خامنه ای مایل به اخراج کامل رفسنجانی از سیستم سیاسی نیست + فایل صوتی

خامنه ای مایل به اخراج کامل رفسنجانی از سیستم سیاسی نیست

اکبر هاشمى رفسنجانى، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، در تازه‌ترین موضع ‌گیرى خود بار دیگر به انتقاد از شرایط سیاسى در ایران پرداخت و از وضعیت کنونى در ایران به عنوان «آشفته بازار» یاد کرد.

آقاى رفسنجانى در یادداشتى که پایگاه اینترنتى‌اش، آن را به مناسبت انفجار دفتر حزب جمهورى اسلامى در روز هفتم تیر ۱۳۶۰ منتشر کرده، وضعیت سیاسى امروز ایران را مشابه این سال دانسته و به دشمنانى اشاره کرده که لباس عوض کرده‌اند و همچنان مانده‌اند.

رادیو فردا در باره تازه ترین موضع گیری آقای رفسنجانی پیرامون شرایط سیاسی ایران با نیما راشدان، تحلیلگر سیاسى مقیم سوئیس، گفت و گو کرده است.

رادیو فردا: آقای راشدان، چه نکات مهمی در گفتار تازه آقاى هاشمى به چشم می خورد؟

نیما راشدان: آقاى هاشمى در بخش اول مطلبش آمده روایتى را نقل کرده از حادثه هفتم تیر که مناسبت این نامه است. به باور من مخاطب نامه آقاى خامنه اى است. مخصوصاً پاراگراف آخر نامه وقتى که ایشان چندین بار لغت «ما» را به کار مى برد و ضمیر متکلم مع الغیر.

از میان افرادى که آن موقع با آقاى هاشمى بودند، تقریباً تنها بازیگر اساسى، آقاى خامنه اى است که زنده است و هنوز نقش آفرینى سیاسى مى کند. آنجا که (آقای رفسنجانی) مى گوید «دایره دشمن شناسى ما محدود شده و صف دشمنان در بین ما رخنه کرده» و تمام اینها، چه منتقدین جمهورى اسلامى و چه طرفداران جمهورى اسلامى وقتى خاطراتشان را، خصوصاً از دهه ۶۰ ... مى نویسند، خودشان را «خوب مطلق» تصویر مى کنند و دشمنانشان را بد مطلق.

آیا آقاى مهندس بازرگان واقعاً دشمن انقلاب بوده، آیا آقاى بنى صدر دشمن این آقایان بوده، حتى به لحاظ سیاسى. آیا آقاى منتظرى که حذف شدند دهه اول انقلاب که آقاى خمینى زنده بود، دشمن این آقایان بوده. و آیا حذف افراد از زمان آقاى خامنه اى شروع شد، یا اینکه دهه اول حتى بیش از آن دنبال مى شد؟

به هر حال آن بخش مطلب شان که متوجه اوضاع سیاسى امروز هست، به باور من اعتراف به یک حقیقت براى ایشان دردناکى هم هست که ظاهرا دیگر انقلاب به هاشمى و نقش آفرینى هاشمى احتیاج ندارد و زمان این رسیده که ایشان به خاطر اینکه وجودش جایى از قدرت سیاسى را تامین نمى کند، منافعى را در قدرت سیاسى تامین نمى کند، آغاز زمزمه ایشان است ظاهراً براى ترک لااقل نهادهاى انتصابى توسط آقاى خامنه اى...

شما به دشمنان اشاره کردید. آقاى هاشمى در صحبت هاى تازه اش دوباره تاکید کرده که دشمنان از همان زمان هستند، باقى ماندند و فقط رنگ عوض کردند.

فهم این، آن طور که ایشان گفته بسیار سخت است. به خاطر اینکه افرادى که در داستان ۱۸ تیر ایشان به عنوان دشمن تصویر مى کند، منتقدین حزب جمهورى اسلامى و در مقابل جریان آقاى بنى صدر هستند و سازمان مجاهدین خلق. بسیارى از این افراد امروز لااقل در معادلات سیاسى داخل جمهورى اسلامى نقشى ایفا نمى کنند. شاید تعداد معدودى از اینها حتى زنده مانده باشند از آن تحولات. من خودم هم یک مقدار در تعبیر این جمله ایشان مشکل داشتم.

نکته دیگرى که شما اشاره کردید، تنگ کردن عرصه فعالیت آقاى هاشمى است. آقاى هاشمى چند وقت پیش در یک گفت و گو با یک ماهنامه در ایران مشخصاً گفته بود که مایل است کناره گیرى کند، ولى نگران عوارض بد سیاسى آن است. آیا ممکن است این فشارها شرایط را به حدى برساند که آقاى هاشمى به شکل جدى به این موضوع فکر کند؟

تعبیر فشار را به کار نمى برم براى شخص ایشان. من بیشتر گفتم سیستم حکومتى، مدل حکومتى جمهورى اسلامى ایران بعد از یک کاسه شدن کامل قدرت در خرداد ۱۳۸۸ تغییر کرده. وقتى نخست وزیر از این سیستم حکومتى حذف شد، دیگر وجود آقاى میرحسین موسوى به عنوان نخست وزیر هم (لازم نبود).

هاشمى رفسنجانى در طول سى سال گذشته حتى قبل از شروع انقلاب و حتى زمانى که این سیستم سیاسى هنوز مستقر نشده بود، وظیفه ایشان حرکت بین گروه ها و جناح هاى سیاسى مختلف این نظام بوده. هماهنگ کردن این جناح ها و حلقه اتصال این جناح ها بوده با رهبرى که در دهه اول آقاى خمینى بود و بعداً حتى این کار در زمان آقاى خامنه اى دنبال کرده.

عموم افراد، ایشان را به عنوان یک فرد معتدل و میانه رو مى شناسند. در گفتمان فعلى جمهورى اسلامى ایران، اولاً اعتدال و میانه روى عملى مصلحت جویانه و عملى سازشکارانه محسوب مى شود و اصلاً کار بدى است. دوما جناح هاى سیاسى مختلفى وجود ندارند. نه آن نسل اول انقلابیون پیر که هرکدام به نوعى از بین رفته اند، ثانیاً گروه جوانى که آقاى خامنه اى آورده و نهادهاى حکومتى را یک سره در اختیار آنها قرار داده، خصوصاً بعد از این داستان انتخابات اساساً یک گروه و یک جناح اند و شخصیتى مثل آقاى هاشمى دیگر وظیفه سیاسى خاصى را در آن سیستم ایفا نمى کند.

وجود ایشان براى آن سیستم لااقل از لحاظ ساختار سیستماتیک وجود زائدى است. حالا این بر سیستم است که بیاید محاسبه کند چه مقدار هزینه باید پرداخت کند که آقاى هاشمى را از این سیستم اخراج کند.

من خودم بر این باور نیستم که سیستم سیاسى در ایران و ساختار قدرت واقعاً مجدانه، خصوصاً آقاى خامنه اى مایل به اخراج کامل آقاى هاشمى است.