فوت خبرنگار ایرانی بعد از سه ماه کما

فوت خبرنگار ایرانی بعد از سه ماه کما

مهین گرجی خبرنگار ایرانی رادیو فردا که در جریان یک حادثه رانندگی سه ماه پیش به اغما رفته بود روز شنبه درگذشت.

خانم گرجی هفتم مهرماه گذشته در هنگام بازگشت از برلین به پراگ همراه با دو همکار دیگر خود دچار سانحه رانندگی شد.

امیر زمانی فر و رزا حسن زاده آژیری دو خبرنگار دیگر رادیو فردا در این تصادف جان دادند اما خانم گرجی به اغما رفت و به بیمارستان منتقل شد.

مهین گرجی در ایران خبرنگار ابرار ورزشی بود و پس از پیوستن به رادیو فردا در سال 1385 موضوعات سیاسی و اجتماعی را نیز پوشش می داد.

مهین گرجی؛ روزنامه نگاری که فضاهای تازه باز کرد

در گذشت مهین گرجی، تنها پایان یکی از بهترین و با سابقه ترین روزنامه نگاران ورزشی ایران نبود.

مهین گرجی، اولین روزنامه نگاری بود که ورزش زنان را گزارش کرد، خودش والیبال بازی می کرد و می گفت همیشه دنبال خبر بازیهاش در روزنامه ها می گشته، برای همین، مهین که لیسانس ادبیات فارسی داشت در اوایل دهه هفتاد به هفته نامه ابرار ورزشی رفت و شروع کرد به نوشتن برای ورزش زنان. بعدها البته دیگر فقط درباره زنان نمی نوشت ، بعدتر دیگر حتی ورزش نمی نوشت. اما ورود او به عرصه هایی که پای زنی قبلا به آنجا نرسیده بود، فضا را باز کرد، تلطیف کرد و حضور زنان را عادی کرد.

گرچه حضور مهین گرجی در روزنامه های ورزشی ایران در دوره ای که بودن زنان در مطبوعات ، چندان معمول نبود، نه برای خودش راحت بود نه برای مردانی که در فضای مطبوعات ورزشی عادت کرده بودند به راحتی هایشان. دوستی می گفت، سابقا فضای مطبوعات ورزشی ، مثل فضای استادیوم بود. با همان شوخی ها و همان شیوه گفتار که دلیلی است برای تند روان در ایران که بگویند، استادیوم جای زنان نیست.

مهین گرجی که آمد، کارسخت روزنامه نگاری برایش از بقیه هم سخت تر بود... خودش چند سال پیش به جنی والمسلی خبرنگار بی بی سی گفته بود، که برای این کار، مورد توهین ، آزار واذیت و حتی تهدید از طرف تندرویانی قرار گرفته بود که فکر می کردند جای یک زن در فضاهای ورزشی نیست. وقتی برای اولین بار بعد از انقلاب اسلامی درایران، نخستین زنی شد که به استادیوم رفت، حتی بعضی ها به طرفش چیزهایی پرت کردند، اما مهین بزرگتر از اینها بود که واکنشی نشان دهد، خودش می گفت:" باور دارم گاهی سکوت از تودهنی دردش خیلی بیشتر است... ساکت می مانم."

بعد ها وقتی مهین، درباره میاهام ستاره فوتبال زنان امریکایی ، فقط از روی تصاویر ماهواره ای و اینترنت نوشت، آنچه که یک روزنامه نگار زن ایرانی در روزنامه ای ورزشی درایران درباره ستاره آمریکایی نوشته بود، سروصدای زیادی در دنیا به راه انداخت.

مهین گرجی یکی از پیشروان باز کردن فضای مطبوعات بود. او و چند نفری از هم نسلانش اولین کسانی بودند که گفتند دختران هم می توانند به هرجایی که مردان برای تهیه خبر می روند، سر بکشند. همین شد که حالا بودن بسیاری از روزنامه نگاران مطرح در هرحوزه ای حتی ورزش زنان و دختران هستند، گرچه باورش این روزها سخت باشد اما روزی بود که دختری در روزنامه ها نبود.

مهین با بزرگترهای مطبوعات ورزشی کار کرده بود، آنهایی که هر کسی را از در راه نمی دادند، با آنهایی که به سادگی نمی شد نزدیکشان شد و با هر کسی کار نمی کردند، اما همه شان مهین را قبول داشتند.

بعدتر برای کوچکترها خودش بزرگتر شد. دست خیلی ها را گرفت به خیلی ها پر وبال داد. داستان رفتنش به حوزه های دیگر هم برای یکی از همین بچه ها بود. وقتی روزنامه ها دسته جمعی تعطیل شدند و جای زیادی برای کار نمانده بود، یکی از همین بچه ها را با خودش به روزنامه ایران برد، سردبیر گفته بود در بخش ورزشی جا نداریم، او باید برود، مهین پذیرفته بود خودش در بخش دیگری کار کند. به همین سادگی ، کاری را که برایش زندگی می کرد را به دیگری سپرد و رفت به حوزه های دیگر، مثل اجتماعی و بعدها با اینکه می گفت از سیاست متنفر است، حوزه سیاسی و بالاخره، از رادیو فردا سردرآورد به همان ماجرایی که بقیه ما آواره شدیم.

مهین گرجی ، داستان ماست، داستان دخترانی که می خواستیم باشیم.

فرناز قاضی زاده