آلودگی هوای داخل خودرو و راه های مقابله با آن

آلودگی هوای داخل خودرو و راه های مقابله با آن

اگر فکر می‌کنید پناه بردن به درون خودرو، از شما در برابر آلودگی‌های هوای بیرون، محافظت می‌کند سخت در اشتباه هستید، زیرا برخی تحقیقات نشان داده‌اند هوای درون خودرو از هوای بیرون آلوده‌تر است و در واقع همان خطراتی که بر اثر آلودگی هوا در یک محیط باز شما را تهدید می‌کند، در آن جا نیز وجود دارد.

مراقب درون خودرو باشید

آلودگی هوای درون خودرو، یک مشکل بی‌سر و صدا و نامرئی است. ممکن است تصور کنید درون خودرو، در برابر تمام خطرهایی که در محیط خارج وجود دارد، ایمن است اما این تصور فاصله زیادی تا حقیقت دارد؛ به‌ ویژه هنگامی که در مورد آلودگی هوا صحبت می‎کنیم.

بسیاری از افراد، ساعات زیادی از روز را در خودروهای خود می‌گذرانند، غافل از این که در حال استنشاق هوایی آلوده‌تر از هوای محیط خارج هستند.

آلودگی درون خودرو، با استانداردهای معمول برای اندازه‌گیری آلودگی هوا، مورد سنجش قرار نمی‌گیرد و هیچ معیار ویژه‌ای نیز برای سنجش این آلودگی تعیین نشده است.

حتی زمانی که گزارش سنجش آلودگی هوای خارج از خودرو، وضعیت هوا را سبز و بی‌خطر نشان می‌دهد، ممکن است کیفیت هوای درون آن قرمز باشد. به عبارت دیگر، هوای درون به مراتب آلوده‌تر از هوای خارج از خودرو است.

دودی که از اگزوز موتورهای بنزینی و دیزیلی خارج می‌شود، عامل اصلی آلوده‌سازی هواست، چرا که شامل ترکیبات ارگانیک فرار است. ترکیباتی از قبیل بنزین، مواد قابل اشتعال، مواد سرطان‌زا، مونوکسیدکربن (که باعث کاهش اکسیژن‌رسانی خون به سلول‌ها می‌شود) و مواد ریزی که ریه‌ها را مسدود می‌کنند و می‌توانند باعث کاهش طول عمر شوند، در لوله اگزوز وجود دارد.

گوگردی که در هوای درون خودرو یافت می‌شود، بسیار غلیظ ‌تر از گوگرد موجود در محیط بیرون است، اما غلظت ذرات فلزی معلق در هوا، مانند کروم و مس در هوای داخل و خارج خودرو، همسان است.

حتی اگر هنگام رانندگی نیز شیشه‌های خودرو را بالا بکشید، کمکی به بهبود هوای داخل خودرو نکرده‌اید، چرا که سیستم تهویه هوای بیشتر وسایل نقلیه، آلودگی هوای محیط خارج را که از درزهای مختلف وارد خودرو می‌شود، تصفیه نمی‌کند. ضمن آن که مدخل هواکش بسیاری از خودروهای سواری، در نزدیکی زمین تعبیه شده است و این مکان تقریبا همان جایی است که لوله اگزوز قرار دارد.

تنفس هوای بهتر در داخل خودرو

موارد زیر می‌توانند در کاهش آلودگی درون خودرو، موثر باشند:

تا جایی که می‌توانید دفعات رانندگی و استفاده از خودروهای شخصی را کاهش دهید.

از رانندگی در ساعت‌های پر ترافیک و مسیرهای پر تردد پرهیز کنید.

پشت سر ماشین‌های سنگینی که باعث آلودگی هوا می‌شوند، رانندگی نکنید، از جمله کامیون‌ها، اتوبوس‌ها و خودروهایی که موتورهای سوخت دیزلی دارند و وسایل نقلیه قدیمی.

بیش از حد به خودرویی که در جلوی شما قرار دارد، نزدیک نشوید و فاصله قانونی را رعایت کنید.

در صورت امکان اجازه ندهید خودروی شما میان خودروهای دیگری که تولید آلودگی می‌کنند، محاصره شود.

نکاتی در مورد سیستم تهویه خودرو

در مورد سیستم تهویه خودرو نیز طیفی از نکات هشداردهنده وجود دارد:

- فوم‌های معطر که به عنوان خوشبو کننده، گاه از آینه جلوی اتومبیل آویزان می‌شوند، تاثیری بر پاکسازی هوا ندارند و تنها مواد حساسیت‌زا را در هوای داخل خودرو پراکنده می‌کنند. از بوییدن پاکت دستگاه فیلترکننده هوا نیز به دلیل حساسیت‌زا بودن آن خودداری کنید.

- سیستم تصفیه هوا که معمولا بالای قاب درها یا سقف‌ خودروها تعبیه می‌شود، فقط هوایی را که از آن عبور می‌کند تصفیه می‌کند، نه تمامی هوای درون خودرو را.

- البته سیستم‌های یونیزه‌کننده هوا، با ایجاد مولکول‌هایی که بار الکترونیکی دارند، می‌توانند به پاکسازی هوای داخل خودرو کمک کنند.

 این مولکول‌ها به مولکول‌های هوای آلوده می‌چسبند و سپس به سطح فیلتر جذب می‌شوند؛ در نتیجه ذرات آلوده‌کننده موجود در هوا کاهش می‌یابد. سیستم‌های یونیزه‌کننده هوا، طرفداران زیادی دارند، زیرا آنها بدون سر و صدا عمل می‌کنند.

البته این امر معنای دیگری هم دارد، آنها پروانه‌ای ندارند که مولکول‌های یونیزه شده را در تمام اتاق خودرو پخش کند. بنابراین سازندگان خودرو ملزم به قرار دادن سیستم یونیزه کردن هوا در نزدیک‌ترین مکان نسبت به محل ورود هوا به اتاق خودرو هستند. قرار دادن این سیستم در نزدیکی راه ورود هوا به دستگاه هواکش خودرو، به پخش شدن مولکول‌های یونیزه شده در سرتاسر اتاق کمک می‌کند.

این نکته نیز حائز اهمیت است که این تصفیه‌کننده‌ها ممکن است با سیستم گیرنده رادیویی، ردیاب امواج و دیگر تجهیزات الکترونیکی ایجاد تداخل کنند.

برای استفاده بهتر از دستگاه‌های یونیزه کردن هوا، سطوح داخلی آنها را باید به ‌صورت دائم تمیز کنید تا آلودگی‌هایی که به آنها جذب شده‌اند، از بین بروند. ضمن این که وجود یک دستگاه تهویه هوا در قسمت جلوی اتاق خودرو ممکن است کافی نباشد.

سیستم تهویه و گردش هوا عمدتا برای سرنشینان صندلی‌های عقب اتومبیل ضعیف‌تر عمل می‌کنند. این در حالی است که قسمت عقب خودرو محل نشستن کسانی است که بیش از دیگران در برابر آلودگی هوای درون خودرو آسیب‌پذیرند، افرادی مانند کودکان و نوجوانان، سالخوردگان و ناتوانان جسمی. بنابراین اگر از خودروی خود برای جابه‌جا کردن چنین افرادی استفاده می‌کنید، بهتر است سیستم تصفیه هوای دیگری را به قسمت عقب خودروی خود اضافه کنید.

با تمام این ها افراد به آلودگی‌هایی از این قبیل توجهی نمی‌کنند، اما از آنجا که این آلودگی‌ها می‌توانند سلامت ما و عزیزان مان را به راحتی به خطر اندازند، مقامات مسؤول باید استانداردهایی را برای آلودگی هوای درون خودرو تدوین کنند و راهکارهایی به منظور کاهش آلودگی، ارائه دهند.