مرور روزنامه های صبح تهران: چهارشنبه ۱۰ تیر

مرور روزنامه های صبح تهران: چهارشنبه 10 تیر

تیترهای اول

"حضور موسوی در انتخابات یک فرصت و غنیمت" عنوان اصلی آفتاب یزد است که از قول محمد خاتمی رییس جمهوری سابق نقل شده، اعتماد "دیدار هیات ویژه مجلس با محمد خاتمی" را تیتر خود قرار داده و حیات نو از زبان همین مقام نوشته "اعتماد عمومی لطمه دیده است".

"تاکید نمایندگان مجلس بر پایان مجادلات" تیتر روزنامه خبر است که دیروز نتوانست منتشر شود، "تکانه به بازار پول و سرمایه" عنوان دنیای اقتصاد است، مردم سالاری از زبان محمد یزدی نوشته "میرحسین موسوی از هم اکنون رد صلاحیت شد."

"مخالفت عباس با شرط های ناتیانیاهو برای تشکیل دو کشور" تیتر اول ابرار است و "عقب نشینی اشغالگران گام اول از حاکمیت مردم عراق" عنوان اصلی کیهان.
"شکست توطئه براندازی نرم در ایران" عنوان گزارش اصلی روزنامه ایران است از قول محمود احمدی نژاد و رسالت همین خبر را زیر عنوان "براندازی نرم در ایران شکست خورد" نقل کرده و جوان "روایت گزارشگر بی بی سی از انقلاب مخملی" را در صدر اخبار خود آورده است

روزنامه جمهوری اسلامی خبر داده "مجلس، مدت خدمت وظیفه مشمولان مقاطع مختلف تحصیلی را مشخص کرد" و ابتکار همین خبر را با تیتر "مجلس خدمت سربازی را افزایش داد" منعکس کرده است. "نیروی انتظامی با دستور فرهاد رهبر وارد کوی دانشگاه شد" عنوان اصلی صدای عدالت است.

گزیده مقالات

مشکلات انتخابات

رسالت در سرمقاله خود تغییرات هر چهار ساله دولت ها را باعث مشکلاتی برای کشور دیده و پرسیده ما تا چه وقت می توانیم چنین مدل رقابت آسیب پذیری را ادامه دهیم؟ به نظر این روزنامه هوادار دولت در یک عکس فوری از وقایع چند سال اخیر بخصوص حوادث قبل و بعد از انتخابات دهم ریاست جمهوری به وضوح می توان دریافت که نقشه فرهنگ سیاسی کشور چه در سطوح نخبگان و چه در بین رای دهندگان دستخوش تغییر است و جریاناتی می توانند در دهه چهارم انقلاب بازیگری کنند که ضمن درک آهنگ این تغییرات از یک افق استراتژیک بلند مدت برخوردار باشند و اذهان خود را از فضای دو قطبی دهه های ابتدایی انقلاب خارج سازند.

رسالت نوشته برخی از کارشناسان عمده آسیبهای موجود را به قانون انتخابات در کشور مرتبط می دانند. به اعتقاد این دسته در قانون انتخابات باید پیش بینی شود اولا اگر تقلبی در انتخابات صورت گرفت باید این عمل جرم تلقی شود و تنها به بطلان صندوق های مزبور اکتفا نشود. ثانیا چنانچه نامزدی پس از اعلام نتیجه زیر بار نرفت، مکانیسم های قانونی کشور را دور زد و با استفاده از احساسات هواداران خود موجی از نا امنی و آشوب را در کشور به وجود آورد، وی نیز مجرم شناخته شود و در محاکم قضائی مجازات گردد.

علیه رقیبان

روزنامه جوان در مقاله ای به قلم سعید برزگر نوشته سه روز پس از آنکه دو خیابان و میدانى که در آن آشوب هاى یک هفته اى شکل گرفت، آرام شد، مجمع روحانیون مبارز بیانیه اى صادر کرد که در آن ضمن به کار بردن عبارات تندى علیه نظام مطالبى مطرح شد که به هیچ وجه با سیاق عباراتى که موافقان یک نظام به کار مى برند، سازگار نیست و حتى کاملاً در نقطه مقابل آن قرار دارد. این مقاله در نقد بیانیه مجمع روحانیون مبارز از جمله اشاره کرده: بدون استثنا همه کشته شده ها «شهید» لقب گرفته اند در حالى که فقط تعدادى از آنان که عناصر نیروى انتظامى و بسیجى بوده اند و به مقابله با آشوب طلبان پرداخته اند، شهید مى باشند. با توجه به اینکه بعضى از این کشته شده ها اقدام به قتل نیروهاى مردمى کرده بودند، اقدام مجمع در شهید خواندن آنان چه معنایى دارد، آیا به جز همراهى مطلق با آشوب طلبان؟ اشکال دیگر بیانیه این گروه منقد دولت از نظر روزنامه جوان این است که بدون استثنا از همه زندانى هاى حادثه دفاع شده و خواستار آزادى فورى آنان شده است آیا قبول ندارند که - حداقل - بخشى از دستگیرشدگان همان کسانى اند که اقدام به قتل، غارت و اغتشاش کرده اند یا بعضى از آنان طراح و فرمانده حادثه بوده اند؟دعوت مطلق به آزادى آنان به معناى همداستان بودن نیست؟

چرا ندا؟

صدای عدالت در مقاله ای با اشاره به نامه رییس جمهور به رییس قوه قضاییه درباره رسیدگی به قتل نداآقاسلطان نوشته در زمانی رییس دولت نامه درباره ندا نوشته که در این چند روز خانواده وی از کوچکترین امکانی برای برگزاری مراسمی درشان فرزندشان بی بهره بودند چه در منزل و چه در مسجد، آیا ندا ارزش برگزاری یک سوگواری ساده رانداشت ؟

نکته دیگری که در مقاله صدای عدالت آمده این است که ندا آقا سلطان هم یکی دیگر از بیست و اندی نفر از جوانانی است که بنا به گزارش های رسمی در جریانات اخیر به ضرب گلوله از پای در آمدند. چرا از این جمع کشتگان ندا آقا سلطان به عنوان مقتول ویژه ای که قتلش بایستی به طور خاص بررسی شود انتخاب شده است ؟ مگر بین این همه جوانان خرد شده و بر باد رفته این یکی مرتبه ای بالاتر داشت یا موضوع پخش چند باره صحنه های رقت انگیز این قتل از شبکه های ماهواره ای است که تعیین کننده است ؟

مقاله صدای عدالت با این جمله پایان می گیرد: آیا خبرگزاری های خارجی می توانند چنین کارکردهایی هم داشته باشند که دومین مقام رسمی جمهوری اسلامی را به خونخواهی حتی یک خس و خاشاک خرد شده و از بین رفته برانگیزد؟

برمنتقد حرجی نیست

محمود صدری در سرمقاله دنیای اقتصاد نوشته به لحاظ حقوقی پرونده انتخابات بسته به حساب می‌آید، اما این انتخابات از جنبه‌های سیاسی و اجتماعی هنوز برگ‌هایی دارد که چگونگی ورق خوردن آنها به رفتار آتی دولت و معترضان بستگی دارد. معترضان انتخابات با صراحت گفته‌اند فرآیند انتخابات را عادلانه نمی دانند.

نویسنده این مقاله سپس به وضعیت رقیبان آقای احمدی نژاد پرداخته و یادآوری کرده که آن ها بخشی از آرا را به دست آورده اند و از این پس منقد دولت به حساب می آیند و افشای ناکامی‌های دولت، کارویژه سیاسی مخالفان و اعتراف به کامیابی‌های دولت، رفتاری داوطلبانه و اخلاقی است؛ بنابراین اگر مخالف قانونی، از دولت انتقاد کند، بر او حرجی نیست و اگر قدردان خدمات دولت باشد، باید این کار اخلاقی‌اش را ستود.

کیهان در سرمقاله خود نوشته پیش از آغاز فعالیت های انتخاباتی، تحلیل ها نشان می داد با توجه به حجم خدمات دولت نهم و تلاش شبانه روزی دولتمردان برای بسط عدالت و امنیت حتی در دورترین و محروم ترین نقاط کشور، رویکرد مردم به اصولگرایی بار دیگر احمدی نژاد را بر مسند اجرایی کشور بنشاند- که البته با رأی قاطع و بی نظیر مردم این مطلوب حاصل شد- اما بر خلاف آنچه تصور می شد که پایان رقابت ها، آغاز همدلی و همراهی و قبول نظر اکثریت باشد، رفتار برخی از کاندیداها، صحنه را به گونه ای رقم زد تا کام مردم از حضور و مشارکت ۸۵ درصدی و انتخاب رئیس جمهوری با آرای بالا، شیرین نشود.

به نظر کیهان داعیه ابطال انتخابات که از سوی برخی از نامزدها و حامیان آنان مکرراً مطرح می شد، بدون آنکه دلیل و مستندات قانع کننده ای برای آن ارایه نمایند، در بین آحاد رأی دهندگان، حتی آنهایی که محمود احمدی نژاد انتخابشان نبود، نوعی اهانت به مردم تلقی می شد؛ چرا که لازمه دموکراسی قبول حاکمیت اکثریت بر اقلیت است و اگر شائبه تقلب و تخلفی هم در بین بود، قانون مجاری آن را مشخص کرده بود.

آینده ای که روشن نخواهد بود

در سرمقاله صدای عدالت دکتر مهدی فاخری ایرانی با عنوان "آینده ای که روشن نخواهد‎ ‎بود" به بررسی روابط ایران و بریتانیا پرداخته و نوشته بریتانیاعامل تاثیر بر روابط ایران و اروپاست، خود یک بازیگر مهم اروپایی و پس از آن جهانی است. بنابراین هر نوع نوسان در روابط تهران و لندن می‌تواند بر روابط ایران و سایر کشورها تاثیر گذار باشد.

به نوشته این مقاله در واقع در درجه اول می توان انتظار داشت که تحولات اخیر تا حدودی بر روی روابط تجاری و سیاسی ایران تاثیر گذارد و بعد هم کلیه کشورهای جهان را به دنبال آن جو روانی که علیه ایران ایجاد می‌شود بدنبال خود بکشاند. لذا به نظر می‌رسد که ایران باید از صرف محدوده فعلی رابطه با بریتانیا فراتر رود و متوجه تبعات بلند مدت این تلاطم‌ها و تصمیماتی که در ارتباط با آنها گرفته می‌شود باشد.

کیهان در گزارشی پیرامون خروج نیروهای آمریکائی از شهرهای عراق نوشته در این بین چند نگرانی امنیتی هم وجود دارد. از جمله این که نیروهای نظامی آمریکا از شهرهای عراق به پادگانهایی رفته اند که در مجاورت با مرزهای ایران قرار دارد و این می تواند یک علامت منفی برای ایران و شیعیان که اکثریت جمعیت عراق را شامل می شوند به حساب آید. از دید گزارشگر این روزنامه این مسئله بیش از آنکه یک مخاطره امنیتی برای ایران باشد یک علامت برای کشورهای عربی همسایه عراق است تا به روند مداخلات خود در عراق ادامه داده و بر آن بیافزایند. یعنی در واقع آمریکایی ها می گویند کنترل ایران و قطع ارتباط حکومت عراق با تهران با ما و مداخله درعراق و تحریک مخالفان دولت بغداد با شما. نکته دیگری که به نظر نویسنده با اهمیت می نماید این است که بعضی از خبرها حکایت از آن دارد که سه کشور عربی همسایه عراق و آمریکایی ها روی احیای حزب بعث به توافق رسیده اند و این موضوع می تواند مبنای شروع بعضی از نا امنی ها در عراق پس از رها کردن شهرها توسط نظامیان آمریکا باشد. در پایان این گزارش آمده اما به هر روی هیچ تردیدی وجود ندارد که آمریکا اینک گام اول شکست خود در عراق را پذیرفته است و عراقی ها یک گام مهم را به سمت استقلال این کشور برداشته اند