فوتبال پیش‌کشی همان عضو هیأت رئیسه باشد. انتخابات فدراسیون فوتبال تا 8 ماه دیگر برگزار می‌شود و مسئولان فدراسیون به فکر به دست آوردن صندلی ریاست هستند.

صالحی و رحیمی در پایین‌ترین سطح

به نوشته خبر علی‌اکبر صالحی و محمدرضا رحیمی در پایین‌ترین رده نظرسنجی خبرآنلاین برای چهره‌های 89 قرار دارند.

خبر نوشت، علاوه بر رئیس‌جمهور، اسفندیار رحیم‌مشایی، محمدرضا رحیمی و علی‌اکبر صالحی، سه چهره دولتی در این نظرسنجی هستند که پس از احمدی‌نژاد با 1/21 درصد، مشایی با 9/2 درصد از دیگر دولتمردان پیشتر است‌ اما صالحی با 6/0 درصد و رحیمی با 4/0 درصد آرا در سطوح پایین‌تری قرار دارند.

کارتون روز

کار حسین کشتکار . روزنامه جوان