در کشور ما تفاوتی نیست بین آدمهایی که برای جامعه و انسانها اندیشه می کنند (حتی اگر فکرشان به زعم ما درست نباشد)با افرادی که در زندگیشان هیچ اندیشه و تفکری نسبت به سایر همنوعان یا جهانی که در آن زندگی می کنند نیست و عمرشان را یا به بازی و لهو و لعب می گذرانند یا دست در جیب و حیثیّت دیگران دارند،نتیجه همان شده که شاهدش هستیم.جامعه ای که جوان فوتبالیستش هزار برابر بیشتر از استاد تمام دانشگاه و محقق ارشد هسته ای و صنعتگر و برزگر ،درآمد داشته باشد،واضح است که پیام غلطی به جوانان و نسل های آینده سازش می دهد.این پیام این است:لطفاً بروید هر کاری که دلتان می خواهد بکنید،امّا دست و قلم و زبانتان برای جامعه و کشورتان در غلاف باشد. |
من که راضی نیستم پولی که حق من و خانواده ام هست به این ها داده شود.