متاسفانه حضور زنان در فیلمهای سینمایی ایران باعث خنده تاسف بار برای بینندگان روشنفکر فیلمهای ایرانی است! چون به تصویر کشیدن یک زن در یک
فیلم سینمایی همراه با روسری و مانتو و بعضی وقتها با چادر خانگی در خانه
خودش در حضور فقط شوهرش و فرزندانش واقعان مسخره است!
ما در سینمای ایران بعد از انقلاب هیچگاه ندیدیم یک مرد همسرش را در اغوش بگیرد و ببوسد و یا سکسی بین انها باشد مخصوصان در فیلمهای خانوادگی و عاطفی! مگر می شود یک زن و مرد مزدوج در خانه خودشان دستشان هم به هم نخورد؟
چرا پخش تصاویر خشونت بار و فیلم کشتن افراد زشت و کریه نیست ولی پخش صحنه ای که دو نفر بخاطر محبت و دوست داشتن همدیگر را می بوسند یا به آغوش می کشند مستهجن است و بد آموزی دارد؟ اگر کودکان و بزرگسالان دوست داشتن را یاد بگیرند بهتر است یا خشونت و قتل؟
چرا دیدن تصاویر زد و خورد در فیلم ها که هر روز هم تقریبا پخش می شود باعث انحراف نمی شود ولی دیدن بوسیدن و در آغوش کشیدن حتی به شرط ابراز محبت موجب انحراف است؟
آیا همانگونه که بچه هایمان را به صحنه اعدام می بریم که عبرت بگیرند به جایی که عشق را هم یاد بگیرند می بریم؟ به نظر من خوبی و بدی به آموزش ما بستگی دارد. بستگی دارد که به ما یاد بدهند که چه چیز خوب است و چه چیز بد!
|