khosh bavar دوست محترم و ارزشمند. نظر دیگران در مورد وضع ما چه اهمیتی دارد؟ چرا برای ما این نظرها مهم است؟ مگر خودمان نمیتوانیم ببینیم و انرا بفهمیم؟ دوست عزیز, برادر 20 ساله من از ایران sms داده که کلی سئوال از بنده در مورد زندگی دارد. به ایشان گفتم: چرا با سئوالهایت نمی ایستی تا انها جواب خودشان را پیدا کنند؟ چرا به سمت جواب فرار میکنی؟ جوابی که من بتو بدهم مگر ارزش دارد؟ این جواب؛ جواب تو نیست. و بهمین خاطر؛ تمام عمر در دو دلی تو را نگه میدارد. وانگهی کسی که به شما جواب میدهد میشود اتوریتی؛ مرجع, راهنما, رهبر, و شما تمام بازی را باخته ایی. نه؟ چرا سئوال من باید از شما جواب بگیرد؟ عنایت دارید؟ چرا من با سئوالم نمیایستم تا تمام جوانب انرا ببینم و انرا خودم بفهمم. باور کنید پاسخ هر سئوالی در خود ان سئوال است. ما متاسفانه عجول و نگرانیم. بسرعت پاسخ میخواهیم تا عبور کنیم و با سئوالی دیگر برگردیم. ایستادن با هر سئوال و هر مشکل؛ درک انرا بهمراه دارد و این درک برای همیشه ان سئوال یا ان مشکل را از زندگی ما ریشه کن میکند. انرا خودتان کشف کنید. شاباشید. |