استیلی: قطبی گفت که خیلی دیر شناختمت

استیلی: قطبی گفت که خیلی دیر شناختمت

در ابتدای فصل زمانی که "حمید استیلی" مشغول جذب بازیکن و بستن تیم پرسپولیس برای لیگ هفتم بود، همه تصور می‌کردند که او سرمربی تیم خواهد شد، چه شد که افشین قطبی به عنوان سرمربی،‌ هدایت پرسپولیس را بر عهده گرفت؟
- در ابتدای فصل پس از مذاکراتی که با حبیب کاشانی داشتم، قرار شد که من به عنوان سرمربی کارم را در تیم پرسپولیس شروع کنم و بنابراین "مرزبان" را به عنوان کمک مربی، "پرویز کماسی" را به عنوان مربی بدنساز، "سعید عزیزیان" را به عنوان مربی دروازه‌بان‌ها و "زرینه" را به عنوان پزشک تیم انتخاب کردم. پس از آن قرار بود تا از یک مربی ایرانی که در خارج از کشور مشغول به کار بوده و با علم روز فوتبال دنیا آشنایی دارد به عنوان کمک مربی استفاده کنیم که پس از انجام تحقیقات سرانجام "افشین قطبی" به ما معرفی شد، به اتفاق کاشانی با او مذاکره کردیم اما "قطبی" تاکید داشت که وضعیت خوبی در فوتبال کره جنوبی دارد و تنها می‌تواند با سمت سرمربی با پرسپولیس همکاری داشته باشد. من در آن زمان به کاشانی گفتم هدف ما ساختن تیمی قوی است پس برای من فرقی نمی‌کند و می‌توانم پستم را با قطبی عوض کنم. هرچند کاشانی توصیه کرد که نباید خیلی سریع و احساسی تصمیم‌ بگیرم.

چرا این تصمیم را ‌گرفتید؟
- آن موقع فقط به قهرمانی و موفقیت پرسپولیس فکر می‌کردم و هیچ توجهی به اختلاف سلایق احتمالی نداشتم. به هر حال معتقد بودم "قطبی" با مربیان بزرگی در دنیا کار کرده که حضورش می‌تواند برای پرسپولیس ثمربخش باشد. در طول فصل پرسپولیس سختی‌های زیادی را متحمل شد که در این بین بیشترین فشار روی دوش من بود اما، سرانجام با قهرمانی در لیگ برتر توانستیم دل مردم را به دست آوریم که همین برای من کافی است.

برنامه‌ریزی و تمرینات آماده‌سازی تیم در ابتدای فصل چگونه بود و این مهم چه نقشی در قهرمانی پرسپولیس داشت؟
- ما سعی کردیم در شروع کار با یک برنامه‌ریزی کاملا علمی جلو برویم. تمرینات پرسپولیس در آن زمان تنها با شش یا هفت بازیکن شکل گرفت که خیلی‌ها به این مساله ایراد می‌گرفتند اما، معتقد بودیم اگر تنها چهار یا پنج بازیکن از این نفرات بتوانند آمادگی لازم را پیدا کنند، خود پنجاه درصد آمادگی تیم است. در ادامه بازیکنان دیگری را جذب کردیم و پس از تست‌های مختلف، از هر بازیکنی نسبت به سنجش قبلی خودش تست می‌گرفتیم و تمام سعی‌مان بر این بود تا منطبق بر علم روز دنیا تمرینات را شروع کنیم. آن موقع برخی ایراد می‌گرفتند و انتظار داشتند تیم باید در ارتفاعات و شهرهایی نظیر اردبیل تمرین کند اما، با تحقیقاتی که از وضعیت آماده‌سازی تیم‌های بزرگ دنیا انجام داده بودیم، تمرینات در کیش و مکانی هم‌سطح دریا آغاز شد که خوشبختانه به بهبود شرایط جسمانی بچه‌ها کمک کرد. از نکات تمرینی برجسته در دوران آماده‌سازی اولیه تیم پرسپولیس برنامه‌های ویژه تاکتیکی بود، ناهماهنگی فاصله بین خطوط یکی از اصلی‌ترین مشکلات فوتبال ایران و آسیاست که ما سعی کردیم روی این مساله کار کنیم. سرانجام پس از یک دوره پنجاه روزه تمرینی، بچه‌ها شرایط خوبی را به لحاظ جسمانی و تاکتیکی پیدا کردند و همدیگر را به خوبی در زمین پیدا می‌کردند. پس از آن "قطبی" هم به جمع ما اضافه شد و با انجام یک‌سری برنامه‌های دیگر، تیم را با آمادگی کامل روانه لیگ کردیم.

پس از گذشت هفته‌های متوالی از لیگ، عده‌ای از کارشناسان معتقد بودند پرسپولیس خوب بازی نمی‌کند و تنها روی شانس و در دقایق پایانی موفق می‌شود کار را به سود خود تمام کند.
- با این گفته که پرسپولیس اکثر پیروزی‌های خود را با شانس بدست آورده مخالفم اما، سه علت وجود داشت که باعث می‌شد تیم ما بتواند به خصوص در دقایق پایانی پیروز میدان شود. اول تاثیر حمایت تماشاگران بود که تا آخرین لحظه خسته نمی‌شدند و با تشویق‌های پی‌درپی روحیه بازیکنان ما را بالا برده و تیم حریف را تضعیف می‌کردند. نکته دوم حضور یک‌سری بازیکن خلاق در تیم ما بود که هر لحظه می‌توانستند با خلاقیت خود نتیجه بازی را حتی در دقایق پایانی تغییر دهند و در آخر آمادگی جسمانی فوق‌العاده بچه‌ها بود که می‌توانستند تا پایان نود دقیقه با شرایط بدنی خوبی بازی را ادامه دهند. البته حضور تماشاچیان در بعضی مواقع برای بازیکنان ما استرس‌زا می‌شد و آنها با انجام یک بازی احساسی، از سازماندهی تیمی خارج می‌شدند.

پرسپولیس پس از موفقیت در هفته‌های متوالی و صدرنشینی در جدول، به یک‌باره در جام حذفی مقابل تیم پاس همدان چهار بر یک شکست خورد؛ از همان بازی به بعد هواداران و علاقه مندان تیم به بازی برخی بازیکنان مشکوک شدند.
- ما در جام حذفی و در خانه حریف بازی می‌کردیم، پس از گل اول شرایط روحی تیم به هم ریخت و به دنبال آن اخراج چندین بازیکن منضبط ما مزید بر علت شد. بچه‌ها همه چیز را از دست رفته می‌دیدند و باید حمله می‌کردند که متاسفانه گل‌های بعدی را روی ضدحملات حریف دریافت کردیم. این اتفاقات در فوتبال روز دنیا هم طبیعی است اما، در فوتبال ایران که بیشتر احساسی است، این مساله روحیه بازیکنان و هواداران ما را پایین آورد تا جایی که حتی به آنها انگ کم‌کاری هم زدند، ولی در مدت یک هفته نمی‌شد اوضاع را به خوبی جمع کرد. خیلی‌ها می‌گفتند پرسپولیسی‌ها دیگر نمی‌توانند این حواشی را جمع‌ کنند اما، مهم خوب شروع کردن و خوب تمام کردن فصل بود که ما توانستیم به آن عمل کنیم.

نیم‌فصل دوم هم با حاشیه شروع شد، قبول دارید؟
- بله. پرسپولیس بنابر دلایلی در نیم‌فصل دچار مشکل شد که یکی از آنها دعوت نه بازیکن به تیم ملی بود. اکثر آنها در تیم ملی بازی نکردند و با روحیه پایین و شرایط جسمانی نامناسب برگشتند. هم‌چنین کسر 6 امتیاز، اعتماد به نفس تیمی ما را تا حد زیادی کاهش داد و در آخر مجبور بودیم به‌خاطر شرایط جوی زمستان سال پیش، مدت زیادی را فقط در سالن تمرین کنیم اما، این مسایل نتوانستند ما را از هدف اصلی‌مان یعنی قهرمانی در لیگ باز دارد.

بحث اختلاف سلیقه شما با "قطبی" از کی، کجا و درباره چه نوع مسایلی بوجود آمد؟
- اختلاف سلیقه با قطبی از ابتدای فصل هم وجود داشت اما، این اختلاف هیچ وقت به بی‌احترامی یا مشاجره نیانجامید. صحبت‌های ما بیشتر در رختکن بود و تا قبل از ورود به زمین تمرین، با قطبی تفکیک وظایف می‌کردیم. اختلاف سلیقه ما حاد نبود و بیشتر درباره انتخاب نوع سیستم بازی در تهران یا شهرستان، ساعات تمرین و فرهنگ بازیکنان ایرانی بود. من به رفتار بازیکنان ایرانی آشنایی بیشتری داشتم و تمام نظراتم را فقط برای موفقیت تیم و کمک به قطبی ارایه می‌کردم. البته یک‌سری شیطنت‌هایی هم وجود داشت که به این اختلافات دامن می‌زد اما، در نهایت قطبی به من گفت خیلی دیر شما را شناختم. هر مربی فلسفه کاری خود را دارد اما، مهم این بود که در شش هفته پایانی تفکرات ما بسیار شبیه به هم شده بود.

آیا این مساله به چند دستگی بازیکنان، ربطی داشت؟
- تمام این بازیکنان را من به پرسپولیس آورده‌ام و با تمام آنها ارتباط داشتم که این جایی را برای باندبازی باقی نمی‌گذارد. صداقت و عدالت سرلوحه کاری‌ام بود و پس از جلسات تمرین، با هیچ کدام از آنها مگر درباره مشکلات فنی‌شان ارتباطی نداشتم. به طور طبیعی در میان بازیکنان هر تیم کمی حسادت وجود دارد و پس از آن شکست‌های مقطعی، دوستی آنها کمرنگ شد و تاحدودی دودستگی بین‌شان بوجود آمد. این مساله کاملا مورد توجه من بود و سعی می‌کردم ارتباط آنها را در تقابل با یکدیگر بهبود بخشم، سرانجام هم با تاکید فراوان، اتحاد و همدلی در میان آنها به خصوص در هفته‌های پایانی دوباره زنده شد که نقش به سزایی را در قهرمانی تیم ایفا کرد. در سالیان زیادی که خدمت "علی پروین" کار کردم، او مهمترین عامل پیشرفت تیم را همدلی و اتحاد بازیکنان می‌دانست. همواره در تمرینات با تشویق و پاداش‌هایی که از جیب خودم به بازیکنان می‌دادم، سعی کردم انگیزه بچه‌ها را بالا ببرم که قطبی هم از این مساله استقبال می‌کرد.

کنار گذاشتن "شیث رضایی" و "محمدرضا مامانی" و در مقطعی هم "واحدی نیکبخت"، تا چه حد در قهرمانی پرسپولیس تاثیر داشت؟ آیا بهتر نبود پرسپولیس در این رابطه زودتر دست به کار می‌شد؟
- ما از ابتدای فصل به بازیکنانی که احیانا نظم و انضباط تیمی را رعایت نمی‌کردند، در مرحله اول از طریق کمیته انضباطی باشگاه تذکر می‌دادیم و در مرحله دوم جریمه نقدی در انتظارشان بود. وقتی بازیکنی شلوغ‌کاری می‌کند، او را در ابتدا تنبیه می‌کنند و همیشه اخراج بازیکن آخرین مرحله است. پرسپولیس آن چنان بازیکنان شاخص زیادی نداشت که بتواند در قبال هر مساله حاشیه‌ای، بازیکنی را اخراج کند. در تیم ما مربیان و بازیکنان جدیدی وارد شده بودند که نمی‌توانستیم از همان روز اول یکی یکی آنها را کنار بگذاریم. معتقدم مربی باید تا حدی انعطاف‌پذیر باشد تا بتواند اخلاق و رفتار متفاوت بازیکنان را درک کند. ضمن اینکه برخی از بی‌انضباطی‌ها سهوی بود. هم‌چنین بازیکنان کنار گذاشته شده از پرسپولیس تلاش زیادی برای موفقیت تیم کردند و آنها هم در قهرمانی امروز ما سهیم هستند.

آیا شیث رضایی برای پذیرش مسوولیت کاپیتانی کم‌تجربه نبود؟
- با توجه به این که بازیکنان باتجربه زیادی در فصل پیش از پرسپولیس جدا شده بودند، پس از کریم باقری و مهدی واعظی، شیث رضایی سومین نفری بود که به لحاظ سابقه می‌توانست بازوبند کاپیتانی را به دست ببندد. من در اول فصل با شیث صحبت کردم و به او گفتم که باید تغییر رویه داده و شخصیت کاپیتانی پیدا کند، ضمن این که او نسبت به فصل قبل‌تر تا حدودی عوض شد ولی از بدشانسی‌اش حواشی پیرامون او به طور پی‌درپی اتفاق افتاد. امسال دیگر این مسایل وجود ندارد و قرار است مسوولیت کاپیتانی پس از کریم باقری با نظر مدیریت و مربی تیم به بازیکنان دیگر داده شود.

گفته بودید در فصل آینده فقط با عنوان سرمربی می‌توانید با پرسپولیس همکاری کنید، چطور شد که نظرتان تغییر کرد و اعلام کردید مشکلی با دستیاری دوباره "افشین قطبی" ندارید؟
- بله، چنین تصمیمی را گرفته بودم اما، اکنون فقط به خاطر مردم و اصرار زیاد هواداران حاضرم به عنوان دستیار کنار "افشین قطبی" در پرسپولیس کار کنم. من همیشه در فوتبال از حق خودم گذشتم و تنها دوست نداشتم به شخصیتم توهین شود. در فصل گذشته هم حاضر شدم به‌خاطر موفقیت پرسپولیس، 2 بار از تیم کنار بروم اما، با اصرار کاشانی و قطبی برگشتم. در حال حاضر هم صحبت‌هایی را در این رابطه با قطبی داشته‌ام و باید ببینیم در طرف دیگر قضیه، آیا قطبی هم می‌خواهد با من همکاری کند یا نه؟

پرسپولیس سال سختی را به لحاظ حضور هم‌زمان در لیگ برتر، لیگ قهرمانان آسیا و جام حذفی پیش رو دارد. وضعیت بازیکنان فعلی و یا حضور نفرات جدید، چگونه خواهد بود؟
- قرار است مدیریت باشگاه در بدو امر با تمامی بازیکنان تسویه حساب مالی کند. ما این تجربه را در میان تیم‌های لیگ و حتی در پرسپولیس داریم که تیم‌های قهرمان در فصل آینده حضور موفقی ندارند، لذا پرسپولیس باید به لحاظ بازیکن و تفکر تاکتیکی تقویت شده و تغییر کند چرا که سبک بازی در لیگ برتر با بازی‌های آسیایی متفاوت است و باید خون تازه‌ای را در رگ‌های تیم جاری کنیم، لذا سعی داریم در ابتدا قرارداد بازیکنان مورد نظرمان را تمدید کنیم. هم‌چنین لیستی هم از بازیکنان جدید با هماهنگی قطبی، خوردبین به مدیریت باشگاه ارایه کردیم تا نسبت به مذاکره و عقد قرارداد با آنها تصمیمات لازم گرفته شود.

درباره دیدار با سپاهان و هم‌چنین شرایط تیم در شب قبل از بازی صحبت کنید؟
- بعد از بازی با صباباتری بچه‌ها شرایط روحی خوبی پیدا کردند و می‌دانستیم با توجه به فاصله دو امتیاز با سپاهان، پتانسیل و توانایی پیروزی در بازی آخر را داریم. ریکاوری به موقع پس از بازی با صبا در استادیوم آزادی خیلی به ما کمک کرد اما، در تمرینات روز بعد متوجه شدیم که بازیکنان کمی حالت غرور به خود گرفته‌اند، خوشبختانه این مساله را خیلی سریع فهمیدیم و سعی کردیم به لحاظ روانی روی آنها کار کرده تا بازی پیروزی برابر صبا را فراموش کنند، چرا که دو قدمی قهرمانی بودیم که یک غرور کاذب در جریان بازی می‌توانست سرنوشت را تغییر دهد. شب قبل از بازی در هتل، گل‌های دیدار با صبا را با بچه‌ها مرور کردیم که این کار شرایط روحی تیم را تا حد زیادی بالا برد، کاشانی علی رغم بیماری به همراه اعضای هیات مدیره باشگاه به جمع بازیکنان اضافه شدند و صحبت‌های روحیه بخشی را با تاکید بر اتحاد و همدلی بیشتر داشتند. تغذیه بچه‌ها را کنترل کردیم و خوشبختانه شرایط خوبی فراهم شد. حتی لیدرهای تیم که در زمان نزول پرسپولیس تا حدودی دوستی‌شان کمرنگ‌ شده بود، آن شب کنار ما جمع بودند و با یکدیگر متحد شدند. روز بازی سعی کردیم بازیکنان هنگام تمرین در حضور صدهزار هوادار قرمزپوش، آرامش‌شان را از دست ندهند. حتی در طول بازی هم به این مساله تاکید داشتم و مشخص بود اگر بچه‌ها احساسی عمل کنند، ممکن است به ضررمان تمام شود. بازی برای ما خوب شروع شد و حتی اگر خطای پنالتی روی کعبی و ضربه خلیلی که به تیرک دروازه برخورد کرد، گل می‌شد شرایط بازی کاملا تغییر می‌کرد. در نیمه دوم هم حملات زیادی داشتیم که بیشتر موقعیت‌ها برای پرسپولیس بود. باید بگویم یکی از عوامل برد ما مقابل سپاهان فرزاد آشوبی بود، من با دیدن چندباره فیلم بازی می‌دیدم که او با دریبل یار مستقیم خود ریسک می‌کند و پاس‌های توی عمق موثری می‌دهد، در اواخر بازی هم چاره‌ای نداشتیم جز این‌که از حداکثر مهاجمان در خط حمله استفاده کنیم چرا که دیگر چیزی برای از دست دادن وجود نداشت و خوشبختانه در روند پایانی کار هم موثر بود. در مجموع خیلی خوب بازی نکردیم و توقع از بچه‌ها بیشتر از این بود. هم‌چنین روی گلی که از سپاهان دریافت کردیم، من به مسعود زارعی گفته بودم که عماد رضا و حاج‌صفی از جناح تو حمله می‌کنند و سعی کن کمتر از راست نفوذ کنی اما، او لحظه‌ای غافل شد و پس از گل هم از من معذرت‌خواهی کرد. در دقایق پایانی با استرس کار را دنبال می‌کردیم اما با دیدن این همه تماشاچی یک نوری در دل من بود که ما قهرمان می‌شویم.

واقعا فکر می‌کردید قهرمان شوید؟
- قهرمانی حق پرسپولیس بود و ما باید زودتر از این‌ها به این مقام دست پیدا می‌کردیم. به بچه‌ها گفته بودم ما پتانسیل قهرمانی در لیگ و حتی در لیگ قهرمانان آسیا را نیز داریم چرا که تمام تفکرات ما علمی و درست است. امسال فشار زیادی از طرف کاشانی، قطبی، بازیکنان، هواداران و... روی من بود که فقط قهرمانی می‌توانست خستگی‌ام را برطرف کند. با قهرمانی پرسپولیس همه مشکلات را فراموش کردم.

باشگاه پیروزی امسال توجه ویژه‌ای روی مسایل فرهنگی داشت، این توجه چقدر در قهرمانی تیم تاثیرگذار بود؟
- ما امسال اهمیت بیشتری به مسایل فرهنگی دادیم و باشگاه اقدامات خوبی را در این زمینه انجام داد. با تشکیل کمیته انضباطی در باشگاه سعی شد تا نظم و انضباط بیش از پیش در فضای اخلاقی باشگاه و تیم ایجاد شود. تجلیل از خانواده‌های شهدا، جانبازان، معلولین، پیشکسوتان و... از جمله کارهای فرهنگی باشگاه بود. اگر دقت کنید ما یکی از تیم‌هایی بودیم که کمترین اخراجی را در طول فصل داشتیم و اکثر این اخراج‌ها هم به دلایل فنی بود نه اخلاقی؛ حتی بازیکنان ما در اکثر مواقع پس از اخراج‌، اعتراضی نداشتند. هم‌چنین یکی از نکاتی که مدام به بازیکنان تاکید داشتیم، احترام به تیم حریف و تماشاگرانشان بود؛ از آنها می‌خواستیم پس از به ثمر رساندن گل، هواداران تیم مقابل را تحریک نکنند. معتقدم فرهنگ‌سازی در میان بازیکنان تا حدی بود که مساله به هواداران تیم هم القا شد.

ارزیابی‌تان از لیگ هفتم چیست؟
خوشبختانه امسال ما شاهد یکی از منظم‌ترین لیگ‌ها در طول سالیان گذشته بودیم؛ گرچه در انتهای کار فشردگی بازی‌ها تا حدودی عملکرد برخی تیم‌ها را تحت تاثیر خود قرار داده بود اما به هرحال این یک استثنا در راه موفقیت تیم ملی به شمار می‌رفت و بهتر از تعطیلی موقت لیگ بود. حتی فکر می‌کنم فشردگی بازی‌های پایانی باعث شده بود تا بازیکنان هم حرفه‌ای فکر کنند. آنها سعی داشتند استراحت خوب و تغذیه مناسبی داشته باشند و حتی در تمرینات هم کاملا سرحال بودند. نکته دیگر لیگ هفتم حضور تیم پاس در همدان بود که باعث شد یک سفر به سفرهای پرسپولیس اضافه شود و ما بتوانیم با مردم همدان هم دیدار داشته باشیم. ضمن اینکه امیدوارم تبریز هم بتواند نماینده‌ای را در لیگ برتر داشته باشد چرا که هواداران زیادی دارد. همچنین از سقوط تیم نفت آبادان به لیگ دسته یک بسیار متاسفم؛ این تیم خوب فوتبال بازی می‌کرد، حتی دو بازیکن اصلی این تیم یعنی صابر میرقربانی و پی‌منتا از موثرترین بازیکنان لیگ امسال بودند. معتقدم آبادان مردم فوتبال‌دوست زیادی دارد و حیف است در لیگ برتر تیمی نداشته باشد.

در رابطه با تیم ملی صحبت کنید، ارزیابی شما از انتخاب دایی، عملکرد او و اتفاقاتی که منجر به محرومیت "علی کریمی" شد، چیست؟
- دایی یکی از پرافتخارترین بازیکنان ایران بود و باید به انتخاب فدراسیون احترام گذاشت. ما پتانسیل لازم برای موفقیت را به لحاظ ابزاری داریم و ایجاد همدلی و اتحاد میان بازیکنان، می‌تواند تضمین کننده صعود ما به جام جهانی باشد. فرصت کمی داریم، منتقدان باید نظراتشان را بگویند اما در مجموع از تیم ملی حمایت کنیم. معتقدم برگ برنده "دایی" در تیم ملی، قدرت مدیریت اوست. اکنون دایی مربی است و باید به تفکرات او احترام گذاشت و در پایان کار عملکرد او را سنجید. چطور ما به تفکرات مربیان خارجی احترام می‌گذاریم اما این مسایل در مورد مربیان داخلی صدق نمی‌کند؟ درباره "علی کریمی" هم باید بگویم او خیلی مقصر نیست و از عواقب، انتقادات خود اطلاعی نداشته که می‌شود با کمی انعطاف‌پذیری مشکل فعلی را حل کرد. زیرا وجود علی کریمی خلاق، برای هر تیمی غنیمتی است. اما در مجموع مربی نباید فدای بازیکن شود. بازیکن هر چقدر بزرگ باشد، باید چه در باشگاه و چه در تیم ملی از مربی اطاعت کند. بهتر است ما هم مثل اروپا قوانینی را وضع کنیم تا بازیکنان حد و حدودشان را بدانند.

آیا "حمید استیلی" دستیاری علی دایی در تیم ملی را می‌پذیرد؟
- حضور در کنار تیم ملی افتخاری بزرگ است اما، به عنوان یک سرباز اکنون شرایط این همکاری را ندارم. من در زمینه بازیگری آرزوهای زیادی داشتم و به لطف خدا به تمامی آنها رسیده‌ام. به طور طبیعی اندیشه‌های بسیاری هم برای مربیگری در بالاترین سطوح در سر دارم که یکی از آنها سرمربی تیم ملی شدن است. دایی تفکر خود را دارد اما مربیگری در سطح تیم ملی فعلا برای من زود است.

و اما حرف آخر؛
- بار دیگر قهرمانی پرسپولیس را به تمامی هواداران تیم، اعضای هیات مدیره و مدیریت باشگاه، مربیان، بازیکنان و تمامی عوامل تیم تبریک می‌گویم. وظیفه خودم می‌دانم از زحمات کاشانی که امسال باتوجه به حضورش در شورای شهر، توانست امکانات خوبی را برای تیم فراهم کند تا جایی‌ که اولین سال بدون دغدغه مالی را تجربه کردیم،‌ تشکر کنم. او مدیری است که در سخت‌ترین شرایط از مربیانش حمایت کرد که در نهایت قهرمانی برای ما رقم خورد. کاشانی همیشه سعی می‌کرد تفکرات من و قطبی را به یکدیگر نزدیک کند که این اقدام در روند بهبود تیم بسیار موثر بود. امیدواریم در پرسپولیس بماند و اکنون هم مشغول بستن تیم است. جا دارد از خوردبین که علی رغم بیماری‌اش در طول فصل، دوباره به نیمکت تیم بازگشت و زحماتی زیادی را هم در هنگام بستن تیم کشید،‌ تشکر کنم. انصافا کادر پزشکی، تدارکات و تمامی عوامل پرسپولیس در فصل گذشته با همیت زیادی کار می‌کردند و در قهرمانی ما سهیم‌اند. در پایان هم باید بگویم حمایت هواداران پرشمار وخوب پرسپولیس مهمترین عامل قهرمانی ما بود چرا که حضور آنها در تمرینات و بازی‌های تیم، روحیه مضاعفی به بازیکنان می‌داد و می‌توانستیم تا آخرین دقایق بازی بجنگیم. هم‌چنین رسانه‌ها هم نقدهای منصفانه زیادی را در طول فصل به ما داشتند که باعث شد سریع‌تر از معمول اشتباهاتمان را متوجه شویم و نسبت به برطرف کردن آنها اقدام کنیم.