بهار در تیتر اصلی خود نوشته "احمدی نژاد: پنج میلیون نفر از تهران بروند"، ابتکار با تیتر "برنامه ویژه انتقال جمعیت پایتخت" همین خبر را آورده و جام جم هم نوشته "پنج میلیون نفر باید از تهران بروند".
آرمان از قول هاشمی رفسنجانی در تیتر اول خود نوشته "در صورت ضرورت به نمازجمعه میآیم".
"تهدید هسته ای آمریکا علیه ایران قابل گذشت نیست" به نقل از رهبر جمهوری اسلامی عنوان اصلی کیهان است، "دنیا نباید از سخنان تهدید آمیز رییس جمهور آمریکا بگذرد" تیتر روزنامه جمهوری اسلامی، خراسان از همین منبع نوشته "تهدید رئیس جمهور آمریکا به استفاده از سلاح اتمی علیه ایران رسوا کننده و به ضرر آن هاست"، رسالت نوشته "تهدید اتمی ایران بیانگر شرارت آمریکاست" و تهران امروز با تیتر "آمریکا شریر و غیرقابل اعتماد است" همین گفته را منعکس کرده است.
"دو پیشنهاد جدید برای یارانهها" گزارش اصلی دنیای اقتصاد است، "احتمال سوال از رئیس جمهور به دلیل توقف قانون هدفمند کردن یارانه ها" تیتر مردم سالاری است، جهان صنعت از قول رییس کمیسیون مجلس نوشته "بهمنی مستنداتش را ارائه دهد" و پول از "مناظره معاون و اقتصاددان" خبر داده است.
دکترعلیخرم در مقاله ای در آرمان نوشته دو کنفرانس امنیت هستهای در واشنگتن و خلع سلاح هستهای در ایران قابل مقایسه با یکدیگر نیستند و جایگاه هر کدام متفاوت است. پیش از آمریکا، روسیه اجلاسی مشابه را در اسفند ماه سال گذشته برگزار کرد، آمریکا، روسیه و انگلیس خود را امین معاهده ان پی تی میدانند و در نتیجه از زاویه وظایف خود به مباحثی چون امنیت هستهای، سلاح هستهای و خلع سلاح هستهای میپردازند.
به نوشته این دیپلمات با سابقه ایران قصد دارد حساسیت خود را نسبت به نابودی کامل تسلیحات هستهای و ایجاد مناطق عاری از سلاح هستهای نشان دهد و کنفرانس خلع سلاح تهران نیز همین هدف را دنبال میکند. تهران در عین حال تلاش دارد. علیرغم تلاشهای غرب برای نشان دادن انحراف برنامه هستهای ایران به سوی تسلیحاتی شدن، با برگزاری اجلاسهایی در زمینه خلع سلاح و زمینه سازی برای اوجگیری همکاری کشورها در این زمینه مخالفت خود را با تسلیحاتی شدن برنامه هستهای کشور نشان دهد.
در مقاله آرمان آمده بررسی وضعیت هستهای ایران در زمره مباحث کنفرانس امنیت هستهای در واشنگتن نخواهد بود اما این کنفرانس میتواند در یکدست سازی استدلال جهانی پیرامون زیانهای اشاعه سلاحهای هستهای و ابراز حساسیت جامعه جهانی در برابر کشورهای مظنون به تلاش برای دست یابی به سلاح هستهای نقش مهمی داشته باشد.
جهان صنعت در سرمقاله خود نوشته سالهاست که شاهد مخالفت دولتمردان آمریکایی با ایران هستیم و این سوال برایمان مطرح است که چرا واشنگتن در عصر ارتباطات با انواع سلاحها به ایران میتازد و کمکم در گامهای تازهتر، تهدیدهای تازهای بر جنگ افروزی اتمی علیه ایران دارد اما هیچ مرجع و محکمهای از مظلومیت ایران در این بخش دفاع نمیکند.
به نوشته این روزنامه باید ریشه دشمنیها را بهتر شناخت و بهتر دریافت که غرب به دنیایی غیر از دنیای وابسته به خود میدان نمیدهد و به هر طریقی راه آن را خواهد بست. در این صورت باید گفت اگر غرب بهانه انرژی اتمی ایران را هم نداشت به مستمسک دیگری میآویخت تا ما را به زانو درآورد. چه فرقی دارد روزی با تحریم و روزی دیگر تهدید و حتی حمله نظامی!
سرمقاله جهان صنعت نتیجه گرفته حساسیت عملکرد جمهوری اسلامی در این شرایط حساس بیش از گذشته شده و سخنرانی صرف دیگر راهکار خوبی در این بحران فانتزی (از نوع آمریکایی) نیست. باید دیپلماسی فعال ایران در خنثیسازی توطئه آمریکا را جدیتر بگیریم و سیاق استقلال را با مخالفت صرف اشتباه نگیریم. نیک میدانیم که ایرانی میتواند اما بدانیم که این استراتژی است که توانستن را به یک پیروزی تبدیل میکند.
مدیر روزنامه کیهان در سرمقاله این روزنامه به شدت به رییس جمهور آمریکا تاخته و با عنوان هائی تند و زننده از وی یاد کرده و به یاد خوانندگان آورده که روزنامه تحت مدیریت وی زمانی با بهره گیری از آموزه های امام و خلف حاضر او درباره ماهیت آمریکا با تیتر «آن باز در لباس کبوتر آمد!» به استقبال ریاست جمهوری او رفت.
سرمقاله کیهان با این تاکید که دیروز وقتی با تهدید اتمی آمریکا آنچه را که آقا در خشت خام دیده بودند، همه جهانیان در آینه شفاف مشاهده کردند نوشته اظهارات اخیر اوباما قبل از آن که قلدرمآبانه باشد، نشان دهنده وحشت از اقتدار جمهوری اسلامی است.
حسین شریعتمداری در این مقاله نوشته هرچند ایران اسلامی درپی تولید و بهره گیری از سلاح هسته ای نیست ولی استفاده از سلاح اتمی در دنیای امروز نمی تواند یکجانبه باشد و از کجا معلوم که آمریکا در خاک خود با حملات تلافی جویانه مشابهی روبرو نشود؟ سلاح هسته ای که فقط در اختیار آمریکا نیست. هم اکنون صدها موشک با کلاهک های ویران کننده هسته ای به سوی آمریکا نشانه رفته است.
روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله خود به نقل از یکی از مشاوران رئیس جمهور نوشته هیچکس حق ندارد حیثیت افراد خصوصا کسانی که مسئولیت رسمی دارند را اینگونه بی پروا خدشه دار کند. و اضافه کرده به اصل این سخن کمترین ایرادی وارد نیست هرچند از گوینده آن می توان پرسید شما در طول 5 سال گذشته یعنی از آغاز تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری نهم تا امروز که بسیاری از مقامات رسمی دولتی از صدر تا ذیل و قلم های مسموم و زبان های بی پروای آنان و حامیان آنان اتهامات سنگینی به بزرگترین شخصیت های رسمی و انقلابی و روحانی و غیرروحانی این نظام وارد کردند و می کنند چرا سکوت کردید.
به نوشته این روزنامه اگر در سال های گذشته قوه قضائیه به وظیفه خود در برخورد با اتهام زنندگان و آلوده کنندگان فضای سیاسی کشور برخورد قانونی می کرد اکنون با چنین مشکلاتی در جامعه مواجه نبودیم . دستگاه قضائی ما خوشبختانه از قضات شریف متدین و متعهد فراوانی برخوردار است که اگر امکان فعالیت مستقل و قضاوت عادلانه را داشته باشند می توانند به وظایف ذاتی و تعریف شده قوه قضائیه عمل کنند و کشور را از مشکلات زیادی که در اثر بی توجهی به قانون و اخلاق پدید آمده نجات دهند.
روزنامه جمهوری اسلامی تاکید کرده فراهم ساختن زمینه های چنین فعالیتی از وظایف رئیس قوه قضائیه است اقدامی که مستقیما با امنیت اخلاقی و اجتماعی جامعه سروکار دارد و زمینه ساز امنیت سیاسی و جلوگیری از خودکامگی ها استبداد و مفاسد اقتصادی و انحرافات فرهنگی نیز می شود.
بهار نوشته اختلافات مجلس و دولت، حکایت امروز و دیروز نیست. شاید زمانی که مجلس هشتم با طیف اکثریت اصولگرا صندلی های بهارستان را از آن خود کرد، بسیاری گمان می کردند با همراهی همه جانبه آنان، مجلس و دولتی یکدست به وجود آید که این امر می توانست به ضرر همگان باشد. اما با گذشت اندک زمانی آرام آرام نشانه هایی مبنی بر ناهماهنگی در روابط این دو قوه اجرایی و قانونگذاری آشکار شد.
به نوشته این مقاله برخلاف تصور بسیاری که گمان می کردند بیشترین برخوردها میان دولت و طیف اقلیت مجلس صورت خواهد گرفت اما بخش اصلی اعتراضات به سیاست های کلان اقتصادی، فرهنگی و سیاسی دولت از سوی چهره های شاخص اصولگرایان در مجلس مطرح و با جدیتی آشکار پیگیری شده است.
بهار معتقدست در این جنجال ها که بی شک قسمت عمده زیان آن نصیب ملت خواهد شد، به مثابه خانواده ای که خواهر و برادر آن روبه روی هم ایستاده اند، شکاف جدی میان طیف موسوم به اصولگرایان بیش از بقیه آثار آن مورد توجه قرار می گیرد.
داریوش قنبری در بهار نوشته کمیته مشترک دولت و مجلس با هدف یافتن راهکارهایی برای حل اختلاف نظر دو قوه مقننه و مجریه درباره قانون هدفمند کردن یارانه ها تشکیل شده است اماجایگاه قانونی این کمیته هنوز برای نمایندگان محل تردید و شبهه برانگیز است و باید پرسید هدف از تشکیل این کمیته چیست؟
به نظر این نماینده اقلیت مجلس تشکیل جلسه در ارتباط با اجرای قانون و رایزنی مجلس با نمایندگان دولت برای مکلف کردن آنان به اجرای قانون در واقع زیر سوال بردن مجلس و تنزل جایگاه آن محسوب می شود.
در پایان مقاله بهار آمده دولت در این جلسه حتی حاضر نشده به پیشنهاد مجلسی ها در خصوص درآمد 20 هزار میلیارد تومان در مدت زمان 9 ماه به جای 12 ماه پاسخ مثبت بدهد و بر این عقیده است که باید لایحه یا طرحی جدید با محتوای 35 هزار میلیارد تومان به مجلس ارسال کند و نمایندگان نیز به آن رای مثبت بدهند که این در واقع مخدوش سازی جایگاه مجلس است.
محمد صادق جنان صفت در سرمقاله دنیای اقتصاد با اشاره به سرسختی و پایداری دولت و نهاد ریاست جمهوری بر مواضع خود درباره هدفمند کردن یارانهها که از 18 ماه پیش و در مراحل گوناگون آشکار شده نوشته تداوم این مجادله نشان میدهد که آزادسازی قیمت کالاها که برخی گمان میکردند کار آسانی است و به راحتی آب خوردن انجام خواهد شد، چندان هم ساده نبوده و نیست.
به نوشته این اقتصاددان بلاتکلیفی میلیونها شهروند ایرانی که اکنون تا اندازهای آثار تورمی منبعث از فضای روانی یا تغییرات واقعی در قیمت کالاها و خدمات را احساس میکنند، به فرسودگی بیشتر آنها منجر خواهد شد.
در انتهای مقاله دنیای اقتصاد آمده دهها هزار بنگاه صنعتی، خدماتی، بازرگانی، حملونقل و کشاورزی نیز بدون قدرت تصمیمگیری تازه درباره آینده بنگاه خود به دلیل ابهام در اجرا و چگونه اجرا شدن این قانون، هر روز نگرانی بیشتری را احساس میکنند.
مهرداد خدیر با عنوان صنعت یا طفیلی صنعت؟ در سرمقاله پول نوشته بخش صنعت در ایران در کنار انبوهی از مشکلات و کاستیهای متعدد، بارکش فوتبال باشگاهی هم شده است. بازی- ورزشی که در دنیای امروز منبع درآمد سرشار برای «بنگاهها»یی است که «باشگاه»خوانده میشوند در ایران نه که خود صنعت به حساب نمیآید که عملا طفیلی بخش صنعت شده است.
به نوشته این روزنامه نقل میکنند خریدار سهام شرکت فولاد خوزستان که قرار بود بزرگترین خصوصیسازی ایران را رقم زند و خریدار سهام 1364میلیارد تومانی باشد هنگام بررسی حساب و کتاب این شرکت با هزینههای کلان باشگاه فوتبال این شرکت مواجه شد و همانجا گفت که اینگونه هزینهها از جانب او پذیرفتنی نیست. چه، اگر به فوتبال و باشگاهداری علاقه داشت یک باشگاه فوتبال را میخرید، نه یک کارخانه را و نمیخواهد «آبرامویچ» ایران باشد و دوست دارد رشته مورد علاقه خود- فولاد- را توسعه دهد.
سرمقاله پول اضافه کرده گفته میشود یکی از دلایل انصراف او همین بود که دریافت، شرکت فولاد خوزستان تعهداتی دارد که هیچ ارتباطی با مقوله تولید و صنعت ندارد و یکی هم بحث فوتبال بود.باشگاههای فوتبال در تمام دنیا سودآورند الا ایران که به بخش صنعت آویزان است و از آن ارتزاق میکند.
|