این چه فرهنگیه ?! این مرد ! جوان ! , انگار یک ادم روانی که اینطور گریه میکنه ! به یاد یک خاطره افتادم که به اصرار دوستم برای بار اول در عمرم در چنین مداحی در مسجد شرکت کردم. عوض گریه و یا حالت عرفانی بخود گرفتن, انقدر ما از کار گریه کردن مردم خندیده بودیم که الکی گریه میکنند ! که اوایل انها فکر میکردند که ما هم گریه میکنیم, ولی وقتی متوجه خنده ماها شدند, باور کنید میخواستند مثل 2 طفل یزید کار دستمان بدهند که خودمان ترسیدیم و رفتیم بیرون ! اولین و اخرین تجربه مسجدی من ! حالا ما بچه بودیم که چنین تجربه ای کردیم, ولی این افراد عاقل و بالغ اینطور گریه میکنند ... ! همه مردم دنیا میخندند و کلوب خنده دارند, ولی در ایران مثل همیشه برعکس, کلوب گریه و عزا !? |