چه شگفتیهایی در خاک مریخ نهفته شده است؟ برای پی بردن به آنها، ققنوس که دو هفته قبل به مریخ رسید تلاش میکند مقداری از خاک مریخ را در تحلیل کننده گاز و گرمایی خود قرار دهد. در تصویر بالا این مریخ نشین مقداری خاک را به سمت یکی از هشت گرم کننده خود میبرد. در داخل دستگاه، خاک بسیار گرم میشود و شروع به تابش میکند. تابش خاک به وسیلهی یک طیفسنج جرمی تحلیل میشود. به احتمال زیاد، مقداری از مواد سبک و روشن داخل چنگک در بالا ، همانند مقداری از مواد کنار مریخ نشین از یخ هستند. ققنوس در سه ماه آینده به وسیله حفاری، گرم کردن و آزمایشات شیمیایی روی خاک مریخ سعی خواهد کرد با درک بهتر شرایط مریخ به نشانههایی از مواد حمایت کننده از حیات دست یابد.
حلقههای زحل از آنطرف
اگر از آن طرف به حلقههای زحل نگاه کنیم، چگونه خواهند بود؟ از روی زمین ما حلقهها را همواره از یک سو میبینیم. طرفی که نور خورشید باعث درخشش آنها میشود. اما تصویر بالا را کاوشگر روبوتیک کاسینی زمانی گرفته است که خورشید در طرف دیگر حلقه ها قرار دارد. اینجا در 17 درجهای بالای حلقهها شرایطی ایجاد شده که میتوان نمایی خارق العاده را از باشکوهترین حلقههای منظومهی شمسی به نظاره نشست. در این نما حلقهها بر خلاف سوی دیگرشان تاریکند، انگار عکس نمای روبرویی حلقهها را نگاتیو کرده باشیم. درخشش و روشنایی حلقهها به ضخامت حلقهها و قطر قطعات سازندهی آنها بستگی دارد. سایهی حلقهها را میتوانید روی سطح روشن زحل ببینید که ساختارهای ابری بسیاری آن را فرا گرفته است.در عکس، ابرها رنگی نزدیک به رنگ واقعی دارد.
رنگین کمان آتشی بر فراز نیوجرسی
این رنگین کمان وارونه در آسمان چیست؟ گاهی این رنگین کمان وارونه، که به دلیل شکل شعله مانندش و رنگین کمان آتشی مشهور است، به وسیله یخ، و نه آتش ایجاد میشود. برای دیدن این پدیده، خورشید باید حداقل 58 درجه ارتفاع داشته و ابرهای سیروس نیز در آسمان باشند. همچنین کریستالهای شش ضلعی یخ تشکیل دهنده این ابرها باید جهت گیری افقی داشته باشند تا همانند یک منشور غول پیکر نور خورشید را بشکند. به همین سبب، این پدیده چندان متداول نیست. تصویر بالا، یکی از همین رنگین کمانهای آتشی است که بر فراز درختان وایتینگ در نیوجرسی ایالات متحده در اواخر می ثبت شده است.
در نهایت،GLAST
اوج اوج گرفتن در میان موجی از ابرهای دود، این موشک دلتا 2 در روز چهارشنبه ساعت 12:05 ETD ظهر، از سکوی پرتاب 17-B در پایگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال به فضا پرتاب شد. در بخش بار GLAST آرمیده بود. این تلسکوپ ناحیه بزرگ در طول موج گاما، اکنون در مدار زمین است. تکنولوژی آشکارساز GLAST، برای کار در شتابدهندههای ذرات زمینی گسترش یافته است. در مدار، GLAST میتواند پرتوهای گاما را از نواحی بسیار فعال راه شیری، سیاهچالههایی که در مرکز کهکشانهای فعال و دور قرار دارند و منابع قدرتمند انفجار گاما، مطالعه کند. این شتابدهندههای کیهانی به چنان انرژیی نائل میشوند که نمیتوان آنها را در آزمایشگاههای زمینی کسب کرد. GALAST همچنین به جستجوی نشانههای محدودهی کاوش نشده ذرات پر انرژی در فیزیک نسبیتی جدید خواهد پرداخت.