کشتن انسان را کجا باور کنم...صحبت از پژمردن یک برگ نیست....وای جنگل را بیابان میکنند...دست خون آلود را در پیش چشم خلق پنهان میکنند..هیچ حیوانی به حیوانی نمی دارد روا.....آنچه این نامردان با جان انسان میکنند....صحبت از پژمردن یک برگ نیست.....فرض کن مرگ قناری در قفس هم مرگ نیست. فرض کن یک شاخه گل هم در جهان هرگز نرست...فرض کن جنگل بیابان بود از روز نخست.....در کویری سوت و کور....در میان مردمی با این مصیبت ها صبور. صحبت از مرگ محبت مرگ عشق...گفتگو از مرگ انسانیت است...... |