بررسی روزنامه های صبح تهران؛ سه شنبه ۳۱ فروردین

بررسی روزنامه های صبح تهران؛ سه شنبه 31 فروردین

تیترهای اول

"پایه حقوق کارمندان اضافه نمی شود" تیتر اول جهان صنعت است، مردم سالاری از "پرستاران در نگرانی و اضطراب" خبر داده، آفتاب یزد از زبان هاشمی رفسنجانی از مهاجرت نخبگان به عنوان "مساله ای که تبعات آن بر دوش مردم است" یاد کرده و "نگرانی از مهاجرت نخبگان" تیتر یک آرمان است.

جام جم از "ثبت رکوردهای بورس تهران" خبر داده و دنیای اقتصاد نوشته "بورس در ارتفاع چهارده هزار واحدی".

روزنامه جمهوری اسلامی به نقل از هاارتص نوشته "اسرائیل در برزخ گرفتار است"، رسالت به نقل از یک منبع آمریکائی خبر داده که "هشتاد در صد مردم آمریکا به اوباما اعتماد ندارند" و کیهان خبر داده "اعتراف آمریکا به ساماندهی فتنه 88".

"زندگی با لرز" عنوان گزارش اصلی پول درباره زلزله در تهران است، ابتکار "آسیب پذیرترین مناطق تهران در زلزله" را در صدر گزارش های خود آورده و "نامه رسمی لاریجانی به احمدی نژاد در موافقت با شروط دولت برای اجرای هدفمند کردن یارانه ها" گزارش اصلی خراسان است.

گزیده مقالات

همایش هسته ای

آرمان در مقاله ای پیرامون همایش های هسته ای در تهران و واشنگتن با اشاره به انفجار هسته ای هیروشیما نوشته اگرچه آمریکا در شرایطی از سلاح هسته‌ای استفاده کرد که تنها قدرت هسته‌ای جهان محسوب می‌شد و برخی بر این اعتقادند که در شرایط اضطرار از این ابزار بهره گرفت اما از آنجایی که ماهیت نسل کشی داشته است، طبیعی است که در افکار عمومی بین‌المللی برای سال‌های طولانی این موضوع باقی خواهد ماند و این ذهنیت وجود دارد که امکان بهره گیری مجدد آمریکا از این ابزارها در آینده محتمل است.

نویسنده مقاله تاکید کرده بحث کنفرانس خلع سلاح ایران در راستای تکثیر فن آوری هسته‌ای بود در حالی که در کنفرانس امنیت هسته‌ای واشنگتن موضوع اصلی کنترل تسلیحات در سطح جهانی و جلوگیری از ورود بازیگران جدید به باشگاه هسته‌ای بود. این امر بیانگر دو الگوی کاملا متفاوت در قاعده سازی هسته‌ای محسوب می‌شود.

به نظر آرمان اول الگویی که قالب گفتمانی آن مربوط به قدرت‌های بزرگ جهانی است و آمریکا محوریت آن را دارد و دوم الگویی که قالب گفتمانی آن مربوط به فرایندی است که ایران در چارچوب نهضت هسته‌ای صلح آمیز آن را سازماندهی می‌کند. بر این اساس این دو نگاه با یکدیگر تضادهای بنیادین دارند، تضادهایی که هر یک قاعده و قالب گفتمانی دیگری را به چالش می‌کشد.

سهم ایران از بحر خزر

علی ودایع در سرمقاله مردم سالاری با این اشاره که در چند سال گذشته فعل و انفعالاتی در دریای خزر و دیپلماسی کشورهای حاشیه آن روی داده که با منافع ملی ایران همخوانی ندارد پرسیده حق و سهم ایرانیان از بزرگترین دریاچه دنیا چقدر است؟ پیگیری های دستگاه دیپلماسی ایران به کجا رسیده است؟ زمانی سخن از سهم 50 درصدی ایران در دریای خزر بود، امروز چیست.

به نوشته این مقاله شرکت های نفتی و گاز عمدتا روسی با استفاده از موقعیت خود دریای خزر را به میدانی برای اکتشاف و استخراج نفت در آذربایجان و ترکمنستان تبدیل کردند. این فعالیت ها، بدون توجه به سهم ایران از دریای خزر این منطقه را به سمت نظامی شدن و تیره شده روابط با یکدیگر سوق خواهد داد. کرملین و هم پیمانانش در نهان قصد دارند با فعالیت وسیع اکتشافی در دریای خزر و حتی کنار گذاشتن ایران از معادلات دریای خزر تهران را وادار به پذیرش خواست 4 کشور سابق شوروی کنند.

مردم سالاری نوشته دستگاه دیپلماسی ایران باید با توجه به عهدنامه های پیشین ایران و روسیه که حق ایران را پایمال می کرد از تکرار تاریخ و تحمیل خواسته کرملین به تهران جلوگیری کند چرا که به نظر می رسد توافقاتی در نهان در جریان است که در نهایت به سود منافع ملی ایران نخواهد بود.

جمعیت و نارضایتی عمومی

جواد لاریجانی در سرمقاله رسالت با اشاره به گفته های محمود احمدی نژاد در مخالفت با کنترل جمعیت پرسیده آیا افراد در زندگی خود مجاز هستند که در مورد تعداد فرزندان خود برنامه ریزی کنند؟ سوال دوم اینکه آیا در حکومت اسلامی، حاکم می تواند برای نرخ رشد جمعیت برنامه ریزی نموده و مردم را تشویق و حتی ملزم به رعایت آن برنامه نماید؟ و سوم اینکه برای شرایط امروز ایران از لحاظ کارشناسی چه نرخ رشدی باید توصیه شود؟

نویسنده تاکید کرده فرض کنید جمعیت ایران در طی ده سال یا کمتر به یکصد و پنجاه میلیون برسد. مسلم است که این مملکت طاقت پانصد میلیون جمعیت را ندارد. پس باید کاری کرد که انفجار جمعیت اتفاق نیفتد. به عبارت دیگر “نرخ” رشد جمیعت باید خود متغیر باشد و به تدریج شتاب خود را روی سطحی - حال یکصد و پنجاه یا کمتر و بیشتر- “صفر” نماید.

نگرانی دیگر سرمقاله رسالت این است که نارضایتی های صنفی و عمومی و درآمدی که در اثر برنامه های دولت پدید آمده زمینه را برای منقدان که وی آن ها را فتنه نامیده فراهم آورده باشد.

آسمان خراش وعده‌ها!

جهان صنعت در سرمقاله خود نوشته دستور رییس دولت دهم به وزیر بهداشت مبنی بر استخدام 23 هزار پرستار، خشتی دیگر بر برج وعده‌های دولت نهاد تا این خشت در کنار موافقت با استخدام 60 هزار معلم در وزارت آموزش‌وپرورش دو وعده بزرگ در ماه اول سال نام بگیرد. وعده‌های مناسبتی احمدی نژاد در کنار قول یک میلیون تومان برای نوزادان متولد سال 89 به بعد این تصور را القا می‌کند که دولت به منبع لایزال اعتبارات دسترسی پیدا کرده است.

به نوشته این روزنامه اگر نام گوینده سخنان را پنهان کنیم تصور مخاطب از گوینده، رییس دولتی ثروتمند است که نمی‌داند باید با این همه پول چه کار کند بنابراین در هر مناسبت و هر جمعی وعده استخدامی تازه می‌دهد و مدعی واریز پول به حساب شهروندانش هم می‌شود.

در پایان سرمقاله جهان صنعت آمده این سوال مطرح می‌شود که وقتی دولت برای اجرای هدفمندی یارانه‌ها که تمامی مراحل قانونی را طی کرده است، هزار و یک بهانه می‌آورد، درآمد بیشتر می‌خواهد و سخن از کسری بودجه سر می‌دهد، چگونه از پس این همه تعهد جدید برمی‌آید؟

انکار خطر

آفرینش در سرمقاله خود با اشاره به اهمیت صنایع هوائی تاکید کرده که ایران در این صنعت یکی از کشورهای با استانداردهای پایین است مطابق برنامه چهارم توسعه کشور، قرار بود که سن ناوگان هوایی کشور از 21 سال به 15 سال کاهش یابد اما با وجود از رده خارج کردن شماری از هواپیماها فقط به 19 سال رسیده است.

به نوشته این روزنامه سقوط هواپیمای توپولوف حامل رئیس جمهور لهستان باعث شد تا بار دیگر کارشناسان جهانی بر مشکلات عدیده هواپیماهای شرقی انگشت گذارند. بلغارستان هم نیز توپولوف ها را از مسیر هوایی خود خارج کرد و یاتا نیز اعلام کرد که از سوار شدن بر هر نوع هواپیمای روسی دوری کنید.

مقاله آفرینش بعد از تاکید بر آمار سوانح هواپیماهای شرقی و مقایسه آن با هواپیماهای غربی نوشته در همین حال برخی از مسئولان کشور از یکسان بودن ایمنی هواپیماهای شرقی و غربی خبر داده اند، امری که باعث شگفتی بسیار است.

مسکن

دنیای اقتصاد در سرمقاله خود به وضعیت مسکن پرداخته و نوشته بازار مسکن همانند بازار هر کالای دیگر علاوه بر سمت عرضه که مهم است، باید به سمت و طرف تقاضا نیز توجه کند که شاید به دلایل پرشمار، این حوزه از سمت عرضه نیز مهم‌تر است. در این باره چند نکته واجد اهمیت وجود دارد که اگر نادیده گرفته شود، احتمال اینکه بخشی از سرمایه‌های ملی با هدر روی مواجه شوند را افزایش می‌دهد.

به نظر صادق جنان صفت چون 50 درصد جمعیت کشور در 25 شهر بزرگ ساکن شده‌اند و مثلا نرخ اجاره‌نشینی در تهران به 30 درصد رسیده است. تولید و عرضه مسکن بدون توجه به تقاضا در شهرهای با جمعیت زیر 25 هزار نفر که امکانات بسیار پراهمیت به ویژه امکان ایجاد اشتغال در آنها پایین است و در غیاب وسایل حمل‌ونقل عمومی و کارساز و امکانات آموزشی، تفریحی ناکافی و مهم‌تر از آن فقدان تقاضا برای خرید مسکن، همان ریسک هدر دادن سرمایه‌ها است.

سرمقاله دنیای اقتصاد در پایان نوشته کاش آرزوی همه کسانی که منتظرند قیمت مسکن با سطح قدرت متقاضیان سازگاری پیدا کند، لباس عمل بپوشد و آرزوی خانه‌دار شدن محقق شود. کاش بانک مرکزی و مرکز آمار ایران آمارهای عرضه، تقاضا، قیمت، سرمایه‌گذاری و صدور حواله‌های ساخت را زودتر ارائه می‌کرد تا بحث در این حوزه با دشواری کمتری مواجه می‌شد و شفافیت‌ها بیشتر می‌گردید.

تحریم و محدودیت

نرسی قربان در سرمقاله پول نوشته بحث تحریم صنایع نفتی ایران یا به عبارت بهتر، ایجاد محدودیت برای معاملات - به خصوص در حوزه صنعت نفت- با ایران تنها ایجاد محدودیت است نه تحریم به معنای واقعی، چرا که تحریم یعنی معامله نکردن و محدودیت‌های فراگیر در معاملات با ایران نیازمند تصویب قطعنامه سازمان ملل است.

این کارشناس مسائل انرژی تاکید کرده حتی اگر بحث محدودیت فروش فناوری یا کالا به خصوص بنزین مطرح باشد، بیشتر شامل شرکت‌ها و موسساتی می شود که فعالیت‌های گسترده‌تری دارند یا از بانک‌های آمریکایی تسهیلات گرفته‌اند ولی باید به پیامد‌های روانی این محدودیت توجه داشت.

نویسنده سرمقاله پول تاکید کرده گران شدن چند قلم جنس یا کرایه خودرو در حدی نیست که بحران تلقی شود اما جو روانی جامعه باید پذیرای مسایل مختلف از جمله این گرانی‌ها و همزمانی آن با هدفمند شدن یارانه‌ها باشد در غیر این صورت ممکن است شرایط به نقطه دشواری برسد.