۱۵ میلیارد دلار پول ایرانی ها در جیب اعراب اماراتی و بانکداران خارجی

15 میلیارد دلار پول ایرانی ها در جیب اعراب اماراتی و بانکداران خارجی

عصرایران - در حالی که برخی اصرار دارند تحریم ها علیه ایران هیچ تأثیری نداشته است ، بررسی تنها دو مورد خاص نشان می دهد که فقط در همین دو مورد ، بین 12 تا 15 میلیارد دلار از ثروت ملی ، از رهگذر تحریم ها ، به جیب اعراب اماراتی و بانکداران خارجی سرازیر می شود.

به گزارش عصرایران ، مورد اول به ماجرای LC مربوط است ؛ آن طور که رئیس کمیسیون صادرات و واردات اتاق بازرگانی گفته ، به دلیل تحریم ها ، بازرگانان ایرانی مجبور شده اند به میزان 5 تا 10 درصد بیش از حد متعارف برای گشایش اعتبارات اسنادی یا LC هزینه کنند  و بدین ترتیب ، سال گذشته ، بازرگانان ایرانی ناگزیر 3 تا 6 میلیارد دلار بیشتر از معمول هزینه کرده اند .

بدیهی است که این رقم نجومی ، اولاً از مجموع ثروت ملی کاسته و به حساب بانکداران خارجی واریز می شود و این روند البته همچنان ادامه دارد ، ثانیاً پولی که در این میان از جیب تاجران ایرانی خارج می شود ، بین کالاهای وارداتی سرشکن شده ، در نهایت به بالا رفتن غیرمعقول قیمت ها در کشور منجر می شود.

اما مورد دوم به مراودات مالی ایران و امارات متحده عربی مربوط می شود. طبق آمارهای منتشره ، رقم کسری تجاری ایران با امارات بیش از 9 میلیارد دلار  در سال است.

به عبارت دیگر ، مراودات مالی دو کشور 9 میلیارد دلار به سود امارات است و این در حالی است که این کشور کوچک عربی ، تولیدات یا خدمات خاصی که به ایران صادر نماید ، ندارد . با این حال ، بدون این که حتی به اندازه یک سوزن ، کالا یا خدمات از این کشور به ایران بیاید ، 9 میلیارد دلار از پول ایرانی ها ، مفت و مسلم ، به جیب اعراب اماراتی می رود.

علت این وضعیت نیز آن است که به دلیل شرایط کنونی ، هم بخش مهمی از واردات و هم بخش عمده ای از صادرات کشورمان ، با واسطه گری امارات انجام می شود و بدین ترتیب 9 میلیارد دلاری که می تواند صرف آبادانی ایران و فقر زدایی در کشور و مسائلی مانند رایگان شدن صددرصدی همه خدمات درمانی در ایران شود ، به راحتی نصیب اماراتی ها می شود!

همان طور که ملاحظه می شود ، فقط در همین دو قلم ، سالانه بین 12 تا 15 میلیارد دلار - که معادل بودجه سالانه برخی کشورهاست - از جیب ملت ایران خارج می شود و به کیسه دیگران می رود.

حال کاری با ریشه و علل تحریم ها نداریم ، اما دستکم می توان با مردم صادقانه تر سخن گفت و ضمن تشریح واقعیت ها ، از شعار گرایی صرف در سخن گفتن با مردمی که اکنون قدرت تحلیل بالایی دارند ، اجتناب ورزید.