قهرمانی اسپانیا به روایت تصویر

قهرمانی اسپانیا به روایت تصویر

اسپانیا که از ماه نوامبر سال ۲۰۰۶ (باخت ۱-۰ به رومانی) تا پیش از مسابقه فینال در ۲۱ مسابقه پیاپی شکست نخورده بود (۱۸ پیروزی و ۳ مساوی)، در شرایطی مقابل آلمان قرار گرفت که داوید ویا، مهاجم اصلی خود و گلزن برتر مسابقات را به دلیل مصدومیت در اختیار نداشت.

با این حال این تیم موفق شد خاطره پیروزی 2-1 مقابل اتحاد جماهیر شوروی در سال 1964 را زنده کند و دوباره به صدر فوتبال اروپا بازگردد.

بازی در ورزشگاه ارنست هاپل شهر وین برگزار شد.

توپ مسابقه که بر روی آن مشخصات بازی ثبت شده است. مهار توپ جدید آدیداس برای دروازه بانها سخت تر شده بود و بیشتر توپها "مشت" شد.

برخی کارشناسان بر برتری جسمی آلمان تاکید داشتند و بخت زیادی برای موفقیت آلمان در بازی های ایستگاهی قائل بودند.

فرناندو تورس تک مهاجم اسپانیا در دقیقه 22 بالاتر از مدافعان آلمان ارسال سرجیو راموس را با ضربه سر راهی تیر دروازه المان ساخت.

یازده دقیقه بعد تلاشهای اسپانیا با پاس نفوذی چابی ارناندز که فیلیپ لام مدافع آلمان را دچار سردرگمی کرد، به نتیجه رسید.

تورس که در سرعت بالا فیلیپ لام را دور زده بود، یک لحظه زودتر از ینس له‌مان به توپ رسید.

اما ضربه ماهرانه او از بالای بدن مسن ترین بازیکن تاریخ مسابقات فینال قهرمانی اروپا باعث شد توپ راه خود را به دروازه آلمان پیدا کند.

حضور میشائیل بالاک کاپیتان آلمان در زمین برای بسیاری باعث شگفتی شد، زیرا تا دقایقی پیش از آغاز مسابقه صحبت از غیبت او به واسطه مصدومیت از ناحیه ساق پا به میان می آمد. جنگندگی او در جریان مسابقه بر هیچکس پوشیده نماند.

با بی نتیجه ماندن حملات آلمان، تنش در نیمه دوم بالا گرفت و در صحنه ای که ظاهرا جزئیات آن از دید داوران دور ماند، پودولسکی و داوید سیلوا با یکدیگر لحظاتی درگیر شدند.

بهترین بخت آلمان در این صحنه از دست رفت. کوین کورانی مهاجم بلند قامت آلمان که در نیمه دوم به زمین آمد، تنها چند سانتی متر با توپی که توسط بالاک ارسال شده بود فاصله داشت اما کاسیاس دروازه بان اسپانیا از او موفق تر بود.

زیر نگاه سپ بلاتر، رئیس فیفا، تنها کسی که شاید دلجویی او باعث آسودگی خاطر کاپیتان آلمان شد، آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان بود که بازیکن زخم خورده تیم فوتبال کشورش را که عملکردی شایان توجه در این مسابقات داشت، مورد تحسین و تشویق قرار داد.

موفقیت لویس آراگونز، مسن ترین مربی راه یافته به فینال در تاریخ این مسابقات، با تشویق (به ترتیب از راست) خوان کارلوس، پادشاه اسپانیا، خوزه لویس رودریگز زاپاترو، نخست وزیر این کشور و سوفیا ملکه این کشور همراه بود.