روزشماری سمیه برای رهایی از زندان

روزشماری سمیه برای رهایی از زندان

سمیه دختر متهم به قتلی که با کمک مردم نیکوکار و گذشت اولیای دم مقتول، از مرگ رهایی یافته است در آستانه آزادی قرار گرفت.

 این دختر که پسر مورد علاقه اش را کشته و به قصاص محکوم شده بود، ابتدا توانست اولیای دم مقتول را راضی کند از خونخواهی بگذرند. وی بعد از این بخشش توانست با کمک مردم نیکوکار مبلغ دیه را فراهم کند تا برای همیشه از مجازات قصاص نجات یابد. سمیه دیروز از لحاظ جنبه عمومی جرم در شعبه 74 دادگاه کیفری استان تهران تحت محاکمه قرار گرفت. این جلسه در حالی برگزار شد که بلافاصله پس از آن یک متهم به قتل دیگر نیز با گذشت اولیای دم مقتول از قصاص نجات یافت و او نیز فقط به خاطر جنبه عمومی جرم در جایگاه متهم قرار گرفت. به گزارش خبرنگار ما صبح دیروز وقتی سمیه در جایگاه متهم قرار گرفت، گفت؛ از اتفاقی که افتاده است به شدت پشیمان و ناراحت هستم. من مجید را دوست داشتم و او پسری بود که دلبسته اش شده بودم. وقتی مجید تصمیم گرفت من را ترک کند آنقدر پریشان شدم که دیگر نمی دانستم چه باید بکنم.وی ادامه داد؛ روز حادثه در ماشین شوهرخواهرم داشتم با مجید صحبت می کردم و می خواستم او را آرام کنم، در همان حال یک سیب نیز پوست می کندم که یکدفعه حرف های مجید مرا عصبی کرد و در یک لحظه کارد میوه خوری را که دستم بود به سمتش بردم، می خواستم او را بترسانم اما ضربه به بدنش برخورد کرد.دختر جوان ادامه داد؛ می دانم خانواده مجید گذشت بزرگی در حق من کردند. آنها خیلی مهربان و باگذشت هستند. تا پایان عمرم هم اگر به آنها خدمت کنم، نمی توانم محبت شان را جبران کنم. من از همه کسانی هم که برای رهایی ام از قصاص تلاش کردند بسیار تشکر می کنم. سپس وکیل مدافع سمیه در جایگاه حاضر شد و با توصیف شرایط زندگی این دختر جوان درخواست کرد هیات قضات در مجازات او تخفیف دهند. قضات شعبه 74 دادگاه کیفری نیز بعد از پایان دادگاه و انجام شور، سمیه را به سه سال حبس تعزیری با احتساب ایام بازداشت و دو سال حبس تعلیقی محکوم کردند. به این ترتیب دختر جوان به زودی آزاد خواهد شد. در دومین محاکمه یی که دیروز در شعبه 74 برگزار شد، اولیای دم مقتول اعلام رضایت کردند و مرد جوانی را از قصاص رهایی دادند.در این پرونده نیز پس از تقدیم کیفرخواست توسط صفرخاکی نماینده دادستان به هیات قضات با توجه به رضایت اولیای دم شاهرخ متهم پرونده در جایگاه حاضر شد. وی گفت؛ قبول دارم کوروش را به قتل رساندم. من از این حادثه بسیار ناراحتم و هنوز عذاب وجدان دارم. کوروش دوست من بود و به او علاقه زیادی داشتم، اما امان از اعتیاد که مرا به اینجا رساند.وی ادامه داد؛ زمان حادثه معتاد به هروئین بودم و تزریق می کردم. من و کوروش با هم مواد مصرف می کردیم. شب حادثه وقتی پیش او رفتم دو قرص اکس هم مصرف کرده بودم و وقتی مواد هم کشیدم کاملاً از حال خودم خارج شدم. فقط به یاد دارم یک ضربه به وی زدم و از خانه خارج شدم.قصد سرقت موتور او را هم نداشتم، فقط با آن فرار کردم. اعتیادم آنقدر شدید بود که از ترس خماری بعد از دستگیری پنج سال متواری شدم. به عسلویه رفتم. خانواده ام به من پول داده بودند، اما از ترس اینکه مبادا پولم تمام شود و نتوانم مواد مصرف کنم، حتی آب هم نمی خریدم. یک معتاد کارتن خواب بودم که حتی در خانواده هم ارزشی نداشتم. اما یکدفعه تصمیم گرفتم به این همه خفت پایان دهم.شاهرخ در ادامه گفت؛ دو سال است مواد مصرف نمی کنم. بین مردم احترام دارم و خانواده ام به من اعتماد کرده اند. همین هم باعث شد خودم را به پلیس معرفی کنم. از شما خواهش می کنم در مجازاتم تخفیف بدهید تا بتوانم باز هم زندگی را تجربه کنم.هیات قضات پس از شور در مورد پرونده شاهرخ از وی خواستند گواهی از خانواده اش بیاورد که نشان دهنده رضایت آنها از وی و ترک اعتیاد او است. قضات تعیین مجازات را به بعد از آوردن این استشهادنامه موکول کردند.