چند شب پیش آقای محتشمی در جلسه مجمع روحانیون مبارز گزارشی از فلسطین میداد. اصولاً در اول جلسه افراد خبرهای جدید و بیشتر سیاسی خود را نقل میکنند. معمولاً نوبت به آقای محتشمی که میرسد، همه میگویند حالا نوبت اخبار فلسطین و لبنان است. آقای محتشمی میخواست بگوید که حماس در غزه جا افتاده و مسلط شدهاست؛ گفت: در مورد حسم حماس در غزه باید بگویم... هنوز ادامه ندادهبود که من پارازیت انداختم که چرا شما مثل لاریجانی حرف میزنید. گفت: چطور؟ گفتم: حالا که ایشان رئیس مجلس شده و مردم بیشتر افاضات ایشان را استماع میکنند و متلذذ میشوند، بهتر میفهمند که رئیس مجلس سعی بلیغی در استفاده از کلمات عربی دارد. حسم حماس در غزه هم که آقای محتشمی میگفت مثل انبوه کلمات عربی است که رئیس مجلس به کار میبرد و من هم جوگیر شدم و مثل ایشان حرف زدم و البته باید اذعان کرد که این محاورات، افادهی کمتری در اذهان عموم دارد. آقای حداد هر چه بود اما فارسی را خیلی خوب پاس میداشت. دستمان به آقای محتشمی میرسد، درخواست کردیم از ایشان که فارسیتر صحبت کند. قبول داشت. کسانی هم که دستشان به آقای لاریجانی میرسد خوبست از ایشان بخواهند که در این جایگاه بیشتر فارسی حرف بزنند. مردم میدانند که ایشان رشته فلسفه خواندهاند و لغات قلمبه سلمبه بلدند؛ نیاز به اثبات نیست. وظیفه ریاست مجلس پاسداشت زبان فارسی است. النهایه حالا همین جوری یادم آمد که رؤسای دو قوهی قضائیه و مقننه ما در نجف متولد شدهاند.
منبع : سایت شخصی محمد علی ابطحی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|