مانای عزیز درود بر وجودت.بیان حقیقت یک واقعیت تلخ است. اندکی تامل باید تا دچار توهم نشویم و بار خطاهای خود رو گردن این و آن نیاندازیم. 90 درصد ما, زبان و لهجه شیرین و اصیل اقوام رو به سخره می گیریم و اتفاق خاصی هم نمیافته اما وای به روزگار کسی که زبان و فرهنگ ما رو به استهزا بگیره(!) . اگر بیان واقعیت تلخ غیر از این می بود پس چرا از قدیم گفتند " آنچه که برای خود نمی پسندی برای دیگران نیز مپسند,..." و خلاف آن هم صدق می کند.(؟) براستی تا چه اندازه گفتار و رفتار ما با مفهوم "عدالت و برابری" همخوانی دارد؟ دوستان, سیاست کلی "تفرقه بیانداز و حکومت کن" حاکمیت استبداد دینی رو نمی شه نادیده گرفت اما خردگرایی و تعقلِ آحاد جامعه اتحاد و سعۀ صدر رو به ارمغان میآره و مانع اجرای این نوع سیاستهای نامردمی در کشور می شوند. |