بیانیه تشکلهای دانشجویی ایرانی خارج از کشور در آستانه ۱۸ تیر
تشکل های دانشجویی خارج کشور از گره خوردن اعتراضات دانشجویی با اعتراضات مخالفان دولت می گویند |
بیش از سی تشکل دانشجویی ایرانیان خارج از کشور، با صدور بیانیه ای مشترک به مناسبت یازدهمین سالگرد واقعه ۱۸ تیر کوی دانشگاه، بر لزوم تداوم مبارزات غیر خشونت آمیز و مدنی مردم ایران تاکید کردند.
تشکل های امضا کننده این بیانیه عملکرد دولت ایران در گسترش فرهنگ تک صدایی در دانشگاه ها، فعال کردن دوباره هسته های گزینش، جلوگیری از تحصیل دانشجویان ستاره دار و اخراج اساتید دگر اندیش را مورد انتقاد قرار داده اند.
در این بیانیه آمده است "حاکمیت ولایی ایران برای رسیدن به جامعه تک صدایی مطلوب خود، تکثر محیط دانشگاهی و تعامل بر اساس منطق را تحمل نمی کند و اعتراض مسالمت جویانه دانشجویان به توقیف یک روزنامه، با یورشی وحشیانه روبرو می شود".
این سی تشکل دانشجویی "کشته شدن فرزندان کشور، تخلیه چشم دانشجوی ممتاز پزشکی بر اثر اصابت گلوله، شکستگی دست و پا و ضرب و شتم ده ها تن از ساکنان کوی دانشگاه تهران را" جنایاتی دانستند که هرگز از خاطره جمعی دانشگاهیان و مردم ایران پاک نخواهد شد.
ساعت ۱۱ شب روز پنج شنبه هفدهم تیرماه ۱۳۷۸، در پی اعتراض دانشجویان به توقیف روزنامه سلام، گروهی از ماموران لباس شخصی به داخل کوی دانشگاه و خوابگاههای دانشجویی حمله کردند و ضمن تخریب اموال دانشجویان، آنان را مورد ضرب و شتم قرار دادند و صدها نفر را بازداشت کردند.
حمله به کوی دانشگاه، به اعتراضات گسترده و چند روزه دانشجویان و گروهی از مردم در تهران وشهرستانها انجامید. در دانشگاه تبریز نیز روز ۲۰ تیر درگیری های گستردهای بین دانشجویان و نیروهای پلیس و لباس شخصی روی داد.
تشکل های دانشجویی خارج از ایران در اعلامیه خود، دولت این کشور را به تلاش برای تضعیف نهاد دانشگاه متهم کرده اند و برخورد پلیسی امنیتی، پیاده کردن طرح هایی هم چون طرح های سهمیه بندی، بومی سازی دانشگاه ها واسلامی کردن علوم انسانی را اقداماتی در جهت این تلاش دانسته اند.
آن ها هم چنین از ایجاد "تشکل های ساختگی دانشجویی" که پی گیر خواسته های طرفداران دولت در دانشگاه ها است، انتقاد کرده اند.
در این بیانیه آمده است: "جنبش دانشجویی جنبشی است که با وجود انواع فشارها و تضییقات، از لغو مجوز و تعلیق و دخالت آشکار در انتخابات تشکل ها گرفته تا دستگیری، شکنجه، حکم های سنگین تعزیری و وثیقه های به دور از تصور و غیرقانوی برای فعالان آن، هم چنان ادامه دارد".
هم اینک بسیاری از فعالان جنبش دانشجویی در زندان های ایران به سر می برند. افرادی هم چون بهاره هدایت، مجید توکلی، احمد زیدآبادی، عبدالله مومنی و داود سلیمانی و تنها زندانی بازمانده از یورش به کوی دانشگاه بهروز جاوید تهرانی از جمله این گروه هستند.
دهمین سالگرد حمله به کوی دانشگاه در سال ۱۳۸۸ هم زمان بود با اعتراضات گسترده مخالفان به نتیجه دهمین انتخابات ریاست جمهوری در ایران.
در جریان این رویدادها، کوی دانشگاه تهران و هم چنین خوابگاه های دانشجویی در اصفهان و شیراز مورد حمله قرار گرفتند؛ حملهای که به گفته یکی از نمایندگان مجلس از یورش سال ۱۳۷۸ هم ابعاد گسترده تری داشت.
|
|
|
|
|