فراهانی : فوتبال کالا نیست که آن را در کشور توزیع کنیم
صفایی فراهانی : فوتبال کالا نیست که آن را در کشور توزیع کنیم
اعتماد ملی: اگر کسی بخواهد در مورد سهمیه‌های ایران در لیگ قهرمانان آسیا، انتقال تیمها به استان‌های مختلف، برنامه‌ریزی در فوتبال و مسائلی از این قبیل حرف بزند، صفایی‌فراهانی بهترین فرد است. او به دلیل حضورش در کمیته‌های مختلف AFC و فیفا و سابقه مدیریتی‌ای که در فوتبال و خارج از فوتبال داشته، اطلا‌عات زیادی در مورد مسائل مربوط به فوتبال روز دنیا دارد و طبیعی است با شناخت کافی زمان در این حوزه صحبت می‌کند. خبرگزاری فارس در مورد اتفاقات روز فوتبال ایران به‌ویژه بحث انتقال تیمها به استان‌های مختلف با صفایی‌فراهانی صحبت کرده که بعد از خواندن حرفهای وی راحت‌تر می‌توان در مورد درست بودن یا نبودن این تصمیم‌ها قضاوت کرد.
تعداد سهمیه تیم‌های ایرانی در لیگ قهرمانان دقیقا چقدر است؟
این مساله مهر ماه مشخص می‌شود. اگر فوتبال ایران زیر 300 امتیاز کسب کند، فقط یک سهمیه خواهیم داشت؛ اما اگر به تعهدات عمل شود، چهار سهمیه خواهیم داشت. امتیازی که اکنون AFC داده، براساس تعهدات داده‌شده است، اما اگر به تعهدات عمل نشود شرایط تغییر می‌کند.
نظر شما درباره واگذاری باشگاه‌ها به استان‌های مختلف چیست؟
تا آنجا که می‌دانم، این مساله با مقررات موجود همخوانی ندارد؛ مگر آنکه قوانین موجود اصلا‌ح شده باشد.
منظورتان قوانین موجود در اساسنامه فدراسیون است؟
خیر، منظورم قانون سازمان تربیت‌بدنی است. تا آنجا که می‌دانم، اگر بر فرض تیمی بخواهد از تهران به استان دیگری برود، باید مجوز این انتقال از سوی اداره کل تربیت‌بدنی تهران صادر شود. این اتفاق در زمان انتقال باشگاه پاس از تهران به همدان نیفتاد و اداره کل تربیت‌بدنی تهران انتقال را تایید نکرد. اما سازمان تربیت‌بدنی مستقل عمل کرد. بنابراین، مقررات در این انتقال رعایت نشد.
شائبه دخالت دولت در فوتبال هم به وجود آمده است.
از نظر ماهیتی اگر شخصی پیگیر آن باشد، می‌تواند این مساله را ثابت کند چرا که تیمها متعلق به موسسه‌های دولتی هستند که به یک موسسه دولتی دیگر واگذار می‌شوند. ماهیت آن به دستور دولت مربوط می‌شود. البته این روش در کل، روش درستی نیست و نمی‌تواند باعث رشد فوتبال یک استان شود. فوتبال هر استان باید بستر خودش را داشته باشد. هاکی در هند محبوب است و حتی در این رشته قهرمان جهان می‌شوند، آیا اگر تیم بایرن مونیخ را به هند ببرید، معنایش آن است که فوتبال هند در دنیا به سطح اول خواهد رسید؟
یعنی با این روش نمی‌توان باعث پیشرفت فوتبال شد؟
اصلا، مثلا در ژاپن برای آنکه فوتبال در این کشور ریشه بدواند، در سال 1980 کارتون فوتبالیست‌ها که حتما آن را دیده‌اید، با هزینه فدراسیون تولید شد. برای رشد فوتبال باید سال‌ها روی آن کار کرد تا جا بیفتد و فوتبال به صورت ریشه‌ای در یک استان پا بگیرد. انتقال باشگاه‌ها به استان دیگر مانند تلقیح مصنوعی است و جواب مثبت نمی‌دهد و نتیجه حرفهای به وجود نمی‌آید.
یکی از کارشناسان، واگذاری باشگاه‌ها به استان‌ها را عقبگرد 40 ساله فوتبال ایران نامید. نظر شما در این مورد چیست؟
همانطور که گفتم، با این دیدگاه، فوتبال رشد نمی‌کند. فوتبال کالا نیست که بخواهیم آن را در سطح کشور توزیع کنیم. هیچ کجای دنیای چنین مکانیسمی وجود ندارد که بخواهیم باشگاه‌ها را توزیع کنیم. این تفکرات دولتی است و قطعا نتیجه نمی‌دهد. مثالی برای شما می‌زنم؛ نوزاد بعد از تولد و رشد به دبستان، دبیرستان و دانشگاه می‌رود. نمی‌توانیم یک بچه 20 ساله به دنیا بیاوریم و او را یک مرتبه راهی دانشگاه کنیم. در محافل محدود تصمیم‌هایی می‌گیریم که شکل عوام‌فریبانه آن خوب است، اما از نظر مدیریتی ناپخته است.
|
|
|