در پنج سال گذشته قیمت تریاک نه تنها بالا نرفته که حتی تا حدودی پائین هم آمده است.
صد البته که من این خبر را به نقل از هیچ خبرگزاریای ننوشتهام. منبع خبر من چند نفر "اینکاره" هستند که امشب میزبان من بودند وبا وجود آن که باشان چندان ایاق نبودم بیکه حس کنند تریاک کشیدن پیش یک آدم نه چندان آشنا "که خوشبختانه اهل هر فرقهای باشد اهل این یکی نیست" باعث سرافکندگی میشود، بساطشان را که هیچ ربطی به وافورنداشت پهن کردند و بعد هم سر درد دل گفتن را باز کردند.
واقعیت تلخی است، تریاک بخشی جدایی ناپذیر از زندگی بسیاری از مردان شهر من است و صد البته که شهر من "نهاوند" تافتهای جدا بافته از ایران نیست. اینجا "بساط پهن کردن" یک امر روزمره است و کسانی مثل من که در این زمینه آنقدر پیادهاند که نمیفهمند اصطلاح "بساط" دقیقن به چی اشاره دارد فقط باعث خنده و تفرریح میشوند! امشب فهمیدم که خیلی از قافله پرتم و البته فهمیدم که تورم کریمه گریبان تریاک را نگرفته. میزبانان من میگفتند که قیمت یک گرم تریاک "البته مطمئن نیستم که واحد مورد اشارهی آنها گرم بود یا چیز دیگر" از قیمت بلیط سینما ارزانتر است "بلیط سینما را برای این مثال زدم تا سبقهی فرهنگی این مطلب فراهم شود!"
آنها حتی پیشنهاد دادند که برویم و سردستهی مافیای تریاک ایران را پیدا کنیم و ملتمسانه از ایشان بخواهیم که برای انتخابات ریاست جمهوری نامزد شوند. ایشان احتمالن بیش از همهی "رجال" توانایی ادارهی مملکت را دارند.
این که چرا تریاک اینقدر ارزان قیمت است میتواند علتهای فراوانی داشته باشد که من صلاحیت پرداختن به آنها را ندارم من فقط یک سوال دارم: وقتی که تریاک اینقدر ارزان است چرا جوانان از همه جا ماندهی مملکت من به سراغ آن نروند؟. در سرزمینی که به امان حضرتش رها شده تریاک دوای بسیاری از دردهاست.
منبع : وبلاگ روی شیروانی داغ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|