پول بی حد و حساب؛ مشکل فوتبال انگلستان

پول بی حد و حساب؛ مشکل فوتبال انگلستان

فوتبال انگلستان دوران بسیار نگران کننده ای را طی می کند

با آنکه نوزدهمین دوره جام جهانی پایان یافت و از شکست 4 بر 1 تیم ملی فوتبال انگلستان در برابر آلمان بیش از دو هفته است که گذشته، اما بررسی دلایل حضور ضعیف همچنان ادامه دارد.

اگر روزنامه نگاران و مفسران فوتبال و مقامات فدارسیون و تیم ملی انگلستان آنچه را که اکثر مردم به خوبی می دانند بپذیرند این ماجرای بررسی در دلائل شکست تیم خیلی زود حل و فصل خواهد شد. حقیقت این است که انگلیسی ها خوب فوتبال بازی نمی کنند.

قبل از شروع رقابت های نهایی جام جهانی بی بی سی در یک نظرسنجی از مردم پرسید که فکر می کنند تیم ملی انگلستان در جام جهانی آفریقای جنوبی تا چه حد موفقیت خواهد داشت. فقط ده درصد از پاسخ دهندگان جواب دادند که انگلستان به قهرمانی جام جهانی دست خواهد یافت.

طرفداران معمولی تیم ملی انگلستان به خوبی از محدودیت های این تیم و کیفیت فوتبال انگلستان بخصوص در رقابت های مهم بین المللی باخبرند، اما متاسفانه روزنامه نگاران و مفسران ورزشی در این کشور به اندازه فوتبال دوستان معمولی واقع بین و منصف نیستند.

هر روز و هر هفته روزنامه ها و شبکه های تلویزیونی انگستان مدام این تصور را به ذهن مخاطبان می دهند که تیم انگلستان جزو بهترین تیم های جهان و بازیکنانی مثل وین رونی، استیون جرارد و یا فرانک لمپارد جزو بهترین فوتبالیست های جهان هستند و بنابراین تیم انگلستان واقعا می تواند به قهرمانی جهان برسد.

زمانی که همین "تیم بی نظیر و ستاره های بی نظیر تر" با سرافکندگی به کشور باز می گردند و چیزی جز فقط یک پیروزی در برابر اسلوونی و یک شکست فاجعه بار در برابر آلمان در کیسه ندارند مراسم کالبد شکافی شروع می شود.

انگلستان در این دوره ضعیف ترین عملکرد خود در تاریخ جام جهانی را ارائه کرد

ساعتها و روزها، هزاران هزار جمله و مقاله و اظهار نظر در مجادلات و مباحث بیهوده صرف می شود. برخی مدعی می شوند دلیل عملکرد ضعیف تیم انگلستان خستگی بازیکنان در پایان فصل مسابقات باشگاهی بوده، برخی می گویند دلیل آن سیستم نسبتا دفاعی و آرایش 2-4-4 تیم بوده، دیگران استدلال می کنند که دلیل اصلی کم کاری و تلاش نکردن بازیکنان بوده و عده ای دیگر می گویند که بازیکنان انگلستان پیر شده اند.

یک عده دیگر می گویند دلیل بازی بد انگلستان این بود که فابیو کاپلو مربی تیم به بازیکنان اجازه نمی داد که هر روز گلف بازی کرده و یا آبجو بنوشند. و بالاخره دلائل تکراری دیگر مثل اینکه فدراسیون فوتبال انگلستان به حد کافی پول و امکانات برای پرورش فوتبالیست های جوان صرف نمی کند.

تمام این استدلالها بیهوده است. دلیل نتایج ضعف تیم انگلستان در رقابت های جهانی این است که تیم چندان خوبی نیست. بخصوص از نظر تکنیک فردی بازیکنان، و البته دلیل مهم دیگر آن این است که در فوتبال انگلستان پول همه چیز است و حرف آخر را می زند.

هیچ بازیکن انگلیسی را نمی توان یافت (البته شاید به جز پل اسکولز) که مثل آندرس اینیستا و یا ژاوی هرناندز بازیکنان تیم ملی اسپانیا و باشگاه بارسلونا بتوانند پاس کاری کنند. انگلستان در تمام 20 سال گذشته نتوانسته است بازی سازی مثل وسلی اسنایدر، ستاره تیم هلند پرورش دهد. هیچ بازیکن انگلیسی قدرت کنترل بازی را مثل باستین شواینشتایگر ندارد. از زمان پیتر شیلتون انگلستان هیچگاه یک دروازه بان عالی نداشته است.

باشگاه های فوتبال انگلستان دلیلی نمی بینند که استعدادهای جوان را بپرورانند چون با پول آن را از خارج می خرند. اما حتی در مورد خرید بازیکنان خارجی نیز باشگاههای انگلستان درست عمل نمی کنند. این موضوع را می شود با نمونه های مشخص ثابت کرد.

بسیاری دلیل ناکامی تیم انگلستان در این دوره را عملکرد کاپلو می دانند

به اعتقاد من با نگاهی به فوتبال جهان در 12 ماهه گذشته می توان گفت که احتمالا بهترین تیم فوتبال در جهان تیمی خواهد بود مرکب از بازیکنانی مثل : مانوئل مایکون، کارلوس پویول، لوسیو، فیلیپ لام، مسعود اوزیل، باستیان شواینشتایگر، ویسلی اسنایدر ، لیونل مسی، کریستیانو رونالدو و داوید ویا.

این تیم ایده ال نه تنها در برگیرنده یک بازیکن انگلیسی نیست بلکه حتی یک بازیکن خارجی که در لیگ انگلستان بازی کند را شامل نمی شود.

فوتبال انگلستان دوران بسیار نگران کننده ای را طی می کند. جام باشگاهی و لیگ های اسپانیا و آلمان هر روز مهمتر و ارزنده تر می شوند. تیم انگلستان در آستانه بدل شدن به یک شوخی است. نیمی از باشگاههای لیگ برتر انگلستان به شدت مقروض هستند. جامعه فوتبال که قاعدتا مسئول مدیریت عمومی فوتبال کشور است دچار اختلاف و نابسامانی است و کنترل آن تقریبا به دست مدیران باشگاههای لیگ برتر افتاده است.

عجیب این است که در یک چنین شرایطی فابیو کاپلو مربی تیم ملی 10 میلیون دلار در سال حقوق می گیرد، دستمزد بازیکن متوسطی مثل جان تری هفته ای 200 هزار دلار است و سهامداران و مالکان خارجی سرمایه های باشگاههای انگلیسی را می ربایند و به هدر می دهند.

از زمان فروش باشگاه منچستر یونایتد در سال 2005 به خانواده سرمایه دار آمریکایی گلیزر، صاحبان جدید برای بازپرداخت بهره وامی که برای خرید این باشگاه گرفته اند 800 میلیون دلار از دارایی های آن را صرف کرده اند.

این در حالی است است که قبل از فروش این باشگاه به خانواده گلیزر منچستر یونایتد هیچ بدهی نداشت. با این 800 میلیون دلاری که صاحبان جدید صرف بازپرداخت بهره وام خود کرده اند باشگاه منچستر یونایتد می توانست تمام بازیکنانی را که در فهرست تیم ایده آل خود ذکر کردم بخرد.

بازیکنانی از جمله مایکون، پویول، لوسیو، لام ، اوزیل، شواینشتایگر، اسنایدر ، لیونل مسی، داوید ویا و البته کریستیانو رونالدو را هم می توانست پیش خود نگاه دارد.