بررسی روزنامه های صبح یکشنبه تهران �" ۱۴ شهریور

بررسی روزنامه های صبح یکشنبه تهران – ۱۴ شهریور

تیترهای اول

"مطالبات رهبر انقلاب از هیات دولت" گزارش اصلی روزنامه خبر است، "دفاع رئیس جمهور از عملکرد دولت در اجرای اصل ۴۴ و واگذاری سهام عدالت" تیتر اول خراسان است، "موانع جدی سر راه سرمایه‌گذاری خارجی" در سیاست روزآمده و آرمان از "پنج پیشنهاد محسن رضائی به احمدی نژاد"نوشته است.

"مناظره غیرمستقیم درباره خصوصی سازی" در صدر اخبار تهران امروز آمده، "چهار مانع جذب سرمایه" تیتر اول دنیای اقتصاد است، جهان صنعت از "افزایش قیمت برق و گاز از اول مهر" خبر داده است و مردم سالاری نوشته "واردات 2/5 برابر صادرات".

"اموال دولتی را به افراد خاص و رایگان واگذار نمی‌کنیم" به نقل از محمود احمدی نژاد عنوان اصلی روزنامه ایران است، حمایت از قول همین مقام نوشته "نیازمند مقاومت ملی در مقابل تهدیدات جدید هستیم" و جام جم همین خبر را با تیتر "برخی به دنبال تحقیر دولت هستند" آورده است.

کیهان گزارش داده "از تروریسم پنهان اسرائیل در خلیج فارس" گزارش داده، رسالت از قول حبیب الله عسگراولادی نوشته "هرگونه طراحی فتنه گران توسط مردم در نطفه خفه می شود" و روزنامه جمهوری اسلامی به نقل از سید حسن نصرالله نوشته "بیش از هر زمانی به قدس نزدیک شده ایم".

گزیده مقالات

مذاکرات سازش خاورمیانه

روزنامه کیهان در سرمقاله خود همچنان با مذاکرات صلح خاورمیانه مخالفت کرده و نوشته اشکال کل فرایند این است که آمریکا نمی خواهد بفهمد سازش با سازشکاران مسئله فلسطین را حل نمی کند، سازش با محور مقاومت هم که می تواند به قضیه فیصله بدهد امکانپذیر نیست چرا که مقاومت چیزی برای سازش نمی بیند و حاضر نیست فراموش کند این سرزمین زمانی اشغال شده است ولو سال ها از آن گذشته باشد. محور همه تلاش ها برای سازش این است که پدیده اشغال فراموش شود و به مسلمین بقبولانند اسراییل واقعیتی است که باید به نحوی با آن کنار آمد.

به نوشته کیهان فلسطینی ها حاضر به فراموش کردن خاطره 1948 نیستند و این را با هیچ فرمولی جز آنکه اسرائیل به همان جایی برگردد که از آن آمده، نمی توان حل کرد.

به تاکید این روزنامه آمریکا می تواند نه یک سال که ده ها سال با امثال ابومازن و مبارک مذاکره کند و نه یک توافق که ده ها توافق با آنها امضا نماید، اما در کوچه پس کوچه های الخلیل و رام الله و پشت دیوارهای محنت زده غزه و البته در سراسر ایران، چشم هایی می درخشد که برای ایستادن در مقابل صهیونیست ها، برای تنها چیزی که ارزش قائل نیستند قول و قرار های روباه ها با دم هایشان است.

قدرت در روسیه

الهه کولایی در تحلیل شرایط سیاسی روسیه در مقاله ای در آرمان نوشته پوتین قدرت را ترک نکرده بود تا به آن بازگردد. در واقع پست قدرتمند نخست وزیری فدراسیون روسیه این امکان را برای او فراهم آورده تا به اداره امور کشور از طریق این پست ادامه دهد. با توجه به این که در اصل چرخش در موقعیت نخبگان و در پست‌های قدرت در همه کشورهای مشابه روسیه اساسا با دشواری‌ها و موانع جدی روبرو بوده است بنابراین انتظاری عجیب و غیر متعارف نخواهد بود که پوتین بتواند دوباره به تصدی پست ریاست جمهوری برگردد.

این کارشناس مسائل روسیه تاکید کرده نظر می‌رسد محدودسازی تصدی پست ریاست جمهوری طی دو دوره برای طالبان این سمت در روسیه از طریق فرصت ایجاد شده بدون اثر شود و این امکان فراهم شود تا بر اساس چارچوب‌ها و موازین قانونی و بر اساس قانون اساسی فدراسیون روسیه در انتخابات سال 2012، پوتین بتواند قدرت برتر را در این کشور دوباره تصدی کند. ضمن این که به هر حال سیاست‌های مدودف هم در طول سال‌های قرار گرفتن پوتین در سمت نخست وزیری، بازگشتی از سیاست‌های شکل گرفته و مستقر شده دوران پوتین به حساب می‌آید.

سرمقاله آرمان نوشته بنابراین با در نظر گرفتن این که در سیاست داخلی و خارجی روسیه طی این دوران نیز تغییرات اساسی شکل نگرفته و آن چه که در طی سال‌های اخیر در دوران تصدی ریاست جمهوری مدودف روی داده به گونه‌ای تداوم سیاست‌های دوران پوتین و برآمده از الزامات ژئوپلیتیکی منابع قدرت در روسیه و تحولات منطقه‌ای و بین المللی بوده است. به این ترتیب بازگشت پوتین پدیده‌ای غیرمنتظره برآورد نمی‌شود و روند حوادث در روسیه این امکان را کاملا محتمل می‌سازد.

گفتگو سازش داخلی

مردم سالاری در سرمقاله خود درباره وحدت در میان بخش های سیاسی کشور نوشته تجربه می گوید و بسیاری معترفند که هیچ یک از دو جریان اصلی کشور قابل حذف از جامعه نیستند. ممکن است بتوان بخشی را برای مدتی از قدرت حذف کرد، اما حذف از جامعه خیال پردازی است. باید هویتها را به رسمیت شناخت و راه اداره بهتر کشور را باز کرد. متاسفانه جماعتی بزرگ از اصولگرایان قدرت طلبی کرده اند و راههای گردش قدرت در جامعه را به نفع خود بسته اند.

به نوشته این مقاله قدرت طلبان جماعت بزرگی از مردم را کنار گذاشته و تلاش دارند بخش دیگر را در برابر آنان قرار دهند.

سرمقاله مردم سالاری تاکید کرده روشن است که چه کسانی به دور خود و کشور دیوار برلین کشیده و مانع مفاهمه و بهره گیری از روشهای مردم سالارانه در اصلاح امورند، اما باید دعوتشان کرد و پیشقدم شد. طرفداران مردم سالاری بر گفت و گو غیرت نمی کنند. این شیوه تمامت خواهان است که از گفت وگو می هراسند.

نگاهی غریب به خصوصی‌سازی

مصطفی سعیدی‌پور در سرمقاله جهان صنعت نوشته خصوصی‌سازی در ایران از جمله مباحثی است که با تاکید مسوولان ارشد نظام مواجه است و هیچ مقامی بر آن شک ندارد اما چگونگی اجرای آن از جمله موضوعاتی است که بیشتر منتقدان بر آن تمرکز دارند.

به نوشته این مقاله بسیاری از کارشناسان واگذاری بخش‌های دولتی به بخش‌های غیر‌دولتی را دچار اشکال می‌دانند چرا‌ که می‌گویند پدیده شبه‌دولتی‌ها فرزند رویکردی است که این روزها دولت از آن دفاع قانونی ‌می‌کند و بخش عمومی نامش می‌نهد. شبه‌دولتی‌ها‌همان‌هایی هستند که به واسطه اعتبار مالی و نزدیکی‌شان به دولت‌ مشمول محبت‌هایی می‌شوند و به واسطه طلبشان از دولت در واگذاری‌ها برنده.

جهان صنعت با این مقدمه یادآوری کرده که رییس‌جمهور در سخنانی بر سیاست‌های اصل 44 قانون اساسی و ورود مردم به بخش اقتصادی تاکید داشت و گفت: روح اصل 44 مردمی کردن اقتصاد است‌اما عده‌ای اصرار دارند این قانون را به سمت اقتصاد سرمایه‌داری پیش ببرند.

یک الزام متروکبودجه ای

یک الزام متروک بودجه ای عنوان مقاله ای از اسدالله عطارزاده در دنیای اقتصاد است که در آن آمده در سال‌های پس از انقلاب همواره الزامی در قانون بودجه وجود داشته است که منابع و مصارف بودجه بایستی برابر باشند، به اصطلاح، کسری بودجه مجاز نیست. به دلیل رعایت این الزام و تحقق درآمد بیشتر یا کمتر از مقدار پیش‌بینی شده در قانون بودجه، مشکلات عدیده‌ای در برنامه‌های مالی دولت رخ می‌دهد که به تشریح آن می‌پردازیم.

نویسنده این مقاله در حالت اول فرض کرده دولت با مازاد درآمد مواجه می‌شود و ترجیح می‌دهد برای دستیابی به اهداف موردنظر آن را هزینه کند. دولت بلافاصله از دستگاه‌ها تقاضای تعریف پروژه می‌نماید، دستگاه‌های اجرایی می‌دانند در صورت تاخیر در ارائه پروژه، اعتبار مورد نظر را سایر دستگاه‌ها جذب خواهند کرد.

سرمقاله دنیای اقتصاد نوشته در حالت دوم که دولت با کسری منابع مواجه می‌شود، بالاجبار تعدادی از پروژه‌ها تامین مالی نمی‌شوند، نیمه‌کاره رها شده و دچار تاخیر می‌شوند. هر دو حالت نه تنها موجب ناکارآیی است، بلکه زمینه‌ساز فساد نیز هست. به همین دلایل، بسیاری از کشورها قانون توازن بودجه را در نوشتن بودجه رعایت می‌کنند؛ اما در میدان عمل رعایت آن بسته به میزان تحقق درآمد است.

معضلات تعطیل زیاد

امین حسین رحیمی در مقاله ای در خبر ابراز عقیده کرده که باید تعطیلات کشور را پالایش کرد چرا که تعطیلات به مناسبتهای مختلف در طول سال فراوان است و واقعا آسیب و ضرری که از لحاظ اقتصادی بر کل کشور از این لحاظ وارد می شود غیر قابل انکار است. متاسفانه تاکنون میزان خسارتی که از این طریق به اقتصاد کشور وارد می شود محاسبه نشده است تا بخواهم به آن استناد کنم.

به نوشته این نماینده مجلس هم اکنون به جز عید نوروز که 14 روز عملا کشور تعطیل است، به دلیل اهمیت واحترامی هم که برای ائمه قائل هستیم تولد یا شهادت آنها هم تعطیل است. از سوی دیگر، با توجه به نیمه تعطیل بودن روزهای پنج شنبه و نیز با توجه به تعطیلی روزهای شنبه و یکشنبه در بسیاری از کشورها، عملاً تعداد روزهایی که بخش های مختلف دولتی و خصوصی در ایران قادر به برقراری ارتباط و تعامل با سایر کشورها هستند، به میزان قابل توجهی کاهش می یابد که در هیچ کجای دنیا اینگونه نیست.

در ادامه مقاله خبر آمده با این حال برخی نمایندگان مجلس و تصمیم سازان کشور بر این اعتقاد هستند که باید تعطیلات عید فطر همچون سایر کشورهای اسلامی تعداد روزهای بیشتری داشته باشد، در حالی که با وجود تعطیلات زیاد در سال، طرح افزایش تعطیلات عید فطر زیاد نمی تواند درست باشد. واقعیت این است که هدفمند نبودن تعطیلات وعدم ساماندهی تعطیلات مشکلات زیادی را برای مردم ایجاد کرده و با توجه به اهمیت موضوع اعضای خانه ملت برای ساماندهی تعطیلات آمادگی کامل دارند.

چند همسری

محمد مشفقی در مقاله ای در آرمان نوشته چند روز قبل در‌روزنامه ماجرای زن 65 ساله‌ای را خواندم که به دادگاه مراجعه نموده و پس از 40 سال زندگی تقاضای طلاق داشت. علت طلاق ازدواج مجدد شوهر 72 ساله با یک دختر جوان و البته ظاهرا با رضایت همسر اول به نظر می‌رسد. خانم مسن به خاطر گذشت یا گمان ‌اینکه شوهرش دچار هوس زودگذر شده و پس از مدتی از خواب غفلت بیدار می‌شود رضایت به عملی داده که‌ اینک پس از تحمل 2 سال رنج و مشاهده هوسرانی شوهر، پس از 40 سال زندگی مشترک، دیگر طاقتش تمام شده و از دادگاه می‌خواهد که او را از‌این برزخ نجات دهد.

به نوشته این مقاله شاید بسیاری به‌این مطلب به چشم یک ماجرای فکاهی نگاه کنند و یا آن‌را به عنوان یک داستان جالب برای دوستان یا همکارانشان نقل نمایند. لیکن چه کسی عمق ‌اندوه آن زن 65 ساله، که سرمایه عمر خویش را با صداقت در‌تمام لحظات شادی و غم به مشارکت با شوهر بی‌وفایش گذاشته و عاقبت چنین نتیجه‌ای به دست ‌آورده درک می‌نماید.

نویسنده مقاله آرمان افزوده در‌پایان ماجرای آن زن خواندم که به دلیل عدم موافقت مرد 72 ساله با طلاق همسر 65 ساله‌اش و نجات وی از شکنجگاهی که او را در‌آن محبوس نموده بود دادگاه از صدور حکم طلاق خودداری کرده و‌ایشان را به صلح و سازش دعوت نموده است ‌اما سازش بر سر چه؟ سازش بر سر نابودی زندگی یک نفر و هوسرانی زندگی دیگری. آیا صلح و سازش برای زن معنایی غیر از پذیرفتن خفت و خواری وقبول کوهی ازصدمات عاطفی برای باقیمانده عمرش دارد.