یک فیزیولوژیست ورزش از سطح کنونی رو به رشد دوپینگ در ورزشکاران کشور، این گونه انتقاد کرد که کشورهایی مثل کشور ما هستند که به حرف میگوییم با دوپینگ مخالفیم، اما در عمل، در بقالی، زیرمیز مربی، در داروخانهها به فراوانی و بدون نسخه و در باشگاههای بدنسازی داروهای دوپینگ به راحتی توزیع میشود و در ادامه با ابراز تاسف از این که معمولا ورزشکاران اعتقاد دارند که ما معتاد نمیشویم، به معتاد شدن 14 نفر از ورزشکاران آسیایی و جهانی کشورمان اشاره کرد.
به گزارش خبرنگار «اجتماعی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دکتر مسعود حاجیرسولی روز چهارشنبه در نشست هماندیشی «بررسی ارتباط دوپینگ و اعتیاد به مواد مخدر» که در مجموعه فرهنگی «شقایق» برگزار شد، دوپینگ را در مفهوم افزایش نیرو به وسیله داروهای نیروزا یا روشهای غیرمجاز تعریف کرد و با اشاره به این که در صورت مشخص شدن دوپینگ یک ورزشکار، آن فرد برای بار اول، دو سال از ورزش قهرمانی، محروم و برای بار دوم، برای همیشه از صحنه ورزش قهرمانی، اخراج میشود، به دوپینگی بودن 8 ورزشکار از 9 وزنهبردار تیم ملی کشور در مسابقات بینالمللی اخیر که خبر آن منتشر شده بود، اشاره کرد و مدعی شد که این امر در کنار برخی موارد دیگر گواهی بر افزایش دوپینگ در سطح ورزش قهرمانی کشور است.
وی مصرف داروهای ضد درد و مخدر را یکی از بدترین روشهای دوپینگ با توجه به لاپوشانی درد و صدمه ورزشکار برشمرد و گفت: این روش هماکنون نیز برای ورزشکاران ما در سطح قهرمانی استفاده میشود و این در حالیست که تنها جنبه ظاهری صدمه وارده به ورزشکار از این طریق از بین میرود و لذا دیگر اقدامی برای درمان قطعی وی صورت نمیگیرد.
عمر قهرمانی بسیاری از ورزشکاران ما بر اثر مصرف داروهای مخدر و مسکن زود تمام میشود
بسیاری از قهرمانان در معرض خطر اعتیاد قراردارند
قهرمان تیم ملی بر اثر تزریق هرویین فوت کرد
این پژوهشگر با اذعان به این که عمر قهرمانی بسیاری از ورزشکاران بر اثر داروهای مخدر و مسکن که برایشان استفاده می شود، زود تمام میشود، به نمونه ورزشکاران قهرمان ضربهخورده در این زمینه به نامهای «م. ک» و «م. ذ» اشاره کرد و گفت: «م. ذ» کسی بود که هفت سال در تیم ملی، ورزش قهرمانی میکرد و در نهایت از تزریق هروئین فوت کرد.
وی افزود: درست است که ما شاید میخواهیم این موارد را نادیده بگیریم، اما بسیاری از قهرمانان ما به ویژه کسانی که دوپینگ میکنند، در معرض خطر اعتیاد قراردارند و ما باید این خطر را جدی بگیریم.
از دوپینگ با داروهای ادرارآور تا تزریق هورمون به اسم گاو و اسب و دوپینگ خون ...
حاجیرسولی در ادامه مصرف داروهای ادرارآور یا دیورتیک برای کاهش وزن در ورزشهایی مثل وزنهبرداری، سوء مصرف داروهای بتابلوکر مثل پروپانالول برای کاهش ضربان قلب در ورزشهایی مثل تیراندازی و مصرف هورمونهای پیتایدی یا هورمونهای رشدی که به غلط میگویند از آدم یا اسب و گاو گرفته شده، در حالی که کاملا صناعی است، را نیز از دیگر انواع دوپینگ ذکر کرد و گفت: یکی دیگر از انواع دوپینگ، دوپینگ خون است که در قهرمانان استقامتی مشاهده میشود؛ آن گونه که خون یکی از همخونان خود را فریز میکنند، یک هفته یا دو سه روز قبل از مسابقه به خود تزریق میکنند تا اثراتی مثل افزایش هموگلوبین و اکسیژن بدن را مشاهده کنند و این در حالیست که بعد از مدتی دچار لختگی شدید خون و سکته میشوند.
حشیش به طور فوقالعاده زیادی در ورزشهای رزمی و پرتنش سوء مصرف دارد
چرا باید در کشور ما ورزشکاران برای رسیدن به وعدههای پول دست به هر کاری بزنند؟!
این فیزیولوژیست ورزش استعمال حشیش را یکی دیگر از موارد دوپینگ با آثار ضد دردی و بیخیالی دانست و با تاکید بر این که این ماده به طور فوقالعاده زیادی در ورزشهای رزمی و پرتنش سوءمصرف دارد، در ادامه به علل گرایش به دوپینگ نیز، اشاره کرد و ضمن طرح این پرسش انتقادی که «چرا باید در کشور ما به گونهای در قبال ورزشکاران عمل شود که ورزشکاران در سطح قهرمانی برای رسیدن به وعدههای پولی و هدفهای مالی دست به هر کاری بزنند»، اظهار کرد: این در حالیست که در کشورهای دیگر هرگز این گونه نیست.
وی در ادامه سه برخورد مختلف با دوپینگ را نیز ذکر کرد و گفت: کشورهایی هستند که در این زمینه از تکنولوژی برتر استفاده میکنند؛ بدین گونه که دوپینگ ورزشکاران آنها از طریق استفاده بهینه و عالی از مواد غذایی و طبیعی از جمله عصاره گیری از مواد غذایی طبیعی است و کشورهای دیگری از جمله آمریکا نیز هستند که استفاده از هر نوع دارویی در زمینه دوپینگ را کاملا ممنوع کردهاند؛ این موارد در حالیست که نظارت جدی در این زمینه در کشورهایی مثل کشور ما اعمال نمیشود.
مربیان و ورزشکاران ما در زمینه استفاده از آنابولیک استروییدها یا ناآگاهند و یا خود را به آن راه میزنند!
این پژوهشگر باورهای علمی از جمله باور تلقینی شگفتانگیز بودن تاثیر داروهای دوپینگ را نیز یکی از علل افزایش گرایش به دوپینگ دانست و در ادامه با اشاره به «آنابولیک استروییدها» که افزایش دهنده حجم از طریق بزرگ کردن بافت همبند هستند، اشاره و بیان کرد: مربیان و ورزشکاران ما در زمینه استفاده از این داروها یا ناآگاهند و یا خود را به آن راه میزنند.
هیچ کس عکس تختی را با یک ظرف میوه که به دستش گرفته و میخندد را به عنوان الگو به دست فرزندش نداده است!
در گذشته دوپینگ ورزشکار، شلغم بود و امروز آبمیوه مصنوعی با قرص ویتامین!
حاجی رسولی همچنین از ارائه الگوهای غلط به نوجوانان و جوانان از جمله موفقیت قهرمانانی که با دوپینگ قهرمان شدهاند نیز انتقاد کرد و گفت: هیچکس نمیآید عکس تختی را با یک ظرف میوه که به دستش گرفته و میخندد را به عنوان الگو به دست فرزندش بدهد و همه اینها در حالیست که در گذشته دوپینگ ورزشکاران خوردن موادی مانند شلغم بود و امروز میبینیم که آبمیوه مصنوعی با قرص ویتامین را به جای شلغم به ورزشکاران میدهند.
این پژوهشگر از فقدان پیگیری جدی مسوولان کشور و سرپوش گذاشتن بر مساله دوپینگ ورزشکاران نیز به شدت انتقاد و اظهار کرد: باید همه واقعیتها در این زمینه به مردم عنوان شود.
افزایش مصرف آنابولیک استروییدها در زنان
به گزارش ایسنا، حاجیرسولی همچنین با ابراز تاسف از این که هم اکنون بسیاری از خانمها و ورزشکاران آنابولیک استروییدها را به عنوان داروهای چربی سوز استفاده میکنند، عقیمی یا آتروفی بیضه که متاسفانه در ایران زیاد است، بزرگ شدن غیرعادی آلت تناسلی در زنان که در برابر مصرف این مواد از مردان بسیار آسیبپذیرتر هستند، تنگی نفس، لرز و افزایش غیرعادی میل جنسی در اوایل مصرف که مشابه بروز این ویژگی در اولین مراحل استعمال مواد مخدر است، را از جمله عوارض مصرف آنابولیک استروئیدها دانست و گفت: نمونه بارز این عوارض خانمی به نام «تامارا پرس»، دارنده مدال طلا در چهار المپیک پی در پی در رشته پرتاب دیسک است که هماکنون کسی نمیداند که زن است یا مرد و در حال حاضر نیز در نهایت بدبختی و بیماری زندگی میکند!
وی در ادامه به انجام یک پژوهش در زمینه ارزیابی جمعی از ورزشکاران در سطح قهرمانی که مبتلاء به دوپینگ بودند، به مدت 30 سال نیز اشاره کرد و یادآورشد: از این تعداد 14 مورد سرطان بدخیم کبد، 14 مورد عوارض بسیار شدید، یک مورد سرطان پروستات، 21 مورد پرخونی حفرههای کبد و در همه نمونهها تاسی سر، افسردگی، اختلالات شخصیتی و اضطراب شدید گزارش شد.
داروهای مسکن و ضد درد به وفور در دست ورزشکاران و مربیان قرار دارد
این فیزیولوژیست ورزش بروز اختلالات شخصیتی در مصرفکنندگان آنابولیک استروییدها را بسیار قابل توجه دانست و در ادامه با اشاره به داروهای مخدر، مسکن و آرامبخش یعنی عوامل افزایش دهنده آستانه درد در ورزشکاران به عنوان یکی از روشهای دوپینگ بویژه در ورزشهای رزمی، عنوان کرد: متاسفانه داروهای مسکن و ضد درد به وفور در دسترس ورزشکاران و مربیان قرار دارد و قسمت فاجعه بار قضیه اینجاست که گاهی مشاهده میشود که این داروها را پیشاپیش به عنوان داروی ضد درد برای افزایش تحمل نسبت به درد مصرف میکنند.
وی همچنین با اشاره به داروهای مسکن از جمله کدئین و پتدین و باور غلط اعتیادآور نبودن این داروها نیز اشاره کرد و عوارضی همچون خواب آلودگی، تهوع، کابوسهای شبانه، برافروختگی، تیرگی پوست، بیقراری، خارش شدید بدن، اختلالات تنفسی، افسردگی شدید، سردردهای مکرر و اختلال در رفتار و شعور را به عنوان عوارض عمومی داروها مخدر و مسکن که مشابه علائم اعتیاد به مواد مخدر هستند نیز نام برد.
رشد شدید مصرف محرکها در دختران
بیماری خروج شیر از پستان در مردان مصرف کننده داروهای محرک
حاجیرسولی به داروهای محرک یا استیمولنتها از جمله اکس نیز اشاره کرد و با بیان این که احساس برانگیختگی و هوشیاری کاذب از عمده عوارض مصرف این داروهاست، گفت: درد ما این است که امروز تنها ورزشکاران نیستند که این داروها را مصرف میکنند، بلکه متاسفانه مصرف این داروها در دختران نیز به دلیل ضد اشتها بودن به شدت در حال رشد است و این داروها اگر چه ابتدا موجب احساس قدرت و انرژی میشوند اما بعد جای خود را به احساس بدبختی و وابستگی شدید میدهند.
وی به بیماری خروج شیر از پستان در مردان مصرف کننده داروهای محرک را نیز اشاره کرد و افزود: سوء ظن و بدبینی شدید، اسکیزوفرنی، هزیان، ضعف سیستم دفاعی بدن و جلو افتادن بسیاری از بیماریها از جمله عوارض مصرف داروهای محرک و مواد مخدر شیمیایی که ریشه اصلی آنها افدرین و آمفتامین است، برشمرد.
اطلاعرسانی ناکافی در مورد دوپینگ
وی اطلاعرسانی صورت گرفته در مورد انواع دوپینگ را نیز کافی ندانست و در خاتمه، تصریح کرد: در المپیک سیدنی داروهایی تحت عنوان «جلبک دریایی بیخطر» در اختیار ورزشکاران قرار میگرفت که وقتی این داروها در سرمسازی رازی تحت آزمایش قرار گرفت، مشخص شد که کاملا آلوده بوده و چند مربی کوبایی به تشخیص خود آنها را به ورزشکاران ارائه کرده بودند، در حالی که باید دقت لازم در این زمینه صورت میگرفت.
در پایان، معتادانی که ورزشکار شدند ...
حاجی رسولی با تاکید مجدد به این که دوپینگ و تمرینات غلط میتواند قهرمانان را به مصرف کنندگان مواد مخدر تبدیل کند، به عکس موضوع نیز اشاره کرد و با بیان این که ورزش میتواند بسیاری از معتادان را به سمت سلامتی کامل سوق دهد ، به «ع ـ الف» که 12 سال مصرف کننده هروئین بوده و هم اکنون عضو تیم ملی است و همچنین «م ـ ض» که هم اکنون یکی دیگر از قهرمانان ایران است، اشاره کرد.
وی همچنین گفت: ما ادعای ریشه کنی مواد مخدر در کشور را نداریم اما توقع داریم که حداقل زمینه اعتیاد به این مواد از جمله دوپینگ در کشور کنترل شود.
|
|
|
|
|
|
|