متهم ادعا کرد به خاطر رفتارهای ناشایست مقتول این جنایت را مرتکب شد

متهم ادعا کرد به خاطر رفتارهای ناشایست مقتول این جنایت را مرتکب شد

مرد جوانی که مدعی است برای رهایی از آزارهای هم اتاقی اش او را به قتل رسانده است، توسط قضات محاکمه کننده به مرگ محکوم شد.

به گزارش خبرنگار ما متهم دیروز در جلسه دادگاه به محض اینکه در برابر هیات قضات قرار گرفت، اتهام قتل را پذیرفت اما ادعا کرد برای رهایی از آزارهای مقتول مجبور به این کار شد.

محمد شادابی نماینده دادستان تهران در ابتدای جلسه محاکمه که در شعبه 71 دادگاه کیفری برگزار شد، در توضیح کیفرخواست گفت؛ 11 فروردین ماه سال گذشته به ماموران پلیس خبر دادند مردی که سرایدار پایانه جنوب بوده به قتل رسیده است. دقایقی بعد ماموران در محل حاضر شدند و با توجه به شواهد برجای مانده در صحنه قتل متوجه شدند این مرد احتمالاً خفه شده است. در جریان بررسی ها مشخص شد مقتول «ش» نام داشت و از مدتی قبل با جوانی به نام حسین در اتاق سرایداری اش زندگی می کرد.

شادابی افزود؛ با توجه به اینکه حسین بعد از به قتل رسیدن «ش» مفقود شده بود، ماموران به او ظنین شدند و وی را تحت تعقیب قرار دادند. چند روز بعد از حادثه حسین در حالی که روی یک نیمکت در ایستگاه راه آهن خوابیده بود، توسط ماموران دستگیر شد و به قتل مرد سرایدار اعتراف و ادعا کرد از آنجایی که مقتول او را مورد آزار قرار می داده اقدام به قتل کرده است. این ادعای متهم مورد قبول بازپرس قرار نگرفت چرا که او بعد از به قتل رساندن مقتول پول های موجود در خانه را به سرقت برده و سپس متواری شده بود. شادابی ادامه داد؛ خانواده مقتول مدعی هستند وی حدود دو میلیون تومان پول در خانه داشته که به سرقت رفته است. اگر حسین با انگیزه فرار از آزارهای متهم او را به قتل رسانده باشد، بنابراین سرقت پول ها معنا پیدا نمی کند. دادسرا بر این باور است که وی مقتول را با انگیزه مالی کشته است و اکنون من به عنوان نماینده دادستان تهران تقاضای صدور حکم قانونی برای او دارم. سپس اولیای دم مقتول در جایگاه حاضر شدند و برای متهم تقاضای صدور حکم قصاص کردند.

در ادامه حسین در برابر قضات قرار گرفت. وی اتهام قتل را قبول کرد و گفت؛ به خاطر دعواهایی که با پدر و مادرم داشتم، از مشهد به تهران آمدم به این امید که بتوانم زندگی بهتری داشته باشم. در پایانه جنوب به عنوان کارگر مشغول به کار شدم. شرایط خیلی

بدی داشتم. جای خواب نداشتم و کارم سخت بود. مقتول گفت حاضر است به من پناه دهد و دعوتم کرد که شب ها در اتاق سرایداری که در اختیار او قرار داده بودند، بمانم . من هم از آنجایی که جایی نداشتم، قبول کردم و فکر نمی کردم مردی در 65سالگی بتواند برای من ایجاد مزاحمت کند.

وی ادامه داد؛ یک شب مقتول سراغم آمد و رفتار بی شرمانه یی انجام داد. با این حال دوباره به خانه اش می رفتم چون نمی توانستم جای دیگری برای خواب پیدا کنم.

مجبور بودم رفتارهای مقتول را تحمل کنم. البته او گاهی هم به من پول می داد تا بتواند به این طریق مرا ساکت نگه دارد. شب حادثه دیگر نتوانستم رفتارهای او را تحمل کنم و تصمیم گرفتم هر طور شده از او انتقام بگیرم.

زمانی که سراغم آمد تا دوباره کار بی شرمانه اش را تکرار کند، با او مقابله کردم و ملحفه یی را که آن اطراف بود دور گردنش پیچیدم و او را خفه کردم. بعد پولی را که در خانه بود برداشتم و فرار کردم. البته این مبلغ زیاد نبود و شاید حدود 30 هزار تومان می شد. آن را برداشتم تا در روزهایی که فرار می کنم، بتوانم غذا بخورم و کار جدید برای خودم پیدا کنم. اما به چند روز نکشید که پلیس من را دستگیر کرد.

بعد از پایان دفاعیات متهم هیات قضات وارد شور شدند و او را به جرم قتل عمد با درخواست اولیای دم به قصاص محکوم کردند.