وقتی که انگلیسی بریتانیایی می ‌شود

وقتی که انگلیسی بریتانیایی می ‌شود

مردم این کشور، حالا شما می ‌خواهید اسمش را بگذارید بریتانیا یا انگلیس، بیچاره ‌ها در زمینه بیشتر ورزشها یا خیلی بی استعدادند یا خیلی بدبیار:
تا یکی دو سال پیش تیم هنمن انگلیسی امید این کشور در تنیس و مسابقات ویمبلدون بود

ادعا می ‌کنند که فوتبال را آنها جهانی کرده ‌اند اما خودشان بجز یک بار در سال ۱۹۶۶ که تیمشان در زمین خودش الله بختکی قهرمان جام جهانی شد، همیشه شکست خورده‌ اند.

قدیمی ‌ترین و معتبرترین تورنمنت تنیس جهان که همین ویمبلدون باشد در کشور آنها برگزار می‌ شود اما از دهها سال پیش که سفر کردن آسان شد و بازیکنان غیراروپایی هم توانستند در آن شرکت کنند، بازیکنانشان در قسمت اصلی که انفرادی مردان و زنان است به جایی نرسیده ‌اند.

با این همه، مردم از رو نمی‌ روند و به تشویق ورزشکاران و داشتن انتظارات نامعقول از آنها ادامه می‌ دهند اما در این میان مشکل دیگری وجود دارد که آیا این ورزشکاران بریتانیایی اند یا مثلاً انگلیسی و اسکاتلندی و ولزی و اهل ایرلند شمالی.

 
 بعد از پیروزی ماری، خبرنگاران بریتانیایی که هیجان زده شده بودند صحبت از قهرمانی او کردند اما من این قدرها خوشبین نیستم
 

در فوتبال و راگبی که انگلستان و اسکاتلند و ولز و ایرلند شمالی فدراسیون و تیم ملی و پرچم خود را دارند، مردم هر قسمت با تعصب فراوان، تیم منطقه خود را حمایت می ‌کنند؛ انگلیسیها دشمن اسکاتلندیها هستند و اسکاتلندیها دشمن انگلیسیها، همین طور مردم ولز و ایرلند شمالی.

اینها بعد از مسابقات با هم کتک ‌کاری هم می‌ کنند اما جالب اینجاست که هیچکدام هیچوقت هیچی نمی ‌شوند.

اما در دیگر ورزشها یا بازیهای المپیک که بازیکنان یا تیمها تحت عنوان بریتانیا شرکت می‌ کنند و تیمهای جداگانه ندارند، یک دفعه همه بریتانیایی می ‌شوند، پرچم بریتانیا در دست می‌ گیرند و دیگر به روی خودشان نمی ‌آورند بازیکنی را که تشویق می‌ کنند انگلیسی است، اسکاتلندی است یا اهل ولز.

تنیس هم یکی از این ورزشهاست.

تا یکی دو سال پیش تیم هنمن انگلیسی امید این کشور در تنیس و مسابقات ویمبلدون بود، روزهایی که هنمن در ویمبلدون بازی داشت اینجا غوغا می ‌شد، آن بیچاره هم تلاشش را می ‌کرد و معمولاً تا مرحله یک‌ چهارم نهایی و یکی دو بار هم نیمه ‌نهایی بالا می ‌آمد اما حد و حدودش همین بود و قدرت بیشتر از این را نداشت.

ماری به جای هنمن

حالا که هنمن به جمع بازنشستگان تنیس حرفه ‌ای پیوسته و امسال در تلویزیون بی بی سی مسابقات را تفسیر می ‌کند، اندی ماری جوان اسکاتلندی جای او را گرفته که نفر دوازدهم جهان است و بازیکنی بسیار خوب.

 
 تپه هنمن مرتفعترین نقطه ورزشگاه است و یک صفحه عظیم تلویزیون دارد
 

همان طور که عرض کردم، اسکاتلندی بودن ماری اصلاً برای انگلیسیها مهم نیست، به او شهروندی افتخاری انگلستان را داده ‌اند و امروز صبح در تلویزیون دیدم مردمی که با آنها مصاحبه می‌ شد او را بازیکن انگلیسی می خواندند، نه بریتانیایی.

حالا این را هم داشته باشید که او تا زمانی که بازیکن حرفه‌ ای شد نه تنها در انگلستان که در بریتانیا هم زندگی نمی‌ کرد، مقیم اسپانیا بود و تنیس را هم آنجا یاد گرفت.

امسال ماری در مراحل اول و دوم خیلی راحت حریفان خود را از سر راه برداشت و امروز بازی سوم خود را برگزار کرد.

از صبح ساعت ده که درها باز می‌ شود علاقمندان ماری جای خود در تپه هنمن را اشغال کردند.

تپه هنمن مرتفعترین نقطه این ورزشگاه است و یک صفحه عظیم تلویزیون دارد که مردم هم پیک‌ نیک خود را پای آن برگزار می‌ کنند هم تنیس تماشا می ‌کنند، اسمش را هم به خاطر تیم هنمن، تپه هنمن گذاشته ‌اند.

اتفاقاً امروز خود هنمن هم در زمین مرکزی در جایگاه سلطنتی میان عده ‌ای از ورزشکاران سابق نشسته بود که امروز میهمان ویمبلدون بودند.

امروز هم ماری انگلیسیهای بریتانیایی شده را خشنود نگاه داشت؛ او تامی هاس از آلمان را در چهار ست شکست داد و به دور چهارم یا یک هشتم نهایی رفت.

بعد از پیروزی ماری، خبرنگاران بریتانیایی که هیجان زده شده بودند صحبت از قهرمانی او کردند اما من این قدرها خوشبین نیستم.

البته چون بالاخره در این کشور زندگی می ‌کنم و حقوقم را انگلیسیها، ببخشید بریتانیاییها می‌ دهند همراه مردم شادی کردم تا ببینیم آقای ماری در چه مرحله‌ ای به آخر خط می‌ رسد.

koresh - انگلیس - لندن
انگلیس و اخوند شیاطین قرن
چهار‌شنبه 12 تیر 1387

+0
رأی دهید
-0

نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.