توقف اجرای حکم قصاص چشم جوان ۱۷ ساله

توقف اجرای حکم قصاص چشم جوان 17 ساله

دادگاه کیفری استان اصفهان که رای بر قصاص چشم یک جوان 17 ساله داده بود، اجرای این حکم را با توجه به نظریه پزشکی قانونی متوقف کرد. این حکم پس از آن صادر شد که یک جوان دانشجو در جریان نزاع چشم راست خود را از دست داد و در دادگاه برای متهم درخواست قصاص کرد. قضات شعبه 17 دادگاه کیفری استان اصفهان که مسوولیت رسیدگی به این پرونده را برعهده داشتند، با استناد به ماده 269 قانون مجازات اسلامی قصاص چشم متهم را قانونی تشخیص دادند. در این ماده قانونی تصریح شده است؛ «قطع عضو یا جرح آن اگر عمدی باشد موجب قصاص است و حسب مورد مجنی علیه می تواند با اذن ولی امر جانی را با شرایطی که ذکر خواهد شد، قصاص نماید.»

هیات قضات پس از تصمیم گیری برای صدور حکم مبنی بر قصاص عضو متهم، موضوع را به پزشکی قانونی اعلام کردند تا نظر این سازمان را درباره کیفیت و نحوه اجرای این حکم جویا شوند. متخصصان پزشکی قانونی پس از مطالعه حکم دادگاه با توجه به شرایط موجود طی نامه یی به دادگاه کیفری استان اصفهان قصاص چشم پسر نوجوان را مقدور ندانستند و اعلام کردند در صورت اجرای این حکم امکان آسیب به اعضای دیگر بدن متهم وجود دارد. پس از صدور این نظریه قضات دادگاه اجرای حکم را متوقف کردند چرا که در ماده 272 قانون مجازات اسلامی پنج شرط برای اجرای حکم قصاص عضو تعیین شده است که طبق این شروط باید تساوی اعضا در سالم بودن، اصلی بودن و محل عضو مجروح یا مقطوع رعایت شود، همچنین قصاص نباید موجب تلف شدن جان یا عضو دیگر یا بیشتر از اندازه جنایت باشد. با صدور دستور توقف اجرای حکم قصاص دانشجوی مجروح به این تصمیم اعتراض کرد و قضات اعتراض وی را وارد دانستند اما بار دیگر اجرای حکم را به اعلام نظر کارشناسان متخصص منوط کردند.

وقوع حادثه

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی عبرت این حادثه شب نیمه شعبان سال گذشته رخ داد و راننده دو خودرو با هم درگیر شدند که در جریان این دعوا پسر 17 ساله با چرخاندن رنجیر ضربه یی به چشم جوان دانشجو وارد و وی را مصدوم کرد. پس از این حادثه پسر مجروح بلافاصله به بیمارستان انتقال یافت اما پزشکان اعلام کردند به خاطر شدت صدمه وارده امکان بهبودی چشم راست وی وجود ندارد و باید چشم تخلیه شود. بعد از چند عمل جراحی سرانجام چشم جوان دانشجو تخلیه و پروتز جای آن کار گذاشته شد. در عین حال شاکی از مراجع قضایی خواستار پیگیری موضوع شد. وی در جلسه محاکمه یی که در این خصوص تشکیل شد، گفت؛ شب نیمه شعبان بود و من با خانواده ام مانند هر سال تصمیم گرفتیم به خیابان برویم و در جشن و سرور برپا شده شرکت کنیم. هیچ گاه باور نمی کردم که در چنین شبی یکی از روزنه های نگاهم به دنیا به این سادگی بسته شود. آن شب از چند خیابان گذشتم. تا اینکه به ترافیک سنگینی نزدیک شدم و در این هنگام، نگاهم به صورت طبیعی به این طرف و آن طرف افتاد. در همین زمان بود که ناگهان متوجه بد و بیراه گفتن پسر نوجوانی شدم که در خودروی کناری من به رانندگی مشغول بود. ابتدا فکر کردم با من نیست، ولی بعد از چند دقیقه آن پسر از ماشین پیاده و به سمت من حمله ور شد و شروع به کتک کاری کرد. او مدعی بود من به خانواده اش نگاه آلوده کرده ام. فهمیدم آن پسر فرد شروری است. دیگر نمی توانستم تصمیمی به جز مقاومت در مقابل او بگیرم، به همین دلیل به زد و خورد پرداختم اما او ناگهان زنجیر بلندی را از جیبش خارج و شروع به چرخاندن آن میان مردم کرد و به سمت من آمد. سعی کردم از دستش فرار کنم، ولی نتوانستم و زنجیر او به شدت به صورتم برخورد کرد و عینکم به گوشه یی پرت شد. نمی دانستم چه شده است و فقط به خونی که در چهره ام جاری شده بود توجه داشتم. بعد از این ماجرا مرا به بیمارستان منتقل کردند و پزشکان گفتند به علت آسیب کلی چشم، قطعاً دچار نابینایی مطلق می شوم.شاکی ادامه داد؛ پس از چند روز متوجه شدم متهم در نزدیکی محل سکونت ما زندگی می کند و به جای آنکه مرهمی بر زخم من بگذارد، مرتب تهدیدم می کند و با انداختن نامه هایی با مضامین محرک در خانه مرا آزار می دهد. قصد داشتم از او بگذرم و با مجازات قانونی مناسب او را تنبیه کنم ولی ظاهراً این رویه نتیجه بخش نیست و او باید سزای عملش را ببیند، بنابراین از دادگاه تقاضای قصاص عضو دارم.جوان مجروح پس از آنکه متوجه شد امکان اجرای حکم قصاص وجود ندارد ضمن اعتراض به این موضوع بار دیگر به دادگاه مراجعه کرد و این بار گفت؛ نمی دانم چه شد که خودروی من درست در مجاورت ماشین این جوان و خانواده اش قرار گرفت و به دنبال آن متهم به بهانه یی با من درگیر شد و چشمم را از من گرفت. نمی دانم او با توجه به اینکه پدر و مادرش را به همراه داشت چرا و به چه علت باید زنجیر خطرناک را در جیبش می گذاشت. وی ادامه داد؛ در جلسه اول بازپرسی این فرد و خانواده اش من را مسخره کردند و سعی بر این داشتند تا حقیقت را کتمان کنند اما حقیقت به درستی روشن شد. من با مجموعه رفتارهایی که شد و برای آنکه این گونه حادثه ها تکرار نشود، از دادگاه کیفری تقاضای قصاص دارم. 18 ماه از این واقعه گذشت و خانواده متهم حتی برای دلجویی من یک بار هم اقدام نکردند و همین مساله باعث شد بیش از بخشش به قصاص او بیندیشم. اصرار جوان مجروح به اجرای حکم قصاص و اعلام ممکن نبودن آن از سوی پزشکان سبب شده این واقعه به پرونده یی پیچیده تبدیل شود و هنوز هیات قصاص نتوانسته اند در این مورد تصمیم قطعی اتخاذ کنند.