عصرایران - یکی از طرح های وزارت آموزش و پرورش که اخیراً اجرا شده ، طرح آموزش شنا به دانش آموزان سوم ابتدایی است که احتمالاً در سال های آینده در مقاطع دیگر نیز اجرا می شود.
هر چند عده ای با اشاره به مدارس کم بضاعت به ویژه در مناطق محروم ، می گویند که در این مناطق عملاً نمی توان اجرای طرح "ملی" را محقق دانست ولی در عین حال که این انتقاد قابل تأمل است ، دلیل موجهی برای تعطیلی طرح قلمداد نمی شود.
این نوشتار اما نمی خواهد وارد نقاط ضعف و قوت طرح شود جز آن که درباره خود طرح ، اصل آن را بسیار ارزشمند توصیف کند و به دست اندرکاران آن ، دست مریزاد بگوید.
آنچه در این یادداشت بدان خواهیم پرداخت نکته ای است که خود گویای بسیاری چیزهاست و آن نامگذاری این آموزش شنا به معادل عربی آن است که بر این اساس ، طرح ملی آموزش شنا به دانش آموزان را "طرح سباح" نامیدند. (سباح در زبان عربی همان شنای خودمان است.)
مگر اگر اسم آن را به جای "طرح سباح" ، "طرح شنا" می نامیدند ، چه اتفاق بدی قرار بود رخ دهد؟ نامگذاری یک طرح ورزشی که مانند اعمالی چون نماز نیست که به حکم شرع مقدس باید به زبان عربی باشد.