او و کمک خلبان "دان والش" در سال 1960 توسط وسیله نقلیه ای که پدر ژاک ساخته بود به عمق کانال "ماریانا" در غرب اقیانوس آرام سفر کردند و تا بستر آن یعنی یازده کیلومتر زیر سطح آب فرو رفتند.
موجودات زنده ای که آنها در این عمق از اقیانوس آرام کشف کردند، باعث شد که ریتختن زباله های هسته ای به کنال های اقیانوس ها ممنوع شود.
پیکارد پس از سفرش به عمق دریا گفت: "جالب ترین کشف ما ماهی بود که در کنار پنجره زیردریایی حرکت می کرد. ما از این که در یازده کیلومتری سطح دریا نمونه های پیشرفته تر از موجودات آبزی را مشاهده می کردیم، خیلی حیرت زده شدیم."
خبر مرگ پیکارد در وبسایت پسرش، برتراند پیکارد که خود با بالن به سفرهای انکشافی می رود، منتشر شد.
در پیام درگذشت او آمده است: "ژاک پیکارد، یکی از آخرین کاوشگران بزرگ قرن بیستم که هنوز در قید حیات بود، کاپیتان نیموی واقعی که سفرش به عمق دریا در تاریخ بی نظیر بوده است، روز شنبه (اول نوامبر)، در منزلش در کنار دریاچه ژنو در گذشت." پسر پیکارد منظورش از کاپیتان نیمو در این پیام، در واقع اشاره به قهرمان رمان تخیلی - علمی معروف بیست هزار فرسنگ زیر دریا نوشته ژول ورن بوده است.
برنارد پیکارد افزوده است که "میراث پدرم برای من حس کنجکاوی بوده است و همچنین این که به عقاید و باورهای رایج اعتماد نکنم و در مقابل برای مواجه با ناشناخته ها به اراده آزاد و اعتماد به نفس خودم متکی باشم."
ژاک پیکارد در بروکسل بلژیک متولد شد. پدرش "اوته پیکارد" مانند نوه اش برتراند با بالن کاوشگری می کرده است. ژاک که برای تحصیل به کشور سوئیس رفته بود تصمیم می گیرد در همین کشور مقیم شود.
او پس از سفر به اعماق کانال ماریانا به آژانس فضایی آمریکا، ناسا، ملحق می شود و به تحقیقات و کنکاش های خود در اعماق دریاها ادامه می دهد.
ژاک پیکارد چهار زیردریایی ساخته است که یکی از آنها برای جهانگردان و گردشگرانی استفاده می شود که علاقمند به سفر به اعماق دریاچه ژنو هستند.
|
|
|