احیای پاریس خاورمیانه با کمک پدرخوانده
احیای پاریس خاورمیانه با کمک پدرخوانده
جشنواره بیروت را خالق پدرخوانده، فرانسیس فورد کاپولا با تازه ترین اثرش، تترو آغاز کرد
نهمین جشنواره بین المللی فیلم بیروت از چهارشنبه شب گذشته در پایتخت لبنان برپاست.
این بار، جشنواره رونقی بیش از سالهای گذشته دارد، رونقی که نه فیلمهای شرکت کننده، بلکه حضور دو فیلمساز برتر جهانی فراهم آورده است.
جشنواره را خالق پدرخوانده، فرانسیس فورد کاپولا با تازه ترین اثرش، تترو آغاز کرد و قرار است پایان دهنده جشنواره، انگ لی، سازنده کوهستان بروک باشد که اثر تازه کمدی اش، گرفتن ووداستاک در اختتامیه جشنواره روی پرده خواهد رفت.
دولت آمریکا شهروندانش را از سفر به لبنان منع می کند اما حضور دو تن از نام آورترین شهروندان ایالات متحده در بیروت حاکی از ثباتی کم سابقه است که در سایه نتیجه انتخابات اخیر لبنان، آرامشی نسبی در این کشور برقرار کرده، آرامشی که هر از گاهی، رویای پایداری اش با کابوس همراه می شود.
هشت اثر سینمایی بر سر جایزه اصلی جشنواره بیروت رقابت می کنند که بر خلاف دیگر جشنواره های بین المللی نام و نشان چندان و عنوان مشخصی ندارد، نه نخل طلایی است و نه شیر یا خرس یا پلنگ یا جانور دیگری، سدر طلایی می توانست عنوان برازنده ای برای این جشنواره باشد و شاید نبود نشانی که دست کم می توانست پوستر و جلد دی وی دی فیلمها را زینت دهد بوده که فیلمسازان منطقه را برای شرکت در جشنواره چندان سر ذوق نیاورده است.
اگر شوق و ذوق و درخششی در جشنواره باشد، مرهون حضور فرانسیس فورد کاپولا است که برای مردم لبنان، رویدادی تاریخی شد، کاپولا تاج سر جشنواره بیروت شد و حتی هر اثری که در جشنواره روی پرده می رود با نغمه فیلم پدرخوانده معرفی می شود.
کاپولا در افتتاحیه جشنواره، برخوردی فروتنانه با میزبانان کرد و زبان به تمجیدی دلپذیر از تاریخ و فرهنگ لبنان و زیبایی پایتخت آن گشود، میزبانان ذوق زده لبنانی آرزویشان را در قالب سؤالی از کاپولا بیان کردند که آیا تاریخ معاصر سرشار از حادثه لبنان می تواند الهام بخش اثر تازه ای برایش باشد، کاپولا مؤدبانه پاسخ داد که در گوشه ذهنش این احتمال را در نظر خواهد داشت.
 |
در مراسم افتتاح جشنواره فیلم بیروت، خالد ابوالنجا ستاره مصری و جزمین دلال بازیگر انگلیسی حضور داشتند |
جشنواره را فیلم تترو کلید زد که حاصل آن چیزی است که کاپولا فصل تازه حیات سینمایی اش می داند، فصل سینمای تجربی.
تترو، آگاهانه یا نا آگاهانه انتخابی مناسب برای جشنواره بیروت و مناسب ذوق فرنگی مآب لبنانی و حال و هوای شبه روشنفکری اهل سینما در بیروت بود که به تماشای آثار هالیوود با زیرنویس فرانسوی خو کرده اند، اثری کاملاً اروپایی و غیرهالیوودی با فیلمنامه ای که نشان چندانی از انسجام در آن دیده نمی شود.
گویا سازنده فیلم پس از آنکه تعطیلاتی را در آرژانتین گذرانده شیفته جلوه هایی از این سرزمین شده و قصد کرده آنها را در فیلمی بگنجاند، تا آنجا که برای بیننده این ذهنیت پیش می آید که فیلمنامه پس از فیلمبرداری نوشته شده و نویسنده فیلمنامه، همچون قهرمان داستانش، مدتها برای یافتن راهی برای به پایان رساندن فیلمنامه سردرگم بوده است، بهای گزاف چنین سردرگمیهایی را در صنعت فیلمسازی، تنها بزرگانی چون کاپولا می توانند بپردازند.
لبنانیها هم به نوبه خود هزینه گزاف دعوت از چنین نامهای بزرگی را به خود خریده اند تا کشورشان را به جایگاهی فرهنگی بازگردانند که در گذشته های نه چندان دور از آن برخوردار بود، عصری که بیروت پایتخت فرهنگی جهان عرب بود و پاریس خاورمیانه.
حتی چند سینماگر پرآوازه مصری هم که به مهمانی جشنواره بیروت آمده اند و جشنواره قاهره شان هنوز مهمترین جشنواره سینمایی جهان عرب است، به برآورده شدن این آرزو مشتاقند.
اما پایتختی فرهنگی جهان عرب مدعیان تازه ای پیدا کرده که زرق و برقشان جشنواره بیروت را که حتی سایت اینترنتی هم ندارد براحتی از دیده پنهان می کند.
یک شب پس از گشایش جشنواره بیروت، جشنواره فیلم خاورمیانه با مهمانی مجللی در هتل امیرات پالاس ابوظبی آغاز شد، افتتاحیه ای با فرش قرمز و همه تجملات و زرق و برق مرسوم جشنواره های بزرگ و مهمانانی از هیلاری سوانک و دمی مور گرفته تا فریدا پینتو، بازیگر میلیونر زاغه نشین.
شرکت کنندگان جشنواره ابوظبی و فیلمهایی که در آن به نمایش در می آیند هم از جشنواره بیروت بمراتب پرشمارترند و با نام و نشانتر.
از ایران بهمن قبادی با فیلم کسی از گربه های ایرانی خبر ندارد در بخش مسابقه جشنواره است و عباس کیارستمی بر کرسی ریاست هیئت داوران تکیه زده.
اما در بیروت، سهم ایران فیلم نیلوفر است که در ایران ساخته شده و تقریباً همه بازیگران و عوامل تولیدش ایرانی اند اما نویسنده و کارگردان آن، لبنانی.
سابین جمیل فیلمساز زن لبنانی که در ایران به دنیا آمده، با نیلوفر، نخستین اثر بلند سینمایی اش را تجربه کرده.
نیلوفر حکایت دختری عراقی است که از روستایش به ایران می گریزد تا تن به ازدواجی اجباری، آن هم پیش از رسیدن به بلوغ ندهد و آرزوی درس خواندن را برآورده کند.
یک فیلمساز زن دیگر هم افغانستان را به جشنواره بیروت آورده؛ هاوانا مارکینگ، مستندساز انگلیسی با ستاره افغان در بخش پانورامای جشنواره بیروت حضور دارد.
ستاره افغان که در جشنواره ساندنس در آمریکا برنده دو جایزه بهترین مستند سینمای جهان و بهترین کارگردانی شده، روایت مسابقه ای در افغانستان برای مشتاقان ورود به موسیقی پاپ است.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|