روزنامه دنیای فوتبال تهدید به تعطیلی شد

روزنامه دنیای فوتبال تهدید به تعطیلی شد

شاید اینجا جای ما نیست

آن روز که دور هم جمع شدیم تا راه تازه‌ای را برای «دنیای‌فوتبال» رقم بزنیم، هم‌قسم شدیم از «حقیقت» فوتبال بنویسیم و به‌دنبال آگاهی باشیم. برای ما سخت نبود در میان این همه روابط و پشت‌پرده‌ها، سهمی برای خودمان کنار بگذاریم اما مصمم شدیم تا برای ملت از «پشت‌پرده‌ها» و «حقایقی» بنویسیم که به افشای این روابط و اتفاقات منجر می‌شود، افشاگری‌هایی که یقینا هزینه دارد و باید تحملش کنیم. راهی که صعب‌العبور نشان داد و بسیاری از محرومیت‌ها و محدودیت‌ها را به جان خریدیم.
 
باید برای فوتبال مثل خیلی‌های دیگر از «گل» نوشت و «بلبل‌ها». فوتبال ایران در بهترین شرایط قرار دارد و هیچ مشکلی هم وجود ندارد! همه قلم‌ها باید به این سمت برود، همه قلم‌ها باید «خوش‌بین» باشند، قلم‌ها باید از «خوبی‌ها» بنویسند و غیر از این، «محدودیت» و «محرومیت» در پی دارد. تلفن‌های تهدید‌آمیز، برخوردهای مشمئزکننده، پیامک‌های مورددار برخی افراد و البته قطع بسیاری از حمایت‌های رسمی تنها بخشی از راهی است که انتخاب کردیم. تکیه‌گاه ما نظرات مردم و امیدواری‌های آنها برای ادامه راه بود، مشخص نیست چرا نظر مردم و مسئولان تا این حد شکاف دارد؟! وقتی برگه «آخرین اخطار» هم ضمیمه همه این شرایط می‌شود، یعنی تمام‌... یعنی خلاص‌... یعنی‌...

- سمبه دولتیان پرزور است و بخش خصوصی هیچ سرپناهی ندارد. مدیریت روزنامه در همه این روزها با وجود هزینه‌های گزاف سعی کرده کالایی مناسب را به خواننده تحویل دهد، شاید با توجه به شرایط اقتصادی باید کاغذ همچنان بوی نفت می‌داد و یا قیمت بالاتر می‌رفت اما همیشه سعی بر این بوده که «هوای فوتبال را داشته باشیم». مطمئنا حمله به مناسبات دولتی در فوتبال ایران بدون پاسخ نخواهد ماند، این روزها آرشیو اداره مربوطه مطبوعات داخلی پر از نامه‌های محرمانه و فوری مدیران دولتی است که افشاگری‌ها را نپسندیده و خواستار محرومیت و محدودیت شده‌اند. مدیران دولتی سازمان تربیت‌بدنی، فدراسیون فوتبال و باشگاه‌ها با نام و امضای خودشان این ساختارشکنی –و نه هنجارشکنی- را به صلاح فوتبال ندانستند و خواستار برخورد با این رویه «دنیای‌فوتبال» شدند. بله! اینجا جای ما –نویسندگان جوان خارج از دایره روابط پشت‌پرده فوتبال- نیست.

- آن روزها که مطبوعات در دل روابط دلالی برای خودشان سهمی داشتند، صدای هیچ‌کس درنیامد. آن روزها که برخی از کنار فوتبال ایران برای خودشان زندگی ساختند، هیچ‌کس توجهی نکرد. آن روزها که دلالی رسانه‌ها نسبت مستقیمی با مناسبات فوتبالی داشت هیچ‌کس اعتراض نکرد و بساط دروغ‌نویسی و بزرگ‌نویسی گسترده شد. آن روزها شعار «از هر گوشه روزنامه پول دربیاور» هیچ ذهنی را آشفته نکرد و هیچ مدیری واکنش نشان نداد اما حالا حرکت بر مسیر «آگاهی» و «اطلاع‌رسانی» و نمایاندن چهره واقعی فوتبال تا این حد «خطرناک» شده است و منجر به «تشویش اذهان عمومی» خواهد شد؟ روزی که یکی از سردبیران روزنامه ورزشی نوشت:« خلاء فوتبال ایران با ستاره‌ها پر می‌شود» حالا بهتر از هر فوتبالدوستی می‌فهمد که نظریه‌اش تا چه میزان اشتباه بوده است. دنیای فوتبال اما مشکل فوتبال ایران را به «مدیران» وصل کرد و البته مشخص شد که این نظریه اشتباه نیست. وقتی مقاومت‌ها و محدودیت‌ها پررنگ‌تر شد به قطعیت رسیدیم که نه تنها مسیر را اشتباه نرفته‌ایم بلکه دست روی نقطه حساسی گذاشته‌ایم که پیش از این رسانه‌ها را از ورود به آن منع می‌کردند. این ساختارشکنی البته بی‌جواب نماند...

- چنانچه عمری باقی بود و این جایگاه، جایی برای بیان حق و حقیقت بود، همچنان در خدمت شما خواهیم بود. این روشن‌ترین پیامی است که نویسندگان دنیای‌فوتبال اعلام می‌کنند و به آن پایبند هستند. شاید اینجا جای ما نیست، شاید فوتبال... ایران نمی‌خواهد هوای ما را داشته باشد. ما اهل ساکن‌بودن، ندیدن و نفهمیدن نیستیم دوستان.

علی عالی/سردبیر روزنامه دنیای فوتبال