صد روز پس از تحلیف: التهاب و اعتراض های خیابانی

صد روز پس از تحلیف: التهاب و اعتراض های خیابانی

در حالی صد روز از تحویل کابینه توسط دولت دهم می گذرد، که مخالفان دولت و معترضان به نتایج انتخابات هنوز از هر فرصتی برای بیان اعتراض و مخالفت با دولت کنونی استفاده می کنند.

شرکت در مراسمی چون نماز جمعه، روز قدس و سیزده آبان با سر دادن شعارهایی علیه دولت دهم، اعتراضات دانشجویی در جلسات سخنرانی حامیان محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور ایران، با خواندن سرود و سردادن شعار، الله اکبر گفتن بر پشت بام ها، شعار نویسی بر دیوارها و روی اسکناس ها، تجمعات اعتراضی مقابل سفارت های ایران در کشورهای مختلف، استفاده از اینترنت و رسانه های مجازی برای اطلاع رسانی همه از اقداماتی است که مخالفان دولت دهم در صد روز گذشته و بعد از اعلام نتایج انتخابات برای بیان اعتراضاتشان از آنها استفاده کرده اند.

محمد رضا تاجیک، کارشناس مسائل سیاسی در گفت و گو با بخش فارسی رادیو بی بی سی می گوید حضور هر چند پراکنده اما گسترده معترضان در مراسم ۱۳ آبان در تهران و شهرهای بزرگ نشان می دهد جنبش اعتراضی ایران موسوم به جنبش سبز هنوز زنده است و به راه خود ادامه می دهد.

او در ادامه گفت: "ما در طول صد روز گذشته شاهد بودیم هر زمان امکانی برای حضور خیابانی فعالان جنبش سبز فراهم بود، این حضور تحقق پیدا کرد. از جمله می توان به حضور گسترده این افراد در روز قدس، آخرین جمعه ماه رمضان در تهران و برخی از شهرهای ایران اشاره کرد."

او افزود: "مسئولان حکومتی اجازه تجمع انحصاری یا تجمعی که با شناسنامه فعالان جنبش سبز باشد را نمی دهند. حتی در روز ۱۳ آبان هم به درخواست انجمن اسلامی مهندسین که خواستار مجوز برای برگزاری راهپیمایی از دانشگاه تهران به سمت سفارت سابق آمریکا بودند هم توجهی نشد و پاسخی داده نشد."

آقای تاجیک به شعارنویسی روی دیوارها و اسکناس ها اشاره می کند که این روزها به یکی از شیوه های اطلاع رسانی تبدیل شده است. او معتقد است، در این روزها مخالفان دولت سعی داشتند از اینترنت و رسانه های مجازی نیز به عنوان ابزار اعتراضی به نحو احسن استفاده کنند، هر چند که استفاده از این ابزار با مشکلاتی هم مواجه بوده است.

او همچنین گفت: "گستردگی و باهم بودن و پرهیز از خشونت به گونه ای است که آقای احمدی نژاد بر خلاف سنت همیشگی روسای جمهور گذشته، در اولین روز سال تحصیلی در دانشگاه حاضر نشد. او همچنین در نمایشگاه مطبوعات هم حضور نداشت در صورتیکه در سال های قبل شاهد حضور روسای جمهور در نمایشگاه مطبوعات بوده ایم."

از سوی دیگر رضا خجسته رحیمی، روزنامه نگار، معتقد است اعتراضات مردمی شکلی جدی و رادیکال پیدا کرده است. او همچنین می گوید اعتراضات مردمی از سوی نخبگان سیاسی که مخالف دولت هستند هدایت نمی شود.

او گفت: "به نظر می رسد در سالهای گذشته نظام سیاسی سعی کرده تا آن حد نیروهای نخبه و سازمان های جامعه مدنی را از بین ببرد که ما امروز نمی توانیم شاهد حضور گروه های مرجع که محل توجه نیروهای اجتماعی هستند، باشیم. به همین دلیل به نظر می رسد که بسیاری از حرکت های اعتراضی به صورت خودجوش انجام می شود."

آقای خجسته رحیمی به سخنان محمد خاتمی، رئیس جمهور سابق ایران در رابطه با اعتراضات مسالمت آمیز معترضان اشاره می کند. او سخنان محمد خاتمی را به سخنان مهدی بازرگان تشبیه می کند که پیش از انقلاب در دادگاه گفته بود ما آخرین گروهی هستیم که با حکومت شاهنشاهی به این شکل مسالمت آمیز سخن می گوییم و اگر پاسخ منفی به ما بدهند، گروه هایی شکل می گیرد که زبانشان با زبان ما یکی نخواهد بود.

او همچنین گفت برخوردها از سوی دولت هر چه در برابر نیروهای منتقد تندتر شود کار را برای رسیدن به تعادل سخت تر خواهد کرد. البته در صد روز گذشته حکومت هر نوع میانجی که می توانست به نوعی تعادل و کنار آمدن نیروهای مخالف و نیروهای درون نظام کمک کند را از بین برده است.

بدین ترتیب برخی ناظران معتقدند هر چند تا کنون بیان اعتراض مخالفان دولت با شیوه های مسالمت آمیز همراه بوده است اما با توجه به خشونت ها و برخوردهای حکومت با آنها آینده تحولات سیاسی ایران را نمی توان پیش بینی کرد.

مریم افشنگ - بی بی سی